Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▼
Odama insani sayılmayacak bir şekilde giren Zafrina yüzüden yarım saat önce uyandığım fakat hala panda gibi yayıldığım yatakta doğrularak"Sana da günaydın,"dedim.
"Bırak şimdi günü aymasını fakan,anlat."
"Pardon,neyi?"
Zafrina gözlerini yumarak derin bir nefes aldığında sinirlendiğini çok rahat anlayabilmiştim.
"Hadi ama,"diyerek gözlerimi devirdim."Ben sana her şeyi zaten anlatıyorum Zaf,ne öğrenmek istiyorsun?"
"Dallas neden o kadar sinirlendi?"
"Sence,"diyerek yeniden göz devirdim."Tabii ki Hector onu yine kışkırttı."
"Hector seni düşünüyor Melanie."
"Ne gerek var?"
"Hadi ama Melanie,"diyerek yanıma oturdu."Bencilce davranıyor olabilir misin?"
Cidden sinirlenmeye başladığınım farkındaydım.Bencilce falan davranmıyordum.Tamam beni seviyor olabilirdi fakat ben onu sevmiyordum ve bu son yaptığı şeyden sonrada seveceğimi sanmıyordum.
Sadece bir kişiyi seviyordum ve sadece bir kişiye aşıktım ve bu kişi de hiç şüphesiz Neymar'dı.
"Peki Zaf,"diye alınmış bir sesle konuşarak yataktan kalktım."Ben bencilin tekiyim."
"Onun bir kıza uzun bir süre bağlı kalabileceğine inanmıyorum."
"Bak Zafrina,"diyerek derin bir nefes aldım."Neymar beni seviyor ve ben de onu seviyorum."
Sinirle kapıyı açarak odadan çıktığımda Dallas ile çarpışmam da bir olmuştu.
Benim konuşmama izin vermeden"Zafrina haklı,"dediğinde ikisininde iş birliği içinde sanki beni Neymar'dan uzaklaştırmaya çalıştıkları fikri beni iyice rahatsız etmeye başlamıştı.
Dallas'ı anlamamış gibi"Ne konuda?"diye sorduğumda fikrimi onaylayan bir biçimde"Neymar'ın bir kıza bağlanması konusunda,"diyerek elini ensesine attı."Uzun bir süre."
"Yüce İsa aşkına,"diyerek bağırdığımda Zafrina'da odadan çıkarak yanımıza geldi."Sizin derdiniz ne?"
