BÖLÜME BAŞLAMADAN OY VERİN LÜTFEN
Multi: Sıla (Saule Silinyte)
Bölüm Şarkısı: Güntaç Özdemir - Benimle Yan
***11.Bölüm***
Doruk...
Reddediyordum düşünmeyi. Her zaman anı yaşayan bir insandım çünkü. Geleceğin artık onlar için bir önemi kalmamış insanlardandım.
Ama şimdi öyle olamıyordum. İlk defa istemsizce geleceği düşünüyordum. Ve beni değiştiren yine ve yine Eslem'di.
Şu an mutluydu, mutluydum. Ama bir gün tekrar yıkılacaktı. Ve buna sebep olacak kişi olduğum için kendimden nefret ediyordum ama mecburdum. Her zaman olduğu gibi yine mecburdum.
Ama bu daha farklıydı. Pınar'dan sonra ilk defa görevlerimin içine duygularım da karışmıştı. Gerçekten bir çözüm bulamıyordum. Eslem'i nasıl bırakacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu. Onu kırmadan bu işi yapamazdım ve... Lanet olsun düşünmekten nefret ediyordum!
Eve girdiğimde babama rapor vermeyi esgeçerek odama çıktım. Genel olarak lacivert ve beyazın hakim olduğu odamın ortasındaki büyük yatağa kendimi attım.
Ve galiba ilk defa telefonumun zil sesini bu kadar çok sevdim. Çünkü tam tekrar düşünce okyanusuna atılmadan önce buna engel olan bir şeyi sevebilirdim.
"Efendim Po-" dememe bile izin vermeden sözümü kesti.
"Kanki kanki! Unutmadın di mi?!" diye bağırdı bir anda Poyraz.
"Neyi unutmadım mı lan?"
"Of kanki, inanamıyorum sana. Hani sabah gidip benimkini bulucaktık ya. Hani sabah erken uyanıcaktık. Sonra beraber onu gördüğüm yola gidip-" Dayanamayıp ben kestim onun sesini.
"Tamam lan tamam. Sabah hallederiz o işi." diye söylendim.
"Sahi mi kanki? Adamsın valla. Seviyorum seni." Tam kaşlarımı çatmıştım ki ekledi.
"Yani en iyi kankimsin diyorum hani. Neyse ben seni daha fazla oyalamıyim. Hadi bay bay." deyip suratıma kapattı salak.
Çok geçmeden yine aklıma geldi Eslem, sanki çıktığı varmış gibi. Tekrar onu düşünürken buldum kendimi.
Sonra bilin bakalım aklıma ne geldi? Tabii ki babam. Beni Eslem'i kandırmaya zorunlu kılan kişi.
Hızla yerimden kalktım. Babamın Eslem'le ne derdi olduğunu bulmam gerektiği daha yeni aklıma gelmişti. Hemen yanımdan geçen hizmetçiyi durdurdum.
"Babam odasında mı?"
"Cengiz bey dışarı çıktı Doruk bey."
Hizmetçiye kafamı sallayıp babamın odasına yöneldim. Hayat galiba uzun bir aradan sonra bana kıçıyla değil de yüzüyle gülmeye karar vermişti. Çünkü babam nerdeyse hiç dışarı çıkmazdı.
Sessizce odanın kapısını kapattım ve babamın masasına yöneldim. Her zaman düzenli olan masanın çekmecesine uzandığımda kilitli olduğunu gördüm. Ama neyse ki babamı anahtarı nereye sakladığını bilecek kadar iyi tanıyordum.
Hemen köşedeki koltuğun altına uzandım ve babamın en köşeye saklamış olduğu anahtarı aldım.
Evet, babam çekmecesinin anahtarını odasındaki küçük koltuğun altına saklıyordu!
Acele hareketlerle çekmeyi açtım. Karşıma çıkan ilk şey bir fotoğraf olmuştu.
Gerçekten güzel bir kadın ve babam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAHTE
Fiksi Remaja***TAMAMLANMIŞTIR*** Babası en güçlü mafyalardan olan Doruk, bir gün bir kızı kendine aşık etmesi için görevlendirilir. Hayatındaki acılarla baş edemeyen Eslem, birden hayatına gelen bir adamla birlikte acılarıyla başa çıkar. Doruk babasının verdi...
