SAHTE - FİNAL

4.3K 156 52
                                    

Multi: Doruk ve Eslem

Bölüm Şarkısı: Emre Aydın - Hoşçakal

Keyifli Okumalar!

***30. Bölüm***

Eslem...

Kendimde parmağımı oynatacak kadar bile güç bulamıyordum. Belki de ömrümün sonuna kadar bu yumuşak yatakta kalmak...

Ama saçlarıma dolanmış olan parmak tabii ki uyanmama yetmişti. Zaten çok derin uykulara dalamazdım. Saçlarımla oynayan kişinin Doruk olduğunu biliyordum. Demiştim ya, artık dokunuşlarından tanıyordum onu.

"Ya Doruk..." diye mırıldandım uykulu sesimle.

"Kalk artık güzelim. Bir yere götüreceğim seni."

"Ama..."

Hiç kalkmak istemiyordum. Ama bir yandan da merak duygusu bütün benliğimi ele geçirmişti. Ve ben bu çelişkiden dolayı kafayı yemek üzereydim.

Ama tabii ki yine merakım kazanmıştı.

Oflayarak yatakta doğruldum ve Doruk'a baktım. Hiç uyumamışa benziyordu. Ayrıca bir tuhaf bakıyordu bana.

"Hiç uyumadın mı sen?" dedim kaşlarımı çatarak. 

"O kadar güzel uyuyorsun ki Eslem... Gerekirse ömrümün sonuna kadar hiç uyumadan seni izleyebilirim uyurken."

Şu sıralar Doruk'un hobisiydi uyurken beni izlemek. Bunu yapması çok güzel hissettirse de uykusuz kalmasını istemiyordum.

Uykusuzluktan kızarmış gözlerine baktım tekrar. Aslında benim de ondan pek bir farkım yoktu. Dün gece çok geç gelmiştim hastaneden. Bir sürü ameliyat vardı ve oldukça yorulmuştum. Mesleğimi seviyordum, ama bazen cidden çok yorucu olabiliyordu.

"Nereye gideceğiz?" dedim konuyu değiştirmek istercesine.

Doruk da bunu fark etmiş olacaktı ki gülümseyerek konuyu kapattı ve konuşmaya başladı.

"Sürpriz."

"Ya sevmiyorum ama nereye gideceğimizi bilmemeyi." diye mızmızlandım.

"Bu seferlik de dayan."

'Bu seferlik de' derken ki yüz ifadesi beni endişelendirmişti. Neden sanki son kez bir yere gidiyormuşuz gibi konuşuyordu?

Doruk soru soracağımı anlamış olacaktı ki hemen yataktan kalktı.

"Hadi çabucak hazırlan. Ben de aşağıda kahvaltıya gelmeni bekliyor olacağım."

Soru sormama fırsat vermeden hemen çıktı odadan. Şüphelensem de fazla takmamaya karar vererek banyoya girip rutin işlerimi hallettikten sonra dolabımın karşısına geçtim.

Nereye gideceğimizi bilmediğim için ne giyeceğime de karar veremiyordum.

Her zaman kendin gibi ol.

Doruk'un bana her zaman söylediği cümle aklımda yankılanınca gülümsedim. Beni her halimle seven bir kocam olduğu için çok şanslıydım.

Kendim gibi olmaya karar vererek dolaptan siyah bir şort ve bebek mavisi kolsuz bir tişört çıkararak giyindim. Makyaj olarak sadece ince bir sürme çekip pembe parlatıcımı sürdüm.

İşte şimdi kendim gibiydim. Sade.

Tam kahvaltıya inmek için odadan çıkacakken odayı telefonumun zil sesi doldurdu. Kimin aradığına baktığımda Poyraz olduğunu gördüm.

SAHTEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin