SAHTE - BÖLÜM 16

3.9K 181 27
                                    

LÜTFEN BÖLÜME BAŞLAMADAN OY VERİN.

Multi: Eslem

Bölüm Şarkısı: Ellie Goulding - Love Me Like You Do

Bu bölüm biraz daha fazla gerçeğin ortaya çıktığı bir bölüm. Artık genel olarak sakladığım bütün gerçekler ardı ardına ortaya çıkacak. Malum hikayeyi bitirmem lazım.

Keyifli Okumalar!

***16. Bölüm***

Eslem...

Şu an dünyanın en güzel kokusu burnumu doldururken gözlerimi açmayı reddediyordum.

Gözlerimi açarsam sanki bütün büyü yok olacakmış gibiydi. Gözlerimi açarsam... katilimi görecektim.

O yüzden gözlerimi açmayıp kendimi ona daha çok bastırarak kokusunu tekrar içime çektim. Kim bilir belki bir daha bu kokuyu içime çekemeyecektim.

Yanımdaki beden uyanmıştı ve esniyordu. Ama beni uyandırmamaya çalışıyordu. Yatakta doğruldu ve elleri saçımın bir tutamını aldı.

"Daha önce uyanmak hiç bu kadar güzel olmamıştı biliyor musun? İlk defa uyanırken küfür etmedim. Ve ilk defa bu kadar huzurlu bir uyku çektim." diye fisıldadı.

"Uyanık olduğunu biliyorum Eslem. Ama gözlerini açmak istemiyorsan uyuyor rolü yapmaya devam edebilirsin."

Ama içimden gelen cesaretle gözlerimi açtım. Çünkü artık kokusu yetmiyordu. Zümrüt gözlerinde kaybolmam gerektiğini hissediyordum.

Ben de yatakta doğrularak gözlerinin içine baktım. Ne kadar da özlemiştim onu bir ayda. Keşke bunları hiç yapmamış olsaydı diyordum bazen içimden.

"Beni dinlesen Eslem." diye yalvardı.

Onu dinlemek istiyordum. Açıklamasını çok merak ediyordum çünkü. Gözleri bu kadar aşkla bakarken neden beni yıktığını merak ediyordum.

"Dinliyorum." dedim ifadesiz sesimle.

Önce yüzünden bir şaşkınlık ifadesi geçtikten sonra derin bir nefes aldı.

"Mecburdum Eslem. Seni terk etmeye mecbur edildim. Kendi isteğimle terk edemezdim ki seni. Bilerek nefesimi kesmek gibi bir şey olurdu bu."

Sesindeki pişmanlık söylediklerinin yalan olmadığını gösterir gibiydi. Ama mantığım hala ona inanmıyordu.

"Böyle bir şey nasıl olabilir? Kim senden beni terk etmeni isteyebilir?" dedim kendimi tutamayarak.

"Sorma Eslem yalvarırım. Bunun dışında her şeyi söyleyebilirim sana. Sadece şunu bil ki seni bırakmaya mecbur bırakıldım."

Ona inanmak istesem bile bir şeyler eksik kalıyordu. Kalbim 'o çok pişman' diye bağırsa da mantığım 'söyledikleri saçma' diye bağırıyordu.

"En yapmaz dediğim kişiydin Doruk. Tek güvendiğim kişiydin. Başka biri yapsa bu kadar derin olmazdı."

"Farkındayım Eslem. Kimseye göstermesen bile yıkıldığının farkındayım. Ama inan benim de senden farkım yok."

Yorgun gözlerine baktım. Uykusuzdu, ve acı vardı gözlerinde.

"Kafayı yiyeceğim Doruk. Söylediklerin o kadar saçma ki. Beni terk etmeye nasıl mecbur bırakılmış olabilirsin?" diye isyan ettim.

Lanet olsun şu an bağıra çağıra onu odamdan kovmam gerekirken ona bir şeyler anlatması için yalvarıyordum. Bu nasıl bir aşktı ki beni böyle aciz yapmıştı?

SAHTEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin