The More You Hate The More You Love (TMYH,TMYL) ongoing.

Chapter 5 new look.

Alfred POV

I hate monday!!! oo monday na ulet ibig-sabihin may pasok nanaman.. nakakatamad, pero papasok parin ako. si mommy kasi alam kong magagalit yun kapag hnd ako pumasok...

Mom pasok nako. (ako)

Eat your breakfast sweetie.. (mommy)

ah hindi na po, baka sa school nako mag breakfast nag-mamadali po ako.. (ako)

bye mom.. tinatamad lang talaga ako isa wala akong gana kumain kapag sobra sa aga..

sumakay nako ng kotse ko para maka alis na sa bahay, malas lang pag-dating sa buendia nag trafic pa. buti nalang maaga ako umalis.

napatingin ako sa sidewalk, teka si crush yun ah? nag-lalakad lang sya? teka nag-bago din sya.

maayos yung damit nya ngayon naka dress sya ngaun, at may konting make-up pa lalo tuloy syang gumanda.

binaba ko kagad yung side mirror ng kotse para tawagin sya, hindi pa naman umuusad yung trafic eh.

CRUSH!!!!! (ako)

OO sumigaw ako para marinig nya, at crush yung tawag ko kasi totoong crush ko sya.

pero hindi parin sya lumilingon, inulit ko habang kinakambyo ko yung kotse ko palapit sa sidewalk. GO na kasi.

CRUSH!!!!!! (ako)

sa wakas napatingin na sya. huminto muna ako sa sidewalk tapos tinignan ko sya.

*_________* (ako)

oo nag niningning pa yung tinggin ko nayan habang nakatingin ako sa kanya.

ako? (margie)

tinuro nya pa yung sarili nya para makumpirma kung sya nga ang tinutukoy ko.

oo ikaw nga, sino paba? wala naman tao dyan sa likod mo. (ako)

tumingin pa sya sa likod para alamin kung may tao nga. nakakatuwa talaga sya. :-)

tara sabay kana sakin? (ako)

ah-ah hindi na thanks nalang. (margie)

sige na crush sabay kana. nag pout pako para maawa lang sya. :-*

hindi na talaga, mag-lalakad nalang ako. (margie)

halika na para mabawasan naman yung muscles mo sa binti, sinabi ko lang yun para sumabay na sya.

ah hindi na nga, salamat nalang. (margie)

mukang wala talang balak sumabay sakin si margie ah? bumaba nalang ako ng kotse para bitbitin syang pasakay.

alam ko naman kasi na naiilang sya sakin, matapos kong hindi pansinin nung nag-pasalamat sya nung niligtas ko sya kay lormin. pero wala lang kasi ako sa mood nun. suplado kasi ako kapag wala ako sa mood, mga kaibigan ko lang nakaka-kausap sakin kapag ganun ang mood ko..

tinitignan ko lang sya habang nasa biyahe, napasabay ko lang dahil sa dahas. ahahaha...

tahimik lang kami sa biyahe at nakaka ilang na, ako na gumawa ng unang hakbang para mabasag yung katahimikan.

ah sorry nga pala sa inasal ko sayo nung-una tayong nag-kaharap, wala lang ako sa mood nun. pasensya kana talaga... (ako)

parang nagulat naman sya sa sinabi ko, bago ito nakapag-salita.

wala yun, kahit siguro ako kapag wala ako sa mood hindi rin ako ma mamansin. (margie)

ang bait talaga ni margie...