SAHTE - BÖLÜM 28

2.7K 131 26
                                    

LÜTFEN BÖLÜME BAŞLAMADAN OY VERİN.

Multi: Doruk

Bölüm Şarkısı: Demi Lovato - Made In The USA

Keyifli Okumalar!

***28. Bölüm***

3 yıl sonra...

Eslem...

Aynada kendime bakarken düşünceler zihnimi terk etmiyordu.

Ne kadar da büyümüştüm. Artık 25 yaşında bir çocuk doktoruydum. Olgunlaşmıştım. Aynada kendime bakarken kendimi tanıyamıyordum bazen. O eski 18 yaşındaki genç kızdan eser yoktu şimdi.

"Eslem! Ne duruyorsun orda? Misafirler geldi çoktan!" diye bağırdı Damla.

Kalbim yerinden fırlayacak gibi atıyordu. Aynada bir kez daha kendime baktım. 'Tıpkı bir melek gibisin' demişti Doruk. O an daha çok emin olmuştum onunla evlenmek istediğime.

Şimdiyse o gün gelmişti. Birazdan aşık olduğum adamla ömrümü birleştirecektim. Kesinlikle korkmuyordum, sadece fazla heyecanlıydım.

Damla'yı daha fazla sinirlendirmek istemediğim için yavaş adımlarla odadan çıktım.

"Sıla nerde?" dedim.

"İki dakka tuvalete gitti. Tam zamanında. Gelir şimdi." dedi gözlerini devirerek.

Onun da çok güzel olduğuna iddiaya girebilirdim. O da en az benim kadar mutluydu. Poyraz'la evlenmek en büyük hayaliydi.

Bugün ikimizin de en büyük günüydü. Çifte düğün yapıyorduk!

Damla'yla Çağan herhalde bizim kadar bekleyememiş olacaklar ki altı ay önce evlenmişlerdi. Onlarınki de harika ötesi bir düğündü.

Tam karşımızdaki odadan çıkan Doruk'a baktım. Gözlerimi ondan çekemiyordum. Ne kadar da yakışmıştı ona siyah smokini. Hiç olmadığı kadar çekiciydi.

O da benden farklı değildi. Büyülenmiş gibi bakıyordu bana.

"Galiba şu an ölmekten evlenemeyeceğim." dedi Doruk.

Gülerek yanına gittim ve koluna girdim. Hemen yanımızda da Poyraz'la Sıla vardı.

Galiba artık hazırdım.

Kalbim deli gibi atarken beraber düğün alanına çıktık. Kır düğünü istemiştik. Ve çok fazla insan çağırmamıştık. Tam da istediğim gibiydi. Etrafa lila ve mavi hakimdi.

Misafirlerin alkışları içerisinde nikah masasına oturduk. Doruk'un kalp atışlarımı duyduğuna yemin edebilirdim.

Neden bu kadar heyecanlıydım bilmiyordum. Evlenmek kolay bir iş değildi. Söylemesi kolaydı ama, o an geldiğinde insan bir an tereddüt ediyordu.

'Ben ne yapıyorum?' diye soruyordu insan kendine. Birazdan sevdiğim adamla ömrümü birleştirecektim. Her gece aynı yastıkta yatıp, her sabah birlikte uyanacaktık. O benim kocam, ben onun karısı olacaktım. Eslem Çağlar olacaktım. Düşününce bile içimde tuhaf hisler oluyor, kalbim hızlanıyordu.

Nikah memuru başta sorulan gereksiz şeyleri sorduktan sonra sordu.

"Siz, Eslem Vural. Doruk Çağlar'ı eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?"

Göğüs kafesimi dövercesine atan kalbimle misafirlere baktım. Hepsi meraklı ve cevap isteyen gözlerle bana bakıyordu.

Daha sonra bakışlarımı Doruk'a çevirdim. Öyle bir bakıyordu ki, insanın tanımasa bile evlenesi geliyordu.

SAHTEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin