SAHTE

SAHTE - BÖLÜM 6

Multide Gözde var.

Instagram: sahte_wattpad_

Keyifli Okumalar!

Doruk...

Arkamı döndüğümde Eren'i görmeyi beklemiyordum. Açıkçası bir daha karşıma çıkmaz sanıyordum.

"Ne işin var senin burda lan?"

"Ben de seni gördüğüme çok sevindim Doruk." dedi alayla.

"Ne bok yemeye bayılttın lan Eslem'i?"

"Artık intikam vakti Çağlar. Geri döndüm. Ve buna alışsan iyi edersin. Daha bunun gibi şeylerle çok karşılaşacaksın."

Yüzüne yumruklamak istediğim bir sırıtış yerleştirdi ve sınıftan çıktı. En son geçen sene babamın Eren'i hiç de hoş olmayan yollarla hallettiğini sanıyordum. Tekrar bu cesareti nerden bulduğunu da merak ediyordum tabii.

İki sene önce yine babamın verdiği bir görev yüzünden okuduğum okulda baş düşmanım olan Eren, babamın aramızdaki kavganın göreve zarar vereceğini düşündüğünden ortadan kaldırılmıştı. Şimdiyse cesaretini toplayıp geri dönmüştü. Yakında hata yaptığını anlayacaktı.

"Doruk şu muşmula suratlı kim kanki?" Sinirli yüzümle Poyraz'a döndüm.

"Bilmeni gerektirmeyecek kadar önemsiz biri. Zaten yakında ortadan kaybolacak."

"Öyle olsun. Eslem kankime zarar gelmesin de."

"Merak etme. Kılına bile dokunamayacak."

Eslem aklıma gelince hızlı adımlarla revire indim. Eslem hala uzanıyordu.

"Doruk ben çok sıkıldım burda. Sınıfa çıkalım hadi."

Eslem'in cümlesiyle revirdeki doktora baktım. Kafasını olumlu anlamda sallayınca tekrar Eslem'e baktım.

"Tamam hadi çıkalım." deyip Eslem'in kalkmasına yardımcı oldum. Kolunu alıp omzuma koyunca kolunu geri çekti.

"İyiyim ben Doruk. Hepiniz gereksiz yere endişeleniyorsunuz."

Gerçekten iyi göründüğüne karar verip kolunu bıraktım.

"Ders ne?" diye sordu Eslem. Damla hüsrana uğramış gibi bakınca Eslem de aynı şekilde bakmaya başladı.

"Ne olur bana tarih olduğunu söyleme."

Damla üzgün bir şekilde kafasını sallarken Eslem sessiz bir küfür etmişti. Küfürü duyunca güldüm. Hiç de kibar kız profili çizmiyordu zaten. Ve küfürlü haliyle bile çok çekiciydi.

Eslem...

Dersin sonlarına doğru resmen beynim kulaklarımdan akıyordu. Bu hayatta katlanamayacağım tek ders tarihti galiba.

"Kendimi camdan atma fikri şu an o kadar cazip görünüyor ki..." diye mırıldandı Doruk. Bu lafına güldüm. Tarihten nefret eden bir ben değildim.

Sonunda ders bittiğinde Poyraz sanki ders boyunca nefes almamış gibi hayvanca bir nefes aldı.

"Bir an hiç bitmeyecek sandım."

"Sizi bilmem ama ben daha fazla okulda kalabileceğimi sanmıyorum." diyen Doruk'a baktım.

"Aynen kanki. Bu atmosferi daha fazla ciğerlerim kaldıramayacak. Bence kaçalım."

Benim için hava hoştu. Zaten ben de daha fazla okulda kalabileceğimi düşünmüyordum. Ama Damla rahatsız olmuşa benziyordu.

"Siz gidebilirsiniz ama ben gelemem. Kesinlikle babam buna çok kızar. Okuldan atılma ihtimalim bile var."