BENİM KÜÇÜK MELEGİM ÖZEL BÖLÜMÜ

239 5 2
                                    


(medyadaki resim Emir ile Denizin buldukları sandık. İki özel bölüm daha olacak Ates e ve Emir e ait.)
Deniz...

Emir i ilk gördüğüm an onu yıllardır tanıyormuşum gibi gelmişti. İçim kıpır kıpırdı. Yıllardır kaybettiğim küçük hediyemi bulmuş gibiydim. Gözlerinde kaybolmayı daha ilk dakika öğrenmiştim. Yanında hicbirsey yapmama gerek yoktu. Onun aşkı zaten herşeyi öğretiyordu. Ates'ten kaçtığım ilk gün tüm yalnızlığımı alıp götürmüştü. Beni götürdüğü o yerde belkide bütün gece uymamıştı. Basucumda benden nefret ederken aşkı öğrenmişti. Belki intikam aşka o yerde dönüşmüştü.

  O kazadan sonra bütün umutlarım yıkılmıştı. Eminim Ateş ile nişanladıktan sonra bir kez daha nefret etti benden. Haklıydı. Bizim birbirimize söyleyemediğiniz derin bir aşkımız vardı.

Emir annesinin intikamını almak istiyordu. Oysa ben onların öz kızı bile değildim. Ama Emir ailemin canını nasıl yakacağını iyi biliyordu. Ama işler istediği gibi gitmedi. Aramızdaki bağ onuda sardı. Bundan vazgecemedi. Bana canından can vererek yaşamamı sağladı. Artık bensiz yapamazdı. Yaptıkları için hergün kendine lanet ediyordu. Ben onu deliler gibi seviyordum. O kitabı araştırırken çok iyi zaman geçirmiştim. Bulduğumuz kutuda bizim aşkımız gizliydi. Ve o beni bıraktı. Yapayalnız bıraktı. Ben ise gerçekleri ogrendigim an hiçbir şey hissetmedim. Onu sevmekten vazgeçmedim. O Ates in yüzünden öldü.

Ates kendi hırslarının kurbanı oldu. Daha küçük bir çocukken bile bana aşıktı. Deli gibi seviyordu. Sürekli korumacı davranıyordu. Ama beni günden güne öldürdüğünün farkında değildi. Kendi sevgisi uğruna beni feda etmişti.  Mutlu olabileceğimizi düşünüyordu. Fakat o benim yalnızca dostumdu. Sonunda o da yaptıklarından pişman oldu. Fakat yaptıklarının bedelini kendi canıyla ödedi.

Bu hikaye de haklı haksız yok. Herkes kendi hatalarının bedelini ödedi. Ben... Ben sadece Emir i özlüyorum....

BENİM KÜÇÜK MELEĞİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin