Merhaba arkadaşlar. Birinci bölümü sınır geçmeden yayınladım. Ama bu sefer sınır geçince yeni bölüm yayınlayacağım.İyi okumalar.
"Selam bebeğim"
Tanrım bu da neydi şimdi ? Bu numarayı tanımıyordum ve üstelik bana bebeğim demesi çok saçmaydı.
"Selam.Kimsin?"
"Platonik aşığın"
Ne ? Platonik aşığım mı ? Ah. Olanlara inanamiyorum. Bana kim aşık olabilir ki ? Sulugöz kızın tekiydim işte.
"Adını söyle"
"Hahaha bebeğim o kadar aptal olduğumu mu düşünüyorsun?"
Bu iş iyice sinirimi bozmaya başladı. Tanrı bilir ergen çocuk kafasından numarayı sallamış ve bunları yazıyor olabilirdi. Hemen numarayı engelledim ve gözlerimi kapatıp uykuya daldım,herşeyin güzel olacağını umud ederek..
Gözlerimi açtığımda bugün Dianayla birlikte alışverişe gideceğimiz aklıma geldi. Hemen yataktan kalktım ve günlük ihtiyaçlarımı hallettim. Üzerime kot pantolon ve mor bir bluz giydim. Saçlarımı topladım ve sade makyaj yaptım. Evlendikten sonra zaten pek makyaj yapmıyordum ki. Çökmüş gibiydim...
Aşağı indiğimde Diana kahvaltısını yapıyordu. Hemen bende karşısına oturdum.
"Günaydın tatlım"
"Günaydın" diyerek karşılık verdim ve biraz sohbet ederek kahvaltımızı yaptık. Çantamı aldım ve dışarı çıktık. Alışveriş merkezine geldikten sonra hemen mağazalara girip kiyafetler denemeye başlamıştık bile. Benim hemen gözüme mavi bir elbise çarptı. Tanrım..Çok güzeldi. Hemen elbiseyi alıp giydim ve aynanın karşısında kendime baktım. Çok güz...Ne ? Aman Tanrım..
Aynanın üzerinde "Yakışmış" diye bir yazı yazıyordu. Korkmaya başlamıştım. Galiba platoniğim aynı zamanda da bir sapığın tekiydi. Hemen dükkanda duran sandalyelerden birine oturdum ve numarayı engelden kaldırdım. Ne yazacağımı gerçekten bilmiyordum. Jeremyden sonra bu yaşananlar çok korkutuyordu beni.
"Kimsin sen ? Çabuk söyle"
"O elbise sana yakıştı :)"
"Senden korkmaya başlıyorum"
"Bencede korksan iyi olur. Eğer bundan sonra benimle güzel güzel mesajlaşmayacaksansa korkudan bayılırsın :)"
Aman tanrım. Yaşadıklarıma gerçekten inanamıyorum. Bir de bu ergen mi çıktı karşıma ?
"Hey ben ergen değilim"
Bunu okuduktan sonra korkudan yüzüm mosmor oldu. Hemen etrafa bakındım ama kimse yoktu. Çok ama çok korkuyordum. Hemen dükkandan çıktım ve makyaj malzemelerini inceleyen Diananın yanına koştum.
"Noldu Rose"
"Diana çabuk eve gidelim"
Dianaya herşeyi anlattım. Dikkatlice beni dinlemişti. Oda inanamıyordu yaşadıklarıma. Ben çok acı çekmiştim.Önce babam sonra annem, sonra da jeremy. Ve sonra da bu sapık çocuk.
"Rose tatlım bence abini aramanın vakti geldi. Belkide sana şaka yapıyordur. Dimi ?"
Beni korkutmamak için böyle söylüyordu. Biliyordum. "Tamam" dedim ve yukarıya çıktım. Tabiki de abimi aramayacaktım. En azından şimdilik. Zamanı geldiğinde abimi arayıp herşeyi anlatacaktım.
Telefonuma mal mal bakıp hayal kurarkan gelen mesaj beni hayaller dünyasından geri getirdi. Çabuk mesaja baktım.
"Rose herşeyi biliyorum"
"Ne demek herşeyi biliyorsun?"
"Jeremyle evlendiğini biliyorum. Neden onunla evlendin Rose ?"
"Ben onu seviyorum" diye yalan uydurmuştum. Kim bile bilirdi ki, Jeremye önceden aşık olduğumu ? Kim bile bilirdi ki, jeremye olan hislerimin sonra geçeceğini, kim bile bilirdi ki ona karşı hissettiklerimin sadece heves olduğunu ? Jeremyi önceden seviyordum sonra herşey değişti. Jeremy benmle evlenmezsen herkese söylerim demişti. Bende onunla evlenmiştim. Sadece birine ihtiyacım vardı. Beni bu kuyudan çıkartacak birine ihtiyacım vardı. Bana "Herşey güzel olacak. Sadece inan." diyecek birisine o kadar çok ihtiyacım vardı ki. Hep beyaz atlı prensimi beklemiştim. Ama beyaz atlı prensin sadece hayallerde olduğunu bilmiyordum ki.
Ben böyle düşüncelere dalmışken telefonuma gelen bildirim sesi beni uyandırdı. Mesajı açtım ve baktım.
"Herşey güzel olacak. Sadece inan Rose."
Bu bölümün sınırı +5 vote ve +15 yorum. Sınır geçmezse bölümü yayınlamam. İnadım inattır asjjas.Okuduğunuz için teşekkürler ve diğer bölümde görüşmek üzere.
