When I Stop Chasing

Chapter Twenty-Four

Chapter Twenty-Four

Parehas

"YESS!" Biglang sigaw ni Laxa pagkalabas na pagkalabas namin ng building, She even waved her hands on the air. Marahan ko siyang tinapik dahil pinagtitinginan kami ng mga tao, She's grinning and I am too. Tumawa kami parehas at lalo kaming pinagtinginan ng tao.

It's Friday. And It's our last day in this Magazine Company. Sa wakas! Finally moment for all of us! Hindi na rin ako magigising ng maaga at hindi ko na rin makikita si Ms. Perez. Laxa clung her arm to mine, I can't wipe the grin on my face.

Mababaw na ata akong tao ngayon, A simple satisfaction ay tuwang tuwa na ako. I think that should be that way, 'Yung bawat bagay ay dapat pinagsasaya, Sinecelebrate. Living your life to the fullest.

I think that's one of the keys for long life. Dapat puro good vibes lang, At kung may pagkakataon na magsaya ay dapat sulitan mo na. Because life is too short to sulk on your bedroom, Life is too short not to be happy, Life is too short not to live it. Habang buhay ka pa, Every bit of possibilities were coming to your way should be enjoyed.

"Sobrang natutuwa talaga ako ngayon!" Sabi ni Laxa and clapped her hands, I shook my head and laughed.

"Hindi naman masyadong halata," Pangaasar ko and she nudged me kaya medyo napaatras ako.

"Ano ba!" Tinawanan niya lang ako at humawak ulit sa braso ko.

"Grabe, hindi na natin makikita ulit si Perez! At shit! Malapit na tayo grumaduate! Amoy na amoy ko na ang tugtog ng marcha!" Napangisi ako sa kanyang sinabi.

"We should celebrate!" Giit ko at biglang bumagsak ang kanyang dalawang balikat na ikinuot ko ng noo, What's her problem? Huminto kami sa paglalakad dahil nasa parking lot na kami ngayon.

"Ah ano kasi, Next week pa payday ko kaya siguro next week nalang tayo magcelebrate," She said as if it wasn't hard to her to say that. Kaya sobrang gusto ko siyang maging kaibigan, She's simple. Ang sarap kasama, Ngumiti ako sa kanya.

"My treat," Sabi ko pero hindi siya ngumiti, Hinawakan ko ang braso niya at pinisil.

"C'mon, Libre ko nga! Wala kang trabaho mamaya diba?" Tumango siya at lumapad ang ngiti ko.

"Oh, ayun pala e! Tara na, Ngumiti ka na diyan! Dali!" Pinanlakihan ko siya ng mata at bigla siyang tumawa.

"Thank you, Ofia," Aniya. Ngumiti nalang ako sa kanya at nagsimula nang maglakad.

"Anong pangalan ng bar na 'to?" Laxa asked as I swallow the mojito on my throat.

"Wild Askew," Sagot ko at pinasadahan niya ng tingin ang buong lugar. Ito ang pinakamalapit na bar sa Univ namin. Ito rin ang pinakasikat sa mga estudyante. May mga tao na, Medyo marami na rin pero hindi pa ito ang normal na dami ng tao dito sa Wild Askew. Lagi itong jam packed, Party animals were scattered around the place. The night were still young kaya mas magiging wild pa ito mamayang madaling araw.