Dear Memory

Chapter 9

Lee's POV
"Oo, Lee. Sya nga yung nakita ko dati."
Biglang lumabas si Chai kasama yung lalaking nag dodoor bell.

Tumingin ako sa direksyon ni Mark. Bakit parang gulat na gulat sya?

"Mark?"

Mark's POV
"Mark?" Tawag sakin ni Lee habang inuuga uga nya ako.
"Lee, bakit kasama nya si Chai?" Tanong ko kay Lee. Kilala ko ang taong kasama nya.
"Ano bang problema?" - Lee

"Kuya Mark, Kuya Lee, Kanina pa ba kayo jan? Bakit di kayo pumasok sa bahay?" Sabi samin ni Chai habang papunta sa pwesto namin kasama yung lalaki.

"Hi, ako nga pala si Dark. Hinahanap ko lang yung kamag-anak ko dito samin. Sorry pala kung nagtrespass ako." Umaalok sya ng shakehands at ngumiti.

"A-a-ako si Lee, kapatid ni Chai." Kinamayan nya si Dark.
Tumingin sakin sina Chai, Lee at Dark, parang hinihintay nila yung sasabihin ko.

I cleared my throat and straighten my posture. "I'm Mark, I'm their friend. Nice to meet you." I shook my hand to him.

"Nice meeting all of you guys. I should be heading home. Malapit na kasi mag lunch." Pagpapaalam ni Dark.

"Wait, sasama si Mark sa lunch naming magkapatid. You should join us. Nakakasawa na pagmumukha naming tatlo. Diba MARK?" Tumingin sakin ng masama si Lee para di ako makatanggi. At naka emphasize talaga ang name ko.

"Sounds... great. Game ako jan. I'll eat with you." Respond naman nya. Una nang pumasok sina Chai at Dark. Sinabayan ko si Lee sa pag pasok sa pinto.

Lee's POV
"Psst. Lee. Bakit mo sya ininvite sa lunch? At kasama talaga ako?" Bulong sakin ni Mark habang naglalakad sya.
Lumapit ako sa kanya ng konti.
"Para marinig mo rin yung mga sasabihin nya. Baka sya ang maging key natin for our continuous investigation." Bulong ko sa kanya.

*after lunch*

"Thanks for the lunch guys. I enjoyed it." Sabi samin ni Dark. Nakita ko syang naglakad palabas ng gate namin at dumaan sa eskinita.

"Chai, akyat ka na muna sa kwarto mo please." Utos ko kay Chai. Tumango nanan sya at umakyat.

"Mark. Wag ka ngang matulog pagkatapos mong kumain. Sayang ang pagji-gym mo." Paano kase, nakatungo sa mesa namin. Tapos aircon pa.

Tulog mantika pa. "MARK!" Sa sobrang gulat nya, nahulog sya sa upuan.
"HAHAHAHA! TULOG PA!"
Sinamaan ako ng tingin ni Mark.
"Di ko kasalanang masarap yung pagkain. Tss. Ano bang kailangan mo? Panira ka ng tulog eh." Mukhang may nasira yata ako ah hahaha.