Dear Memory

Chapter 18

Up's POV

ASDFGHJKL!

KYAAH!

MAY NANGHALIK SA AKIN!

"Err..." Langya. Si Mark pala yung kumiss sa akin. "Ahmm..."
Speechless lang, Up? Mukha ka nang kamatis sa pamumula! Kalma!

Ang bilis ng tibok ng puso ko.

"Hahahaha, namumula ka na, Up. Wag kang mag alala, sa cheeks lang naman kita hinalikan eh. Sunod naman sa lips! Hahaha." Buset tawa pa. Nakakairita na ah?

"Ah! Aray. Joke lang, Up. Ikikiss kita sa lips pag kasal na natin."

Kinurot ko nga sa braso para tumigil.
Pero infairness, kinikilig ako sa mga sinasabi nya. Ayyyie. Joke. Hindi kaya ako kinikilig.

Nilagay naman nya sa table yung mga panibagong cakes. Same flavor para di masakit sa tyan. Hahaha.

"Ahmm, Up? Nagvivibrate ang phone mo." Sabi sakin ni Mark.
Oo nga 'no? Bakit ngayon ko lang namalayan?

"Excuse me, sagutin ko lang 'to." Sabi ko kay Mark. Tumango naman sya at agad akong umalis.

"Hello ate?"

"Wow maka ate ka Up? 12 minutes lang ang tanda ko sayo, grabe ka."

"Tinawagan mo ba ako para sabihin sakin na matanda ka na, ha, ATE? HAHAHA."

Ang sarap asarin ni Dawn hahaha. Well bunso naman talaga ako sa amin at mas gurang na sya.

"Che! Loka loka ka. I don't have to state the obvious."

Taray ni Dawn. May nalalaman pa syang english. Hashtag lumevel up.

"Anyways ATE, ano bang sasabihin mo PO?"
Pfft. I'll keep on stating what's obvious. Ay waw inglis.
Am I tama? Hahaha.

"Sige lang, iemphasize mo pa yang 'ate' at 'po' mo sakin ha? Anyways, may nalaman ako. Sinabi lang 'to sakin ni Lee."

Tungkol saan kaya? Ano naman kaya yun?

"Up, let's go." Nakakagulat naman 'tong si Mark. Bigla biglang sumusulpot.

"Ahmm Dawn bye muna. May pupuntahan pa kami ni Mark eh. Love you."
"Up saglit la--"

At binabaan ko na si Dawn ng telepono.

Dawn's POV

Bastos! Ka-date nya yata si Mark kaya ayaw magpa istorbo eh!

Ako na nga lang mag isang pupunta kina Lee. Kaasar!

*Lee's house*

Kanina pa ako pumipindot sa door bell pero wala pa ring nagbubukas ng pinto.

"SAGLIT LANG..." sigaw ni Lee yata yun mula sa loob ng bahay nila.

"Hay sa wakas, dumating ka na." Tama ba 'tong naririnig ko?
Parang sya pa yata ang naiinip eh.

"Hay sa wakas, pinagbuksan mo na ako! Kanina pa ako door bell ng door bell dito oh? Pero sinasabi mo 'SAGLIT LANG' na paulit ulit!" Sumbat ko sa kanya.
Nangangalay na nga ako dito at nabibilad na sa araw. Tss.

"Sorry naman. Pasok." Sabi ni Lee. Dumiretso naman kami sa isang kwartong... sobrang... malinis?

"Lee, bakit tayo pumasok sa kwarto ni Chai? Saka nasaan sya?" Tanong ko sa kanya.

"Si Chai nasa cafe. Pinabili ko ng cake para sa sarili nya." Sabi ni Lee. Teka? Kanino kayang kwart-- "Saka sakin tong kwarto. Yung kay Chai nasa taas."

WEEH?! ANG LINISS NAMAN NG KWARTO MO LEE.
I don't believe you.
Dawn, focus, alalahanin mo kung bakit ka nandito. Hindi ka nandito para mag tour!

"*ehem* Anyways, nahanap mo na ba?" Yan. Keep going, Dawn, not going down. Haha.

"Hindi pa. Maghanap ka dun banda sa cabinet ko. Idodouble check ko naman sa mga ilalim." Utos nya sakin.
Hindi mabibiro tong si Lee ngayon so I have no choice kundi sumunod.