Dear Memory

Chapter 23

"Ahmm may sasabihin ako sayo. Pero wag tayo dito." Sinundan ko lang siya hanggang sa tumigil siya at sumakay  loob ng kotse.

"Anong sasabihin mo?"

"Tinawagan ka siguro ni Dawn para tumulong sa paghahanap sa folder ni Lee." Ahmm actually hindi nasabi sakin ni Dawn kung bakit siya napatawag.

"Nasa akin ang folder." What??

"Bakit mo ginawa yun?"

"Sa tingin ko kasi nag ooverthink na siya kay Dark, kaya yung folder ang kinuha ko para mabawasan ang pagdududa, galit, pag aalala o kung ano man ang nararamdaman ni Lee." Pero kahit na. Paano pag nalaman ni Lee na sya pala ang kumuha ng folder? Kilala namin si Lee, ayaw niyang may nangingielam sa gamit niya na kahit sino, kahit kaibigan pa niya.

"Paano mo nakuha yung folder?" Tanong ko sa kanya. Halos hindi inilalabas ni Lee ang folder na yun kaya malamang nag-akyat bahay move tong my life ko.

"Pumasok sa kwarto niya mula sa bintana. Tapos nag exit sa bintana rin."

"Kaya ka pala nabalian dahil naipit yung braso mo? O di naman kaya nahulog ka? O kaya naman nadulas ka?"

"Ah? Hindi. Nabalian ako ng braso kasi kaninang umaga, sinarado ko yung pinto, kaso ang hirap kaya nilakasan ko yung pagsara, tapos hindi ko namalayan na nandun yung braso ko. Kaya ayun." What. The. HAHAHAHAHA! KATAN**HAN HAHAHA!

"My life pagalingin mo ako please..." pfft. Nakiusap pa sya.

"Ano ka ba Mark? Kaya mo na yan. Malaki ka na hahaha!"

"Ok sige. Pupunta na lang ako sa ospital. Gagamutin ako dun ng mga magagandang babae at aalagaan pa nila ako."

Sinuntok ko nga sa kaliwang braso.

"ARAY! ANJAN YUNG BALI KO EH!"

"HMMP EWAN KO SAYO! TUTAL AALAGAAN KA NAMAN NG MGA MAGAGANDA MONG BABAE SA OSPITAL!"

"Ikaw naman joke lang." Bigla niya akong niyakap. A-ano ba yan kinikilig ako emegesh! Aym blasheeng >\\\\<

"Ang cute mo pag kinikilig." At nagkiss pa sya?! Sa pisngi ko lang naman. Pero the feels men! Masyado na akong... kyaah!

"Sayo lang ako magpapagamot. Gusto ko kasing alagaan mo ako at bantayan." At hiniga niya ang ulo niya sa balikat ko.

"Mahal kita Sapphire."

Hindi ko alam kung ano ang irereact ko sa nga nangyayari. Ano ba dapat ang gawin ko?

"Mahal din kita Mark."

Chai's POV

Wala akong masyadong napala nung pumunta ako dun. Siguro mas maganda kung hahanap at magsasama ako ng katulong, kaso wag na lang. Baka isumbong ako kay kuya Lee.

Yung folder... hmm... ibalik ko na kaya ito kay kuya? Pero paano? Malalaman niya na ako ang kumuha ng gamit niya, baka mas magalit sakin yun at di na ako gisingin araw-araw. Sa pagtulog na lang kaya? Kaso baka magising siya at mahuli ako.

Eh ano nang gagawin ko? Aamin ako?
No. Lalo akong mapaparusahan.
Pero mas magagalit sakin yun pag di ko sinabi.
Siguro mas tama lang na umamin ako kay kuya. At dapat tanggapin ko ang mga ibibigay niya sa akin na parusa at consequences na mangyayari.

Bumaba ako at umupo rin sa mesa, sa harap ni kuya.

"Kuya, may aaminin po ako sayo."

"Sinong ama?" Huh?

"Sabihin mo Chai. Papanagutin natin ang nakabuntis sayo." A-ano?

"Kuya! Hindi ako buntis. Saka tungkol ito sa folder. Yung hinahanap niyo nung nakaraang araw...

Kinuha ko po."

Sinabi ko kay kuya nang dahan-dahan. Tinignan ko naman ang reaction niya.

"Chai, I'm so..."