Struggles and Secrets (Harry Potter)

Hoofdstuk 36 not only a night

A/N: he lieve lezers!
Dit hoofdstuk draag ik op aan iedereen die dit leest en niet gestopt is na een paar hoofdstukken. Ik ben super blij met jullie comments en votes!
Love all off jullie❤️

It's Dralia time!!!!❤️ (of een andere shipnaam. Bedenk er maar een.

"

Ik knipperde met mijn ogen. Langzaam deed ik mijn ogen open en keek ik om me heen. Ik lag op een bank in een kamer en er was niemand te bekennen. Ik tilde mezelf omhoog zodat ik ging zitten. Ik voelde me beroerd, de wereld draaide om me heen en ik stond op het punt om te kotsen. Mijn hele lichaam deed pijn. Ik had dorst en keek om me heen. Aan de andere kant van de kamer zag ik een kraantje. Voorzichtig probeerde ik op te staan maar ik zakte meteen door mijn knieën.

'Shit' mompelde ik zacht maar frustrerend.

'Gulia, je bent wakker! Bij Merlijn, blijf liggen!' hoorde ik een stem en ik keek achter me. Het was Sneep, die snel naar me toe kwam lopen. Hij tilde me overeind en legde me zacht neer op de bank. Op dat moment herinnerde ik me weer wat er was gebeurd voor alles zwart werd, ik heb Draco gemartelt. Sneep rende snel weg en kwam meteen terug met een flesje toverdrank in zijn handen.

'Hier, drink op. Dit kon ik je niet geven toen je bewusteloos was' zegt hij en ik pak het flesje aan. Ik zet het aan mijn lippen en drink het gulzig op. Ik voel een warme, rustgevende prikkel door mijn lijf gaan en meteen voel ik me weer wat beter. Ik zie dat het buiten al donker is.

'Hoelang ben ik weg geweest? Hoe gaat het met Draco? Waar is Draco nu? Wat is er gebeurd na ik bewusteloos was? Is hij er erg aan toe? Ik wou het helemaal niet' bij het laatste breek ik. Ik hoor zijn gil weer in mijn oren en daarna mijn eigen gil. Ik druk met mijn handen tegen mijn oren.

'Rustig maar Gulia' zegt Sneep en hij komt naast me zitten. Hij trekt mijn handen van mijn oren en legt ze op mijn schoot. Verwachtingsvol kijk ik hem aan. Hij zucht.

'Het is half tien in de avond. Je bent dus twee uur bewusteloos geweest. Met Draco gaat het redelijk, hij ligt nu in bed maar ik verwacht niet dat hij slaapt' ik zucht van opluchting wanneer ik hoor dat het redelijk met hem gaat maar dat is nogsteeds niet goed. En hij slaapt dus nog niet. Ik krijg weer een beknelt gevoel in mijn maag.

'Wat er gebeurd was nadat je bewusteloos was..' vervolgt Sneep. '.. Voldemort zei dat de vergadering was afgelopen en ik heb je hiernaartoe gebracht. Niemand heeft ons gezien. En als laatste, jij bent er erger aan toe dan Draco'

Ik zucht. 'En nu?' vraag ik.

'Kan je lopen?' vraagt hij en ik probeer het meteen. Doordat ik het drankje heb ingenomen weet ik me staande te houden. Ik knik naar hem als teken dat het lukt.

'Dan stel ik voor dat je gaat slapen. Maar niet in de slaapzaal van Zwadderich. Het lijkt me ook niet fijn als je alleen bent. Hier heb je een sleuteltje' zegt Sneep en hij overhandigt me een sleutel. 'Als je hier rechts gaat en dan de eerste deur links kom je bij een slaapkamer die niet in gebruik is. Je spullen zullen er al staan. Ik zal Draco naar je toe sturen, er staan twee tweepersoons bedden. Kies maar wat jullie willen' vervolgt hij en hij knipoogt. Ik probeer te lachen maar dat doet pijn dus snel stop ik ermee. Sneep is echt heel chil. Dat had ik nooit verwacht toen ik bij Griffoendor zat.

Sneep staat op en loopt naar de deur. Zacht lopend loop ik naar hem toe terwijl ik met mijn vingers met het sleuteltje speel.

'Gulia,' zegt hij en ik kijk hem aan. 'Ik weet dat het lastig is maar zeg hier niks over tegen Draco. Begin er ook niet over. Als je een smoes moet bedenken, weet dat hij mij ook gezien hebt. Dat je gemarteld bent valt niet te ontkennen, zeg door iemand anders. Wat je ook zegt, ik zal je versterken'