Milagre⚽Neymar Jr

zafrina's suprise

#DÜZENLENMİŞ HALİDİR#

▼

"Yürüyebiliyorum Dallas bacağım kopmadı ufak bir kesik."

Sabah uyandığımdan beri trip atarak,laf çarptırdığım en güvenilir(!)dostum Dallas'ın beni kucağına alarak mutfağa getirmesi teklifine işte bu tepkiyi vermiştim.

"Hadi ama Mel,özür diledim ya."

"Sus Dallas!"diyerek mutfağa girdiğim de ona biraz yumuşamıştım.Neden mi?Dallas,yemeği sadece kendi için yapan Dallas,kahvaltı masası hazırlamıştı da ondan.

"Of Mel!"diyerek karşıma oturduğunda pankeki zorla ağzıma tıkıştırması ile eline vurarak zor da olsa portakal suyum ile  yuttum.

"Melanie,"diyerek sakin bir ses tonuyla konuştu."Cidden aptalca bir fikirdi Rafinha'yı dinlememem gerekirdi.Üzgünüm."

Güldüm.

"Üzgün olman bir şeyleri değiştirseydi eğer sana böyle davranıyor olmazdım."

Tek suçlu tabağında ki pankekmiş gibi çatal ve bıçağı ile zavallı pankeki parçalara ayırırken yerimden kalkarak televizyonun karşısında ki koltuğa oturdum.

Dallas'ın masadakileri toplamaya başladığını birbirine çarpan metal seslerinden anladığımda çenemi koltuğun başlığına yaslayarak"Aslında seni affedebilirim,"diye konuştum.

Elinde ki tabakları lavaboya koyarak"Nasıl?"diye sorduğunda"Çok basit,"dedim omuz silkerek."Beni Camp Nou'daki bir maça götür."

Mimikleri şaşkınlıkla şekillenirken eş zamanlı olarak"Gerçekten bunu istiyor musun?"diye sormuştu.

Evet cevap vermek için harika soruydu.

Gerçekten bunu istiyor muydum?

Sonuçta,beni oraya kaç kere getirmek istediğinin ama benim kaç kere reddediğimin sayısı belirsizdi,çünkü o ordaydı.O kadar insan arasında beni göremezdi,ama Dallas'ın 1.kategori fikri ile pekala baksa beni çok rahat görebilirdi.

Bakar mıydı ki?

Belki.

Bakmasını ister miydim peki?

Emin değilim.

"Melanie dünyaya dön bebeğim."

Gözümün önünde sallanan telefon ile kafamı iki yana sallayarak"Gerçekten istiyorum Dallas.Ne olacaksa dün gece oldu bitti zaten,"diye konuştum.

"Tamam o zaman 2.kategori--"derken sözünü"Hayır!"diye cırlamam ile bölerek"1.kategori al,"diye konuştum.

"Pekala,"diyerek gözlerini kıstı."En yakın maç hım,4 gün sonra."

"Tamam,"diyerek ayaklarımı sehpaya uzattım ve kafamı geri yasladım.

Dallas bir yandan bilet işi ile uğraşırken diğer yandan da beni anlamaya çalışıyordu.

"Fikrini değiştiren ne Melanie?"

"Sadece..."diye,omuz silkerek"Onunla dün gece yüzleştim Dallas ve artık canlı bir şekilde Messi'yi futbol oynarken görmek istiyorum,"dediğimde yanıma oturarak kafasını telefondan kaldırdı ve aptal mısın? der gibi baktı.

"Dün gece Messi ile konuştun Melanie."

Yapay bir kahkaha atarak"Doğru,"dedim."Sen ve arkadaşın Rafinha sayesinde."

Yüzünü acıyla buruşturarak"Onun dudaklarını koparacağım."dediğinde omzuna vurarak"Yavaş ol!"diye cırladım."O dudaklar 20 yılda bir dünyaya gelir."