Benim ilklerim önemli değildi. ama sonum en özel gündü kim bilebilirki bir sonun yeni bir hikayenin başlangıcı olduğunu...
Ben Mısra aksu sizce bir intikam ne kadar ileriye gidebilir ben bu intikamı ne kadar sürdürebilirim. kimler olacak bu intikamd...
"Ne kadarda masumlar" dedim çocuklara bakarken bana bakınca bakışlarımı Emreye cevirdim. "Çocuklar hep böyledir kötüyü ve iyiyi ayırt edemezler bu yüzden masumlar" dedi hafif gülerek. Bir ay tam tamına bir ay geçti ölümlerinin üzerinden. Teyzem ve amcam bizde kalıyordu. Amcam holdingin işlerini düzene koymaya calışıyordu. Teyzemde hala gelen misafirlerle uğraşıyordu. Bide üstüne yas zamanı bebeği evde bırakıp gelmişti. Uzun zaman kalacağını ögrenince bebeğide getirdi. Ben mi? tam bir aydır kimseyi görmedim arada Cenki görüyordum. Oda babasıyla birlikte holdinge gidip geliyordu. Cenk artık burda kalacakmış bana holdingin işlerini öğretecekti. Çoğunluk daha doğrusu yanımdan hiç eksik olmayan Emreydi. Şimdide kafamı dağıtmak için parka getirmişti beni. Bir kaç saattir de oturup çocukları izliyorduk. "Evet masumlar. İyiyi ve kötüyü ayırt edemiyorlar. Peki Bu faydamı" dedim gülerek ve gözlerimi yere cevirdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bu hiç birzaman fayda olmadı çocuğu hayata toz pembe hazırladıktan sonra siyaha gidişlerini izlemek hiçbir zaman faydalı bir şey olmadı" başını salladı. "Haklısın işte bu yüzden tek bir darbede saplanırlar siyaha." dedi. "İşte bu yüzden hep çocuk kalmak istedim" dediğimde bana yaklaştı "İşte bu yüzden çocuk kalmamalısın. Biliyorsun artık herşeyi daha acılı daha zor halini hayatı intikamı aşkı saf degilsin mesela büyüdün mısra büyüdün" dedi ve geri çekildi "Kalkalım mı" dediginde başımı salladım "Nereye gidiyoruz" dedim. "Bilmem bir cafe ye gidelim birşeyler içeriz" dedi başımı salladım. "Rahat sigara içecegimiz bir yer olsun" dedim oda başını salladı ve arabaya bindik. Bir aydır arabayı ben kullanmıyordum çünkü sürekli birşey yapacağımdan korktukları için arabaya bindiğim gibi beni kovuyorlardı. Sesiz bir yolculuktan sonra gideceğimiz cafe ye vardık. Arabadan indiğimizde cafeye girdik içerde Oğuzla karşılaştık. Uzun zamandır onuda görmüyordum onu tam tamına bir aydır. Ojula gitmiyordum evden sadece Emreyle çıkıyordum ve genelde kalabalık yerlere gitmiyorduk. "Mısra nasılsın" dedi Oğuz yanıma gelerek. "İyim" dedim Emrenin koluna girerek. Kimseyi görmek istemiyordum. Acı vetiyordu hepsi. Eskiler yaşananlar... Mesela annemden Oğuz izin almıştı. Annemle ilk sınıf arkadaşım olarak Oğuz tanışmıştı. Yanindaki berkili sonradan fark ettim. Oda geldi yanımıza "Ben gelemedim başınız sağolsun" dediğinde başımı salladım. Gelmesini beklemiyordum zaten. Bunu demeside önemliydi benim için. Onca seyden sonra hala bi tepki beklemek ne kadarda saçma. "Emre oturalım mı artık? " diye sordum. Başını salladı ve boş bulduğumuz bir masaya geçtik. Oğuzlarda bizimle geldiler. Oğuza baktıktan sonra Emre'ye döndüm. Bakışlarımdan anlamış olacak ki Oğuz'a döndü "Beyler ben Mısra kafa dağıtsın diye onu kalabalık ortama bıraktım tek kalabilirmiyiz" dediğinde Oğuz sinirle ona döndü "Sanane lan sen kimsin siktiğimin evladı" dedi. Uzun zamandır sadece yanımda Emrenin olmasına bozulmuştu. Bu seferde ben sinirlenmistim "Oğuz yanlız kalmak istiyorum git hem ona diyorsunda asıl sen kimsin" dedim gayet net bir sesle. Bana baktı "Ben senin sevgilindim Mısra" dediğinde güldüm "Niye bunu hatırlamıyorum ozaman sözde sevgilim!" dedim ve gülüşümü soldurdum. Başını salladı berkilin bana attiğı bakışlara denk geldim. Çok kötü bakıyordu. Oğuz masadan kalkmasına rağmen Berkil hala sabit olarak bakıyordu. En son dayanamadım ve yüzümü çevirdim. Oda masadan kalkınca Emreyle tek kaldık. "Akşam annem herkezi topluyor" dedi bana bakarak sipariş vermek için garsonu çağırdım ve son zamanlarda gündüzleri içtiğim şeyi istedim kahve. Emrede bana ayak uydurdu ve oda kahve istedi. "Neden" diye sordum Emrenin sözüne karşılık "Magazine falan açıklama yapacak bide henüz erken ama mevlüt verecekmiş bu yüzden herkez bizde" dedi. Tepki vermedim elime bir sigara aldım ve yaktım "Sanki kimin umrundaysa onlar benim ailemdi Emre ben hala geceleri annemin kıyafetlerine sarılarak uyuyorum yarın herkes gidecek ve ben yine yanlız kalacam" dedim gözümden düşen bir damla yaşla hemen silip sigaramdan derin bir nefes çektim "Alışamamam ben yanlızlığa ben hergün kimden korkacam kim bana komik emirler verecek bende onla alay edecem kim gece üstüm açıkmı diye gelip bakacak kim temizlikcilerimizin olduğu halde baa zorla yatağımı toplatacak hayır ben buna hazır degilim ben bunu kaldıramam bu cok ağır ve acımasızca" dedim. Beni izleyen ve hafifce gülen Emreye baktım
