Ekstra sahne olan bölümlerde belirteceğim :)))
Selam selam ponçikler ^^
Ay çok heyecan yaptım,ilk fan fiction'um olacak ve ben bunu hayatımın 3 senesi olan-artık 6 oldu-Neymar için yazıyorum.#DÜZENLENMİŞ HALİDİR#
İyi okumalar!
"Bütün çocukluğuma,güvenli bölgeme,Neymar Da Silva Santos Junior'a..."
▼
"Junior!"diye bağırdım bana aldırmadan babasının zar zor yaptırdığı çim sahada güneşin kavurucu sıcağı altında ikisinden beri top oynayan,kıvırcık saçları alnına,gökmavisi tişörtü bedenine ter yüzünden yapışmış Junior'a.
Ah!
O futbol'a gerçekten düşkündü.Bu oyun onun için bir aşk,tutku ya da ne bileyim bir sevgi gibi bir şeydi,ondan vazgeçemiyordu.
"Keşke benide böyle sevseydim Junior,"diye kendi kendime mırıldandığım sırada,oyunu bilmem kaçıncı kez bölmemden dolayı sinirle"Ne var Melanie?"diye soludu.
Sanırım maç bitmiş olmalı ki hepsi deli gibi sağa sola koşmayı bırakmış,Neymar saçlarını geri atarak yanıma geliyordu.
Tanrı'm 15 yaşında ki bir çocuğa göre fazla seksiydi!
Ona bakmamak için etrafı incelerken gözüm harabeye dönen sahaya dehşetle takıldı.
"Junior,saha?"diye sorduğum da,omzunun arkasından sahaya bir bakış atarak yaptığının yeni farkına varmış olmalı ki korkmuş bir ifade ile bana dönerek"Melanie!?"diye panikle konuştu.
"Pai seni öldürecek Junior."
"Cidden mi Melanie?"diyerek yerde ki topa gelişigüzel bir tekme savurdu ve yardım dilercesine bana baktı."Ne yapacağım?"
"Hey!Neymar bence baban geldiği an uyumuş numarası yap."
Sesin geldiği yöne baktığım zaman üstü toz toprak olan bir çocuk görmüştüm.Junior umutla bana bakarken omuz silkerek"Dene uyuyan güzel,"dediğimde kaşlarını çatarak bana baktı.
"Ne var?"dedim yeniden omuz silkerek.
Kaşları daha da çatılırken, sinirli surat ifadesine karşılık tatlı olduğunu düşündüğüm bir şekilde gülerek"Eve gitmeliyim annem bekliyor,"diyerek arkamı dönmüştüm ki aklıma gelen bir fikirle"Haa!"diye bağırarak Junior'a döndüm."Sana iyi uyumalar."
Tekrar yoluma geri döndüğüm de duyduğum bir kaç gülüşme arasından"Bir gün gerçekten büyük bir futbolcu olacağım Melanie ve sen benimle dalga geçtiğin için pişman olacaksın!"diye bağırdığın da omzumun üstünden ona bakarak"Büyük bir futbolcu olacak olursan eğer,"diyerek elimi zafer işareti yaparak burnuma değen saçlarımı üfledim."Seni görmeye geleceğim."
Junior'da elini zafer işareti yaparak"Olacağım Melanie ve sen de beni görmeye geleceksin,"dediğinde buruk bir tebessüm ederek"O zaman beni tanımazsın Junior,"diye konuştum.
Zafer işareti yaptığı elini göstererek"Şifreyi doğru söylersen tanırım,"dediğinde kahkaha atarak ona yeniden döndüm ve"İnan bu şifreyi asla unutmayacağım"diyerek geri geri yürümeye başladım.
Gözlerini bir saniye bile benden ayırmadan izlerken en sonunda yeniden ona sırtımı dönerek elimi kalbimin üstüne koydum.
Tanrı'm çok hızlı atıyordu ve nedenini çok iyi biliyordum zaten kesin olarak bildiğim iki şey vardı.Birincisi;Junior'a karşı konulamaz ve geri dönülemez bir şekilde aşıktım,ikincisi ise;O gerçekten de büyük bir futbolcu olacaktı.
Çünkü o Neymar Da Silva Santos'du ve her ne derse yapardı.Yapacaktı da.
▲
Beğendiğinizi umuyorum.
*Tatlı tatlı sırıtan yazar emojisi*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Milagre⚽Neymar Jr
Fanfiction"O gün sonunda,odanın kapısı sonuna dek kilitlenirken,biz tüm zincirlerimizi kırmıştık." NeymarJuniorFanFiction# 1 '150716'