Benim ilklerim önemli değildi. ama sonum en özel gündü kim bilebilirki bir sonun yeni bir hikayenin başlangıcı olduğunu...
Ben Mısra aksu sizce bir intikam ne kadar ileriye gidebilir ben bu intikamı ne kadar sürdürebilirim. kimler olacak bu intikamd...
En tuhafı da; birini kaybetmişsiniz ama karşınızda oturuyor. Yüzünüze gülüyor, yüzüne gülüyorsunuz ama kaybetmişlik hissi karşınızda oturuyor.
Düğün günü;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaçtığım kişinin gözlerine bakakaldım. Beni beyazın en derinliğinden çıkarıp siyaha atması bir oldu o an ben yeniden yok oldum... "Oğuz" diye mırıldandam. Gözleri şişmiş ve kızarmıştı. Onlara veda edeli herşeyi ortaya dökeli üç gün olmuştu. O şuan burdaydı. Ama iyi değildi. "Beyaz yakışmış" dedi gözlerinden bir damla yaş akıtarak "Gelme" dedim ondan bir adım uzaklaşarak "Yapma bana böyle bakma" diyerek o devam ettirdi. "Niye bunu bize yapıyorsun." diye sordu gözlerime bakarken hala durdurmadığı yaşlarla. "Sen yaptın" diye bağırdım. Sen yaptın yemin ederim herşey senin hatan bayım sen bizi yok ettin sen bizi öldürdün. "Konuşaydın. Kızsaydın, bağırsaydın lan kızıp gitseydin.." demesiyle sözünü kestim "Tabi sonra seni seviyorum diye yine geri gelecektim. Bunları yapsaydım yeniden aptal gibi sana dönecektim. Ama şuan yapamam çünkü evleniyorum öyle değil mi dönüşü yok sende biliyorsun bunu değil mi? Niye sinirlisin seni bıraktım diyemi? Hiç sanmıyorum ben senin olmadım diye sinirlisin kızgınsın öfkelisin seni seçmedim diye " "Sus yeter lan konuşma. Konuşma. Onunmu kollarında uyuyacaksın. Omu senin saclarına dokunacak o pićmi seni öpecek senin ondanmı çocuğun olacak söyle lan" diye bağırmasıyla dahada geri çekildim "Ne oldu hani benim olmadın diye sinirliydim. Hı ne oldu? Gerçektende öylemiymiş. Sana dokunacak seni öpecek aenin yatağında yatacak aşığım lan sana ben sikerim bu dünyayı dokunamaz kimse sana Azrail bile" diye bağırmaya devam etti. Sustum. Korkuyordum. Bana atığı bu bakışları ömrüm boyunca unutmam unutamam. Bu kadar kinle bu kadar kırılmış "Onu affedecek kadar büyük mü sevgin ona gidecek kadar" diye araya giren sesle dondum. Bütün kan vücudumdan çekilmiş gibiydi. O sesin sahibine bakmama bile gerek yoktu çünkü Cenkti. Aynanın tam karşısında dururken kapının önünden bana baktığını gördüm. Sonrada Oğuza döndüm. "Büyük mü" diye sordu yalvarır bir ses tonuyla büyük dememi istercesine hala çözemediğim okadar şey varki iki kalp var ortada birini seviyorum diğeri beni seviyor biri beni üzmeyecek diğeri beni mutlu edemeyeck ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim bile yokken çevremde sadece ikisini görebiliyorum ikiside birbirinden haberdar. Beni seven bir yere gidince beni sevdiğime emanet ediyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
