Milagre⚽Neymar Jr

melanie's father

Oy ve yorum.

İyi okumalar!!

▼

"Ah!"Neymar buz torbasını tekrar vazonun geldiği yere koyunca inledi.

"Melanie aynı gün içerisinde beni ikinci yaralayışın,öldürecek misin?"dediğinde gözlerimi devirdim.Ve pişman bir ses tonu ile cevap verdim.

"Ama kaç kez özür dileyeceğim? Hem ikisini de hak ettin kusura bakma."O da aynı şekilde acılı bir surat ifadesi takınarak cevap verdi.

"Sanırım artık çocuğumuz olmayacak..."Şaşkınlık ile gözlerimi kocaman açıp "Abartma!"dedim.Ama aklım bir yandan da benden çocuk mu istiyor bölümüne takılmıştı.

Evet belki vazoyu Neymar'a atmayı hedefleyip Junior'u vurmuş olabilirdim ama o da hak etmişti.Hem Arda da ders bitmeden gitmek zorunda kalmıştı.

Tuvaletten çıktıktan sonra Neymar'ın iki büklüm olmuş ve acıyla inlerken ki halini görünce"Yenge Neymar'ı mı bıçakladın!?"diye sordu.

Neymar hızla ona dönüp"Keşke bıçaklasaydı küçük Junior'u kaybettim!"diye acıyla söylenince Arda o kadar yüksek sesle gülmeye başladı ki yüzü kıpkırmızı oldu ve Neymar onu kapı dışarı etti.

Evin dışından bile kahkaha sesleri gelirken ben hemen mutfağa gidip bir buz torbası aldım ve Neymar'a verdim.

Ve işte yine söylenmeye başladı. "Melanie sen hedef dersleri falan mı aldın istesen oraya atamazdın!"dediği cümle ile gülmeye başlarken."Arda'nın mahallesinde ki kör berberden aldım nişancılık eğitimimi," dedim ve gülmeye başladım.

Neymar'ın da güldüğünü görünce içimi bir rahatlama duygusu kapladı.

Ona zarar gelmesi fikri bile bedenime aynı anda çok fazla iğne batırıyorlarmış gibi bir acı hissettirir iken,ona kendi ellerim ile zarar verme fikri beni kesinlikle öldürüyordu.

"Daha iyi misin?"diye sordum parkenin üstüne diz üstü otururken.

"Daha iyi olduğum zamanlar olmuştu,"diyerek hâlâ kendini acındırmaya devam ediyordu.

"Ne yapabilirim?"

Dudaklarını öne doğru uzatarak onu öpmemi istediğinde minik bir öpücüğü dudağına kondurarak geri çekildim.

"Hadi ama!"diye sızlandığı sırada"Şımarık bir çocuk gibi davranıyorsun,"diyerek onu azarladım.Bu pek umrunda değilmiş gibi omuz silkerken telefon sesi ile ona bakmayı keserek telefonuma uzandım.

Baba arıyor...

Kaşlarımı çatmış ekrana bakarken yeşil tuşa dokundum.

"Baba?"

"Melanie?"

Sesi normal bir tonda çıktığı için birazda olsa rahatlamıştım.

"Nasılsın baba?"

"İspanya'ya geliyorum,"diyerek kahka attığında"Ne güzel,Tanrı'm seni özledim baba!"diye konuştum.

Neymar kısık gözleri ile bana bakarken"Yarın sabah uçaktayım,"Sesi ile"Seni almaya gelebiliriz,"dediğimde"Dallas ile geleceksen neden olmasın?"diye konuştu.

Babamın sözü üzerine Neymar'a bakarken tek kaşı havaya kalkmıştı.

"Aa şey evet baba,Dallas ile."

"Güzel o zaman yarın görüşürüz! "

"Pekala baba görüşürüz."

Telefonu kapattığımda Junior'un kısık gözlerine maruz kaldığım için"Noldu?"diye sordum.Pekala, bilmemezliğe vurduğum gerçekti.