Struggles and Secrets (Harry Potter)

Hoofdstuk 47 Explanation

"

De week daarna heb ik Draco alleen maar ontlopen. De lessen waren weer begonnen en Draco moest zijn slijmballen halen. Daardoor zat hij vrijwel alleen maar met zijn neus in de boeken. Ook zag hij er steeds bleker uit.

Dat ging goed, tot vrijdag.

Ik kwam nog net optijd het lokaal binnen tijdens Toverdranken. Foppe had me weer eens lastig gevallen. Ik kon hem van me afschudden door te zeggen dat hij beter naar Omber kon gaan.

Omber is echt verschrikkelijk! Ze moest ons zwerkbalteam "goedkeuren" en ze heeft alle leraren geobserveerd. Waarschijnlijk worden Zwamdrift en Hagrid ontslagen. Bij Zwamdrift is dat niet zo erg, maar ik mag Hagrid!

Maar goed ik kwam dus net op tijd binnen, maar voor Sneep was dat ineens te laat.

'Nablijven, mevrouw Rue. Vanavond 7 uur in mijn kantoortje' zei hij. Ik keek hem verbaasd aan en ging snel naast Cecille zitten.

'Wat is er met hem?' Vroeg ik aan Cecille maar ze haalde haar schouders op.

Omdat ik er ook niks van snapte hebben ik en Cecille wel een beetje braaf gedaan tijdens de lessen.

Nu is het zeven uur en loop ik naar het kantoortje van Sneep toe. Ik had aan Fred gevraagd (omdat ik die toevallig langs zag lopen) of Sneep ook chagrijnig bij hun was geweest. Maar hij zei dat Sneep juist in een goede bui was.

Vreemd.

Ik klop op de deur en wanneer ik een binnen hoor open ik de deur.

Sneep zit in de kamer en staat op wanneer hij mij ziet binnen komen. Ik sluit de deur achter me en ga ook zitten.

'Waar sloeg het op om mij strafwerk te geven, ik was niet eens te laat!' val ik meteen om.

'Rue...' zegt Sneep streng. Ik kijk hem vragend aan, waarom noemt hij me ineens bij mijn achternaam.

Hou je mond

Ik schrik van de stem van mijn hoofd. O wacht, tuurlijk legitimentie.. Ik kijk Sneep boos aan. Wat is er aan de han?

'Ik ben zo terug' zegt Sneep en hij loopt weg.

Nou daar zit ik dan..

Even later komt hij terug maar er loopt iemand achter hem aan.

Ik schrik en deins achteruit als ik zie wie het is. Zijn ogen zijn rood doorlopen doordat hij waarschijnlijk veel gehuild heeft. Zijn haren zitten door de war. Ondanks dat hij er zo slecht uitziet is hij nog steeds knap.

'Ga weg' snauw ik.

'Hij wilt het uitleggen, geef hem een kans Gulia' zegt Sneep. Vermoeiend ga ik op de grond zitten en kijk ze eigenwijs aan.

Sneep en Draco moeten ondanks de situatie lachen waardoor ik ze nog bozer aankijk.

'Geef me een kans, ik wil je alles vertellen' zegt Draco.

'Er valt niet veel te vertellen, denk ik' zeg ik eigenwijs. Ookal wil ik heel misschien diep van binnen wel weten waarom hij die brief heeft geschreven met kerst.

Ik zie dat Sneep een bemoedigende knikje naar Draco geeft. Draco haalt diep adem en begint dan met vertellen.

'Ik-Ik heb die brief niet geschreven voor kerst. Ik heb je een kettinkje met een leeuw en een slang voor je gekocht. Je weet wel, Griffoendor en Zwadderich.

Ik kreeg van jou deze brief'

Hij laat me zijn brief voor kerst zien en snel lees ik hem. Een schrok gaat door me heen. Ik kijk hem met grote ogen aan.

'Dit heb jij niet gestuurd, toch' vraagt hij.

Met mijn mond vol tanden schud ik snel mijn hoofd.

'Iemand luist ons erin. Ik heb die brief ook niet naar jou gestuurd Gulia. Ik heb ook dagen lang om jou gehuild. I-Ik wi-ik ook n-niet dat het uit i-is' het laatste huilt hij. Verschrikt staar ik hem aan. Wat heb ik gedaan?!

Het duurt een tijdje voor ik in actie kom. Ik sta op en loop snel naar hem toe. Ik trek hem in een knuffel en zie dat Sneep knipoogt naar mij. Ik glimlach maar op dat moment trekt Draco me van zich af.

'Wat doe je?' vragen ik en Sneep tegelijk.

'I-Ik het kan niet' stottert hij.

'Waarom niet?' vraag ik verbaasd.

'I-Ik zie nu in hoe gevaarlijk het is als je met mij omgaat. H-Het moet nou eenmaal uit blijven. Sorry Guul'

Verbaasd door zijn woorden kijk ik hem aan.

'Waarom?' vraag ik. Ook zie ik dat Sneep hem verbaasd aankijkt.

'I-Ik zou je alles vertellen maar misschien is het hierna nodig om je geheugen te wissen. Uhm. I-In mijn huis woont De Heer Van Het Duister. Hij is terug en volgend jaar moet ik hem gaan dienen' zegt hij stotterend. Een traan rolt over zijn wangen.

Ik kijk Sneep wanhopig aan, maar hij schud zijn hoofd.

'O-Oke' stotter ik terwijl ik ook begin te huilen.

'Sorry' huilt hij.

Ik knik en ren de kamer uit.

Merlijn wat wil ik het nu graag vertellen!!!