Dear Memory

Chapter 7

Up's POV

Ang ingay masyado sa baba. Akala mo may isang buong barangay na bumisita sa mansion. Tss.

"Si Up nasaan na nga pala? Nakakasawa na kaya pagmumukha mo." Boses ba ni Lee yun?

"Oo nga Dawn, zombie na ba yun o bampira pa rin?" Si M-imagination.

"Nakakainis ka Lee. Bahala na dyan sa buhay mo." At umalis na si Dawn. Ang bibigat ng mga yapak na naririnig ko.

"Hoy Up, hanap ka ni crush mo." Dali-daling sabi ni Dawn at dumapa sa kama. "Di mo ko sasamahan sa baba?"

"Malaki ka na, kaya mo na yan Up. Hayss." Tinalikuran nya ako at nagbalot ng kumot sa katawan nya.

*sa sala*

"Up? Ahhm? Ok ka lang?"

"Hello?

"Hoy Up?"

Winawagayway pa nya ang kamay nya para matignan kung gising pa ako.

"Patay na ata toh Mark eh." Sabi ni Lee ng walang expression.

"*ehem* I'll let you court me. In one condition." Sabi ko sa kanilang dalawa. Nakakunot ang noo ni Mark.

"A-ano yun?" Mukhang nabasa na ni Lee yung nasa utak ko.

"Hayaan nyong tumulong kami ni Dawn sa paghahanap sa taong sumunog sa bahay nila at sa kapatid ni Chai. May mga nahana-"

"Hindi na kailangan Up. Kaya naming ni Mark toh." Pagputol ni Lee sa sinasabi ni Up.

"Pero-"

"Wala ng pero pero, Ms. Up. Mauuna na kami ni Mark." Patayo na sana si Lee nang hilain ni Mark si Lee paupo sa sofa. Sinamaan naman ng tingin ni Lee si Mark dahil sa ginawa nya.

"Pumapayag ako sa kondisyon mo." Nagulat si Lee sa sinabi ni Mark.

Kuya Lee's POV

"Pumapayag ako sa kondisyon mo." Fudge? Bakit sya pumayag eh alam naman nyang mga babae lang sila na walang kalaban laban.

"Don't worry Lee. Kaya nila ang mga sarili nila. At isa pa..." Pagputol ni Mark.

"May mga connections rin kami ni Dawn. We have our own ways." Pag-aassure sakin ni Up.

"Fine. Suit yourself. But I'll not be responsible pag napahamak kayo." Bahala sila sa buhay nila. Bakit ba kasi kailangan pa nilang mangialam eh hindi naman ako ganoon kahina para hindi maghanap ng sagot mag-isa.

(A/N: Pasensya na dahil ang tagal kop o mag UD. Di ko maituloy ng matino tong story. Mianhae and kamsa.)