Melancholia. #Wattys2016

Σκέψη 12η

Κάθοταν σε μια τυχαία θέση στο λεωφορείο.

Περίμενε πως και πως να γυρίσει σπίτι. Θα ήταν μόνη και θα μπορούσε ελεύθερα να κάνει ο,τι ήθελε.

Η ζέστη σε πολλούς έφερνε χαρά καθώς αποτελούσε μια υπέροχη ευκαιρία για να βγουν έξω και να πάνε στη θάλασσα.

Ίσως κάποτε κι εκείνη μπορούσε να νιώσει τη χαρά και τον ενθουσιασμό του καλοκαιριού.
Τι μαλακίες, ποτέ δε θα υπάρξω τόσο χαρούμενη και ενθουσιασμένη, σκέφτηκε. Και ήξερε ότι ήταν αλήθεια.

Όταν έφτασε σπίτι άφησε βιαστικά την τσάντα της στο πάτωμα και ξεφύσηξε δυνατά. Έπιασε τα μαλλιά της σε μια ψιλή κοτσιδα και φόρεσε λεπτά ρούχα.

Αλλά ακόμα κι έτσι δεν ένιωθε καλύτερα. Έριξε λίγο κρύο νερό στο πρόσωπο της για να δροσιστεί. Δεν ήταν η ζέστη όμως που έφταιγε. Και το ήξερε καλά.

Δεν ήταν εντάξει σήμερα. Ποτέ δεν ήταν, αλλά σήμερα αισθανόταν ακόμα χειρότερα.

Πήγε στο δωμάτιο της και βρήκε το μικρό ξυράφι που είχε χρησιμοποιήσει μερικά χρόνια για πριν. Το κράτησε στο χέρι της κοιτώντας με θαυμασμό την αντανάκλαση του φωτός πάνω του.

Όμορφο, σκέφτηκε. Αλλά όχι. Δεν ήθελε να ξανακυλήσει. Γιατί ήξερε καλά ότι το ξυράφι είναι μεγάλος εθισμός. Και δεν της άρεσε αυτού του είδους ο εθισμός.

Φύλαξε γρήγορα το ξυράφι προτού αλλάξει γνώμη και προσπάθησε να σκεφτεί καθαρά.

Αλλά ήταν αδύνατο. Έχωσε το χέρι της στο βάθος της ντουλάπας της και έπιασε τα τσιγάρα της. Το θέλω πολύ, σκεφτόταν καθώς άναβε ένα.

Βγήκε στο μπαλκόνι και τράβηξε μια μεγάλη τζούρα. Άφησε τον καπνό και παρατήρησε τον όμορφο τρόπο που αυτός διαλύοταν.

Όταν τελείωσε έπεσε με δύναμη στο κρεβάτι και το βλέμμα της χάθηκε για ακόμα μια φορά στο άσπρο του ταβανιού.

Δεν ήταν καλά. Και σήμερα ζητούσε αυτοκαταστροφή.

----------

Πιστεύω να σας άρεσε, εγώ το λάτρεψα.

Ξέρετε τι να κάνετε ;)

Τραγουδι: Gasoline - Halsey

Σας αγαπώ

Κατερίνα.