Hoofdstuk 9 The Chamber of Secrets

825 63 7
                                    

"

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.


"

'Buig voor die man' zegt een stemmetje in mijn hoofd en ik gehoorzaam meteen. Iets in me zegt dat ik het niet moet doen maar de stem is te sterk. 'Pak Ginny, ze is links van je' zegt de stem weer en ik kijk links van me. In een soort trance loop ik naar haar toe. Ik zie haar tegenstribbelen maar het stemmetje in mijn hoofd is te sterk. 'Locomotor mortis' zeg ik terwijl ik mijn staf op haar richt. Haar benen plakken tegen elkaar aan en ze valt achterover. De man met zwarte haren gooit een touw naar me toe. 'Bind haar vast' zegt het stemmetje in mijn hoofd. Nee dit wil ik niet denk ik in mezelf. Ik moet een plan bedenken. Ik kijk naar de man en schrik als ik de boze gloed in zijn ogen zie. Ik schrik en bind snel de tegenstribbelende Ginny vast.

'Sta op en loop een klein stukje naar achter. Blijf daar staan' zegt het irritante stemmetje weer, maar ik gehoorzaam. Terwijl ik merk dat ik niet perse hoef te gehoorzamen...

Ik heb een plan bedacht. Ik heb ontdekt dat hij een vloek op me af heeft gestuurd waardoor ik moet gehoorzamen. Ik doe gewoon wat het zegt maar wanneer ik kan vluchten luister ik niet meer. Hij denkt nu nog dat ik onder invloed van de vloek ben maar ik ben veel sterker dan dat.

De man spreekt een spreuk over Ginny uit en ze valt flauw. Verschikt kijk ik naar haar. Ik wil naar haar toe rennen en spreuken op de man afsturen als de gedachten tot mij doordringt dat ik moet blijven gehoorzamen. Maar ik ga Ginny hoe dan ook helpen!!

De man blijft een tijdje staan en wordt steeds meer helder. 'Ga naast Ginny liggen' zegt het stemmetje en ik doe wat het zegt. Wat wilt hij gaan doen met mij? Voordat ik iets kan doen spreekt hij dezelfde spreuk over mij uit en alles wordt onduidelijk en donker.

Na een tijdje begin ik weer steeds meer te zien en te horen. Er glijd iets glibberigs over me heen en ik ril. Ik probeer te kijken. Het is een soort slang en gaat op een gedaante af. Ik probeer mijn beeld duidelijker te maken en het lukt me na een aantal pogingen. Er gaat een slang op Harry af. Dan herinner ik me weer wat er is gebeurd voor ik half flauwviel en ik kijk terwijl ik nogsteeds op de grond lig om me heen. Ik zie de man en die kijkt de andere kant op. Dan komt er ineens een vogel aangevlogen, ik herken hem meteen. Het is de vogel van Perkamentus! Dan wordt mijn beeld ineens weer onduidelijker....

"

A/N: Comment pls ff wat jullie er van vonden en vergeet niet te voten! Maar ssuper thnx voor al jullie reads en votes die ik nu al heb!

ps: vinden jullie het fijn als ik het in korte stukjes doe?! comment ff

thnxxx all

Struggles and Secrets (Harry Potter)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu