SAHTE

SAHTE - BÖLÜM 25

LÜTFEN BÖLÜME BAŞLAMADAN OY VERİN.

Multi: Eslem

Bölüm Şarkısı: Duke Dumont - Ocean Drive

Keyifli Okumalar!

***25. Bölüm***

Doruk...

Daha önce kalbimin bu kadar hızlı attığını hatırlamıyordum. Heyecan ve merak duygusu bütün benliğimi sarmış, şu sikik doktorun konuşmasını bekliyordum. Ve biraz daha konuşmazsa adamı dövecektim.

"Eslem hanım sonunda çabalarımıza karşılık verdi. Ciddi bir nöbet geçirdi. Ve... durumun sandığımızdan daha kötü olduğunu gördük. Eslem hanım şu an çok kritik bir noktada. Yaşam ile ölüm arasında ince bir çizgi üzerinde. Ve hangi tarafı seçeceği tamamen kendisine bağlı. Bekleyip görmekten yapabileceğimiz başka bir şey yok."

Doktor hiçbirimize bakmadan giderken daha fazla dayanamayıp yere çöktüm ve başımı ellerimin arasına aldım.

İmkansızdı. Eslem vazgeçmezdi. Ne olursa olsun savaşırdı. Bu kadar kolay kötü olamazdı. Bu kadar zayıf olamazdı.

Ayağa kalkarak odasının camına yapıştım. Ne kadar da güzeldi... Ama yakışmıyordu ona bu kadar solgunluk. Her zamanki canlı Eslem olmalıydı. Etrafına neşe saçmalıydı.

"Yetmedi mi be güzelim bu kadar uyuduğun?" dedim mırıldanarak.

Elime omzuma koyan kişiyle irkilip arkamı döndüm.

"Yapanı bulduk kardeşim. Evin deposunda."

Gözlerimi bir anda ateş bürüdü. Eslem'e bunu yapan şerefsiz cezasını çekmek zorundaydı. Onu bu hale getiren kat kat daha fazla acı çekmeliydi.

Sinirle arkamı döndüm ve tekrar Eslem'e baktım.

"Merak etme güzelim. Sana bunu yapanı en acı şekilde pişman edeceğim."

Son bir kez daha güzel yüzüne bakıp ilk defa hastaneden ayrıldım. Sinirle arabayı sürerken Çağan da beni uyarmayı ihmal etmiyordu. Ama onu zerre takmıyordum.

"Kardeşim eve gidince bir duş al, biraz uyu lan. Ölüden betersin."

"Eslem orda yatarken nasıl uyumamı bekliyorsun lan? Gözüme uyku girer mi sence?"

'Haklısın' anlamında kafasını sallayıp susmayı tercih etti. Kısa sürede eve vardığımızda hızlı adımlarla odama çıktım. Bir an önce adamın yanına gidip hırsımı çıkarmak istiyordum. Ama önce cidden duş almam lazımdı.

Hızlıca duşumu aldıktan sonra evin bodrumuna indim.

Sandalyede bağlı yatan adam korku dolu gözlerle etrafına bakıyordu. Benden en fazla birkaç yaş büyüktü. Oldukça tedirgindi. Ama bu sinirimi yatıştırmaya yetmiyordu.

"Sen ne hakla benim sevgilime çarparsın lan?! Ne derdin var lan Eslem'le?!" diye bağırarak adama sert bir yumruk attım.

Adamdan acı çektiğini belirten bir inleme sesi çıktığında umursamadım. Eslem orda yatarken bu adam sadece bu kadar acıyla kurtulamazdı.

"A-abi... Valla bilerek çarpmadım." dedi adam yalvarırcasına.

"Ne demek bilerek çarpmadım lan?! Yolun ortasındaki kızı nasıl görmezsin lan?!" dedim ve bir yumruk daha geçirdim.

"B-bir anda çıktı yola abi. Kırmızı ışıktaydı." dedi ağzındaki kanları tükürerek.

"Bir de suçu sevgilime mi atıyorsun lan?!"