Milagre⚽Neymar Jr

rafaela

#DÜZENLENMİŞ HALİDİR#

▼

Görüp görebileceğim en güzel rüyayı bölen tek varlık,yaratık ve insan tabi ki Dallas'tan başkası değildi.

Yastığımı kafamın altından çekerek her ne kadar kulaklarıma baskı uygulasam da onun kalın sesini ve sonuna kadar açtığı şarkıyı yine de duyuyordum.

Her ne kadar perde olsa bile direkt gözüme gelen güneş ve hala sesini güzel sandığı için bağıra bağıra şarkı söyleyen Dallas'a rağmen uyumayı denedim.

Uyursam,o güzel rüyaya geri dönebilirdim.Junior'un elini yeniden tutup ona yeniden"Seni seviyorum,"diyebilirdim.

Bir süre yatakta sağa,sola dönerek uyuyamayacağımı anladığım da yastığımı ve yorganımı rastgele bir yere atarak"Erken kalkmaktan nefret ediyorum!"diye bağırdım tüm gücümle.Ancak sesimi müzik sesi bastırmıştı.

Sinirimi çıkarmak istercesine diğer yastığı alarak yumruklamaya başladığım da"Lanet olasıca sadece bir gün huzur içinde uyanmak istiyorum!"diye ciyakladım.

Dallas'ın müzikle birlikte yeniden gürlemesi ile"Dallas!"diye kendi kendime tıslasam da devam etti.Elimde ki yastığı sinirden ısırdım ve diğer yastık gibi rastgele yere atarak ayağa kalktığımda evin sıcak olmasına rağmen üşüdüğümü fark ettim.

Etraf biraz buğulu gibiydi,gözlerimi kırpıştırdım düzelsin diye ancak olmadı.

Elimle ovuşturdum.Bakışlarım gözümü ovuşturmak için yumruk yaptığım elime kayınca siyah olduğunu gördüm.Lanet maskaramı silmeyi unutmuştum.

Ne güzel!

Zafrina'nın odadan çıkarak merdivene keskin bakışlar atması üzerine bir ona,bir merdivene bakarak koşar adımlar ile aşağı indim ve banyoya girdim.

Dallas,muhtemelen yukarı katta ki banyodaydı ve hala şarkı söylemeye devam ediyordu.

Sağ tarafta duran ıslak mendili alarak gözlerimi silerken,aynada ki sanki yemeğin üstüne serpilmiş tuz gibi suratıma serpilen çillere takılı kaldım.

Bazı kızlar gibi onları kapatmak adına bir sürü kapatıcı tarzı şeyler sürmüyordum.Onları seviyordum.Babam hep anneme benzediğimi söylerdi yüzümün,o yüzden seviyordum.

Junior'da çillerimi seviyordu.

Kafamı hızla iki yana sallayarak bileğimde her zaman bulundurduğum siyah toka ile saçlarımı tepeden bir topuz yaptım ve hoş dursun diye birazcık çekerek bollaştırdım.

Elimde tuttuğum,beyazdan farklı olarak simsiyah olmuş ıslak mendilleri çöpe atarak,Dallas'a hesap sormak için ayaklarımı yere sürte sürte üst kata yeniden çıktım.

"Dallas!"

Resmen siren gibi ötüyordum evin içinde.Neredeyse her sabah onun güzel(!)sesi ve müziği ile uyanmaktan bunalmıştım.

Tamam,sesi gerçekten güzeldi ama sabah sabah Junior'un sesini bile duysam iğrenebilirdim.Ya da iğrenmezdim.

Ah hayır!Onun sesinden iğrenmezdim ama Dallas'ın sesinden iğreniyordum işte.

Ayaklarım artık ezbere bildiğim banyo kapısının önüne geldiğinde kilitli kapıya karşılık göz devirdim.Olmasa da girecek değildim ya.Orası ayrı mesele.

"Dallas seni parçalara ayıracağım,çık dışarı!"

Su sesinden beni duymuyordu.Değerli,canım dostum Dallas,sabahları saat sekizde banyo yapardı kendileri ve hiç abartısız bir saat banyoda kalırdı.