Dear Memory

Chapter 6

Kuya Mark's POV

Ang tagal naman ni Lee. Dalawang oras na akong naghihintay pero wala pa rin sya.

"Eto na yung pinapabili mo." Walang expression at poker face si Lee. "May galit ka yata sa akin eh. Kung maka-abot ka sa akin, akala mo naman pinapagod kita araw-araw." Halos madurog na yung chocolate at flowers eh. Sino ba kasi yung pupuntahan natin ha?

Up's POV

"HOY DAWN DOWN DOWN DAWN! Ang daya, mas gwapo kaya si Mark kaysa kay Lee." -Up

"Hay nako Rupiah, maputi lang naman kasi si Mark kaya mukhang gwapo. Di katulad ni Lee na perpekto. OMG." -Dawn

"Ano yun Dawn?" Nakasilip sa bintana si Dawn nang parang aso.

"Baba tayo Rupiah. NOW NA." Bakit ba kasi excited bumaba tong lokarets kong kapatid? -Dawn

"Hoy Dawn, uso mag-ayos noh?" Pano ba naman kase, sabog yung buhok na mukhang nakuryente. May laway pa sa gilid ng mukha.

"Up? Di ka mag-aayos?" -Dawn

"Di naman ako katulad mo na mukhang dugyutin. Hahahaha." At mukha naman syang aso dahil naka pout sya hahahaha.

"Tara na ready na ako." -Dawn

"Ayokong bumaba. Magpapaiwan na lang ako dito Dawn."

"Ayy. Sige baba na ako." Dali daling bumaba si Dawn. Excited yata sa nakita nya sa bintana.

Kuya Lee's POV

"Lee, andito na tayo." Aakyat ng ligaw si Mark. Support daw bilang best friend ang kailangan nya kaya sumama ako.

"Wait, familiar 'tong bahay ah?" Hindi ko lang maalala kung isa toh sa mga bnisita kong bahay o dinadaan daanan ko lang.

"Eto yung bahay ng mga direksyon. Hahahaha." Okey? Direksyon? Sino yun?

"MAAAAARK!" Isa pa 'tong familiar na mukha. Ulyanin na ako ah. -_-

"Yow Dawn, what's up? Hahaha." Binati ni Mark yung Dawn na parang tambay sa kanto.

"Up is here, there over there, hahahaha! Yow Lee!"

"Dawn, tumaba ka ata." Naalala na kita, sa wakas.

"Lagi mo na lang akong inaasar, Lee. Kainis ka. Hmph." Nagpout sakin sabay walk out.

"Hoy Dawn, pwedeng pumasok sa bahay nyo?" Lakas ng sigaw ni Mark. Parang tili na.

"GEH!" at pinapasok kami ni Dawn sa bahay.