Milagre⚽Neymar Jr

he is mine

#DÜZENLENMİŞ HALİDİR#

▼

Öne doğru büzülmüş dolgun dudaklar,esmerliğin en tapılası tonu bir yüz,kendisinin sevmediği ama harika olan bir burun,uzun kirpikler ve daha sayamadığım bir sürü detay olan suratını uyurken izlemek insanı acayip derecede huzurlu kılıyordu.

Tamam,şu son 3 ayda en fazla utandığım an tam şuan ki an yada anımız olabilirdi,hatta olmuştu ama onu uyurken izlemek her şeyi unutturuyordu işte.

Dün gece olanları hatırlamak bile ensemden soğuk terlerin akmasına neden olurken Neymar'ın kıpırdanması ile gözlerimi telaşla kapatarak uyuyormuş numarası yaptım.

Esnediğini sesinden anladığımda gülmemek için kendimi zor tutsam da,önüme gelen saç tutamını nazikçe geri atması ile yeni uyanıyormuş gibi gözlerimi açtım.

"Günaydın,"diye konuştu uykulu sesiyle.

Bir sabah gerçekten huzurla uyanacağımı biliyordum ve o sabah kesinlikle bu sabahtı.

"Günaydın."

"Dün gece neler oldu?"

Bir insanın huzuru ve mutluluğu 4 kelimede paramparça olabilir miydi peki?

"Ben..."diye konuştum hayal kırıklığı dolu bir sesle."...sarhoştun ve uyuduk evet,sadece uyuduk."

Garip bakışları beni rahatsız ettiği için"Bir şey mi oldu?"diye sorarak kaşlarımı havaya kaldırdım.Hayır dercesine kafasını sallayarak, dudaklarımı öpmek için hamle yaptığında kendimi geri çekerek"Kahvaltı hazırlasam iyi olur,"diyerek yataktan kalktım.

Tanrı'ya şükür dün gece iç çamaşırlarımı giymek için kalkmış ve tekrar yatmıştım.

Gözleri arsızca siyah iç çamaşırlarımı ve vücudumu izlerken,duş almam gerektiğini biliyordum ama bunu ona nasıl söylecektim ki?

"Banyoyu kullanabilirsin,"dedi sanki aklımdan geçenleri okurmuş gibi."Ta-tamam,"diyerek dolan gözlerimi saklamak adına kafamı yere eğerek banyoya girdim.

Bedenim benden bağımsız kendini soğuk zemine bıraktığında dişlerimi sıkarak"Ağlama,"diye kendi kendime tısladım."Lanet olsun ağlama."

Her zaman ki gibi gözyaşlarım beni dinlememiş ve yanaklarımdan aşağı süzülmeye çoktan başlamıştı.Saçlarımı çekerek"Aptalsın,"diyerek kendimi suçladım.

Aptaldım.Dün gece benim için hayatımın en mükemmel ve zevkli gecesi iken,Neymar içinse sabah kalktığında dün gece neler oldu? diye soracağı basit bir geceydi.

Ona dün geceyi anlatmaya çalışarak utançtan öleceğime,anlatmamayı tercih ederdim.Kurumuş yanaklarımı yeni gözyaşları ıslatırken,bu sefer yüzümde makyaj olmamasını umarak gözlerimi ovuşturdum.

Yatak odası telefon sesi ile dolarken merakıma yenik düşerek kapıyı hafifçe araladım.

"Evet,burada."

"..."

"Hayır Dallas bir şey olmadı,"diyerek alnını ovuşturan Neymar endişeli görünüyordu."Yani sanırım olmadı."

"..."

"Lanet olsun hatırlamıyorum,fazla içtim!"

Dudaklarımın arasından kaçan güçlü bir hıçkırık ile ela gözleri beni bulurken,kapıyı hızla kapatarak kilitledim.Yaklaşık bir kaç saniye sonra kapıya inen hafif darbeler ile suyu açarak,duş alıyormuş gibi bir izlenim vermek istiyordum