ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Κεφάλαιο 4

Η παραλία είναι όντως υπέροχη εχθές που την επισκέφθηκα και ας μην έκανα μπάνιο λόγου που δεν είχα βάλει το μαγιό μου.
Αλλά από σήμερα που σε μία ώρα φτάνει η κολλητή μου και από ότι μου είπε έχει μεγάλα κέφια.

Πρέπει να ετοιμαστώ για να πάω στο λιμάνι για να την περιμένω!

Φτάνω στο λιμάνι και περιμένω περίπου ένα τέταρτο και το πλοίο δένει στο λιμάνι,βλέπω την Αφροδίτη πάνω στο κατάρτι με χαιρετάει.

Αφροδίτη: Μαντώ!! Σου ήρθααααααααααααααα!!!

Φώναζε και όλος ο κόσμος στο πλοίο κοίταγε μία την Αφροδίτη και μία εμένα!

Κατεβαίνει από το πλοίο και με παίρνει μία μεγάλη αγκαλιά όπως και εγώ άλλωστε έχουμε να συναντηθούμε σχεδόν δύο εβδομάδες!
Είχε πάει διακοπές με τους γονείς της,δύο γλυκίτατοι άνθρωποι γεμάτη αγάπη ακόμα και για εμένα που τους ήμουν απλά η κολλητή της κόρη τους,δύο άνθρωποι που λατρεύω πολύ και τους αγαπώ.

Με την Αφροδίτη αγκαλιά φύγαμε για το ξενοδοχείο όπου ήθελε να κάνει ένα μπάνιο και φυσικά να τα πούμε γιατί έχουμε δύο εβδομάδες να μιλήσουμε και να πούμε τα δικά μας,φτάσαμε στο ξενοδοχείο και ανεβήκαμε στο δωμάτιο μου!

Αφροδίτη: Πηγές να δεις το νησί;

Με ρώτησε, αφήνοντας τα πράγματα της!

Μαντώ: Ναι, τελικά είχες δίκιο! Αυτό το νησί είναι ωραίο.

Της απαντώ χαρούμενα!

Αφροδίτη: Πάω να κάνω ένα μπάνιο και μετά θα μου τα πείς και θα σου τα πω!

Μου είπε και έτσι πήγε στο μπάνιο. Βλέπετε η Αφροδίτη είχε έρθει στην Ιθάκη και φυσικά δεν θα μπορούσε να μην έχει έρθει αφού η μάμα της η κύρια Έλενα είναι από εδώ!

Και φυσικά ο μπαμπάς της είχε έρθει εδώ για διακοπές και την ερωτεύθηκε με την πρώτη ματιά είναι μαζί 39 χρόνια,ένα κοινό που έχουν οι γονείς μας είναι ότι και οι δικοί μου εδώ ερωτεύθηκαν όταν είπα στους δικούς μου ότι θα πάω διακοπές στην Ιθάκη χάρηκαν όπως και οι γονείς της Αφροδίτη της.

Η Αφροδίτη βγαίνει από το μπάνιο και με κοιτάει.

Μαντώ: Τι; Πόση ώρα είσαι εκεί και με κοιτάς;

Την ρωτάω!

Αφροδίτη: Αυτό θα μου λείψει σε εσένα το ότι ονειροπολείς και αυτό σε κάνει ένα πιο γλυκό και σημαντικό άτομο για εμένα!

Μου απαντά χαμογελώντας!
Αυτή είναι η Αφροδίτη η κολλητή μου και την λατρεύω όπως και αυτή εμένα!

Μαντώ: Είναι μεσημέρι τι θες να κάνουμε;;;

Την ρωτάω.

Αφροδίτη: Το ειπες μόλις είναι μεσημέρι,πάμε να φάμε;

Μου λέει και με ρωτάει ενθουσιασμένη!

Μαντώ: Έχεις δίκιο, πάμε!

Της είπα και ξεκινήσαμε για να πάμε για φαγητό.

Μαντώ: Θα με ξεναγήσεις στο νησί της μαμάς σου;;;

Ρωτάω παρακλητικά!

Αφροδίτη: Με μεγάλη μου τιμή!

Μου απαντά και ξεκινήσαμε με τα πόδια μία διαδρομή που δεν κατάλαβαμε ποτέ φτάσαμε στην ταβέρνα που εκεί εγώ δεν είχα πάει!

Μαντώ: Εγώ σε αυτήν πήγαινα!

Της είπα λίγο πριν φτάσουμε.

Αφροδίτη: Ναι, γιατί περίμενες να έρθω εγώ και δεν θέλω αντίρρηση καμία!

Μου λέει και αρκούμαι να της πω ένα ότι πείς εσύ!

Όντως όταν φτάσαμε είχε απόλυτο δίκιο η ταβέρνα ήταν υπέροχη όπως μου είχε πεί.
Καθήσαμε και παραγγείλαμε το αγαπημένο μας μπιφτέκια με πατάτες και σαλάτα και οι δύο με μία φωνή,όταν έφυγε το γκαρσόνι λυθήκαμε στα γέλια.

Φεύγοντας αποφασίσαμε να πάμε να περπατήσουμε για να χωνέψουμε λιγάκι.

Αφροδίτη: Θέλεις το απόγευμα να πάμε να σου δείξω το πατρικό σπίτι της μαμάς μου???

Μαντώ:Ναι θα το ήθελα πολύ!

Μαντώ: Για μπάνιο θα πάμε σήμερα??

Αφροδίτη: Εννοείται θα πάμε.Τι λες κατά τις 18:00?

Μαντώ:Τέλεια είναι!

Προχωρούσαμε λίγο αμίλητες κάτι σκεφτόμουν εγώ κάτι η Αφροδίτη.
Δεν ήθελα να μιλήσω για τίποτα κοιτούσα το τοπίο λες και δεν επρόκειτο να ξανά-έρθω εδώ.
Απομνημόνευα κάθε τοπίο που περνούσαμε.
Όσπου με τρόμαξε η Αφροδίτη και με έβγαλε από τις σκέψεις μου με την μια.

Αφροδίτη: Πάλι σκέφτεσαι?Τι έγινε κολλητή? Είσαι ερωτευμένη?
Και μου το κρύβεις?

Μαντώ:Εε!Κούλαρε όχι αλλά λέω αυτό το καλοκαίρι εύχομαι να είναι ξεχωριστό!!

Αφροδίτη: Αυτή είναι η κολλητή μου!
Πάμε να ξαπλώσουμε για καμιά ωρίτσα?

Μαντώ:Ναι γιατί μετά έχουμε να πάμε και για μπάνιο!