Struggles and Secrets (Harry Potter)

Hoofdstuk 49 Helping Harry

"

Harry moet occlumentie leren. Dat is nu echt noodzakelijk. Ik weet dat Harry een pesthekel heeft aan Sneep, dus dat schiet waarschijnlijk niet op. Ik moet hem vinden. Ik moet hem helpen. Het is mijn broer!

'Kijk eens uit' zegt iemand terwijl ik op de grond val. Ik was zo in gedachten verzonken dat ik het niet eens merk.

'Sorry' zeg ik maar dan zie ik wie het is.

'Harry!' roep ik.

'O sorry Gulia, ik zag niet dat jij het was' zegt Harry verbaasd.

'Ik was net aan het denken over je, ik had gehoord dat je occlumentie moet beoefenen..?' zeg ik half vragend.

'Uhh ja. Hoe weet jij dat?' vraagt hij verbaasd.

Hoe weet ik dit????

Sneep

Maar dat ga ik niet zeggen natuurlijk.

'Ik hoorde jullie praten, sorry' lieg ik en ik kijk naar de grond.

'Maakt niet uit hoor' glimlacht Harry half en hij wilt weglopen maar ik houd hem tegen.

'Wacht Harry,' zeg ik en hij draait zich om. 'I-Ik kan het je leren. Ik kan legitimentie en occlumentie'

Ik kijk hem hoopvol aan. Doe dit alsjeblieft!!!!

Wacht.

Ik heb een idee.

'Ik zou het doen als ik jou was, Harry Potter. Ze is echt goed' zeg ik in zijn hoofd en ik zie dat hij schrikt. Ik geef hem een knipoog en hij moet lachen.

'Vooruit dan maar' zucht hij lachend.

'Yes!!' Roep ik en hij begint weer te lachen.

'Volgende week vrijdag, zeven uur astronomietoren?' vraagt hij.

'Neh. Astronomietoren lijkt me niet z'n goed idee' lach ik  'Ik zorg wel voor een lokaal en laat het je dan weten, oke?!'

Hij knikt en daarna lopen we allebei weg. Op naar onze verschillende leerlingenkamers.

Maar waarom ben ik eigenlijk in Zwadderich terecht gekomen?!

Volgende week vrijdag 19.00

Ik zit ongeduldig op Harry te wachten. Serieus, waar blijft die gast.

'Hey' zegt Harry en ik draai me om.

'Eindelijk, je bent er. Kom we gaan snel beginnen' zeg ik en hij zucht.

'Ja mevrouw. Maar verwacht er maar niks van, ik ben een totale ramp'

'Nee Harry, dat ben je niet. Ik ga je helpen' zeg ik bemoedigend.

'Oke' zucht hij en hij gaat zitten.

'Oke, waar denk je nu aan?' Vraag ik en vragend kijkt hij me aan.

'Harry ik vraag het nu aan jou, ik zou ook gewoon in je gedachten kunnen kijken dus je kunt het me gerust zeggen' zeg ik wanneer hij maar niet antwoord.

'Dat ik het raar vind waarom je in Zwadderich zit, omdat je nog steeds zo behulpzaam bent enzo' zegt Harry en ik knik. Ik pak een papiertje en geef hem, samen met een veer, aan Harry.

'Schrijf het hierin op' zeg ik en hij doet wat ik zeg. Wanneer hij klaar is kijkt hij me weer aan, klaar voor de volgende opdracht.

'Kan je een vliegtuigje vouwen?' vraag ik en hij knikt. 'Doe maar'

Hij vouwt het vliegtuigje keurig op en houd het voor zich.

'Gooi het nu zo ver mogelijk van je af' zeg ik en hij doet wat ik zeg. Het vliegtuigje ligt uiteindelijk aan de andere kant van de kamer.

'Als het goed is zijn je gedachten nu van je weg. We beginnen nu met oefenen. Het is niet erg als het je niet lukt, proberen is al goed genoeg. Klaar?' Vraag ik en hij knikt.

'3...2...1... legitimentie!'

"