#DÜZENLENMİŞ HALİDİR#▼
Yüzüme dokunan sıcak elleri hissetsem bile göz kapaklarım aralanmamak için adeta birbirine yapışmış gibiyken"Peri kızı,"diye fısıldaması ile göğsünün üstünde ki dövmeyi öperek belinde ki ellerimi daha çok sıktım.
Gözüm kapalıyken bile vücudunun kaskatı kesildiğini hissetmek güzel bir histi.Ufak Junior'un beni istemesi içimden garip bir duygunun akıp gitmesine neden olurken gülmekten başka birşey yapamıyordum.
"Junior,"diye mırıldandım duymasını umarak."Korkuyorum ben."
"Neden bebeğim?"
"Bunun rüya olmasından ve uyandığımda yanımda olmamandan,"diyerek uyanmak istemezcesine gözlerimi daha sıkı kapadım.
Belli belirsiz kıkırtısı kulağıma dolarken"Aç gözlerini Melanie,"diye konuştu."Aç ve karşında ilk beni gör."
Gözlerimi zoraki bir biçimde açarak kafamı yukarı çevirdiğimde ela gözleri mutlulukla parlıyor ve dudakları benim için yukarı kıvrılmış,baştan çıkarıcı bir şekilde gülüyordu.
"Bu harika."
"Bu harika,"diyerek tekrarladı beni.
"Şu son 3 saattir çok korkunçtun,"diye rahatsızca kıpırdandığım da,elini kalçama koyması ile hareket alanımı kısıtlandığından ben de kıpırdanmayı kestim.
"Üzgünüm."
"Bana anlatman gereken bir şey var mı Junior?"diye merakla sorduğumda,bu sefer rahatsızca kıpırdanan kendisi olduğu için göğsünden kalkarak,sırtımı yatak başlığına yasladım.
"Dallas aradı,"diyerek benim gibi sırtını yatak başlığına yaslayarak devam etti."Hector'da yanındaydı ve seni hemen eve getirmemi istedi."
"Nas--"
"Hector ile aranda ne var?"
"Ne?"diye yapay bir şaşkınlık ile sordum."Ne demek Hector ile aranda ne var?"
Konuşmasına izin vermeden yeniden konuştum.
"Hector ile aramda bir şey olsa burada,seninle olmazdım."
"O zaman neden öyle öfkelendi?"diyerek ses tonunu yükseltiğinde,sinirlenmiştim.O benim kalbimi kırsa bile onu kırmak istemediğimden yataktan kalkarak mutfağa gitmek için odadan çıktım.
Hector ile bir şeyler yaşayıp,onunla yatacak kadar basit bir kız değildim ve olmayacaktı,cidden böyle düşünmesi beni çok fazla sinirlendirmişti ama sinirlenmekten daha kötü bir his kalbimin etrafını sardı;Hayal kırıklığı.
Nasıl bu kadar bencilce düşünmüştü?O kadar basit bir kız olarak beni görmesi canımı yakıyordu.Gözümün önüne gelen saçlarımı sinirle kulağımın arkasına iteledim.
Arkamdan geldiğini yeri döve döve attığı adımlardan anladığımda meyve suyu almak için dolaba yönelmiştim ki bardak almadığım aklıma gelince parmaklarım ucuna yükselerek bardakların olduğu yeri açtım.
Benden önce hamle yaparak bardağı aldığında,elinden sertçe çekerek yeniden buzdolabına yöneldim.
"Bir şey söylemeyecek misin?"dediğinde göz devirerek"Bir şey,"diye konuştum.
"Yapma,"diyerek yanıma geldiğinde meyve suyunu yeniden buzdolabına koymak için ayağa kalktım.
"Kaçmaya çalışma!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Milagre⚽Neymar Jr
Fanfiction"O gün sonunda,odanın kapısı sonuna dek kilitlenirken,biz tüm zincirlerimizi kırmıştık." NeymarJuniorFanFiction# 1 '150716'