ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Κ.66.Η Αρτέμη περιμένει κόρη.

Μαντώ: Πέρασε ο καιρός και κρατάω τον γιό μου στην αγκαλιά μου και τον ταΐζω και λαμβάνω μήνυμα από την Άρτεμη έχω κοριτσάκι να έρθω από εκεί να σου δείξω την φωτογραφία της;Και το ρωτάς βρε χαζούλα σε περιμένω.Ειμαι χαρούμενη μικρούλη η θεία Αρτέμη θα σου κάνει ξαδερφούλα του λέω και μου χαμογελάει του αρέσει μου λέει ο Ερμής ναι μωρό μου είναι ωραίος και με κοιτάει με μισό μάτι και λέω μακάρι να φτάσει τον μπαμπά του και με φιλάει στο στόμα και ο μικρός γκρινιάζει δεν του αρέσει λέω του Ερμή και μου λέει δεν πειράζει αρέσει στον μπαμπά του και μάλιστα παρά πολύ.

Αρτέμη: Χτυπάω το κουδούνι και μου ανοίγει ο Ερμής καλός την έλα μέσα τον ρωτάω που είναι η Μαντώ;μέσα πήγαινε.Παω στην κουζίνα και την βλέπω που είναι αδύνατη και εγώ έχω πάρει οκτώ κιλά η μπέμπα τρώει πολύ.Τι κάνεις;Την ρωτάω και παίζω με τον μικρό Κωνσταντίνο στο ριλάξ του.

Ερμής:Τον πέρνω εγώ να τον βάλω για ύπνο πείτε τα εσείς οι δύο κούκλα η μικρή σου μου την έδειξε ο Τάκης θα τα πούμε στο γάμο εγώ κουμπάρος ΕΕ Αρτέμη την βλέπω που ζορίζεται και απαντώ Γιώργο θα σε σκοτώσω πάμε αγόρι μου άκου ο Γιώργος νονός τι του βρήκαν.

Αρτέμη: Συγνώμη Ερμή ξέρεις είναι κολλητοί απο παιδιά το ήξερα μου λέει είπα μήπως ωκαι άλλαζες γνώμη δεν πειράζει εσείς να είστε καλά βρε Ερμή ακόμα το συνεχίζει της λέω της Μαντώς να την της λέω.

Μαντώ:Τι γλυκιά σαν καραμέλα ωραία πόζα έχει πάρει.Με το καλό Αρτέμη μου.Άστον θα του περάσει πάρε κέικ είναι με σοκολάτα που σου αρέσει.

Αρτέμη:Δεν θα κάτσω πολύ θα έρθει ο Τάκης θα έρθεις στο σπίτι να με δεις νυφούλα με κοιλίτσα το Σάββατο παντρεύομαι εγώ εδώ και με πιάνουν τα κλάματα.

Ερμής:Γιατί κλαίει;Πονάς; Λέγε.Σήκω να σεβπαω στο γυναικολόγο σου.

Αρτέμη: Όχι καλά είμαστε απλά εγώ παντρεύομαι στο Λονδίνο και όχι στην πατρίδα μου όπως εσείς.Γαμήλιο ταξίδι δεν θα πάμε.

Ερμής:Δεν πας καλά για θυμήσου πόσες φορές κοντεύατε να χαθείτε και οι δύο σας πόσες φορές μας τρόμαξες μες τα μεσάνυχτα.Να ξεκινήσω να σου πω πόσες ήταν;

Αρτέμη: Όχι της θυμάμαι οκτώ φορές και πάντα ξημερώματα απλά ήθελα και εγώ τέλος το Σάββατο παντρεύομαι τον πέρνω του λέω τον φίλο σας.Και κάνω και παιδί μαζί του απίστευτο αλλά αληθινό.Ωραία ήταν ο γάμος μου ο Τάκης θεός δίπλα μου,οι γονείς κατά χαρούμενοι,οι φίλοι μας,ο κουμπάρος που μου υπενθύμιζε συνέχεια να προσέχω και να τρέφομαι καλά γιατί την βαφτιστήρα του την θέλει με πιασίματα τι άλλο θα ακούσουμε Παναγία μου λέμε εμείς τα κορίτσια και πετάγεται η μικρή Έλενα και φωνάζει μια σταλιά παιδί με το κόκκινο φουστανάκι της αυτός είσαι μπαμπάκα μου και εννοείται στο κέντρο κατά χειροκροτήθηκε την αγαπώ.Σας ευχαριστούμε όλους μέσα από την καρδιά μας.

Τάκης: Μωρό μου δεν παντρεύτηκαμε στην Ελλάδα αλλά ένα ταξίδακι για δύο εβδομάδες στην πόλη του φωτός θα σε πάω.

Μαντώ-Αφροδίτη-Αλεξία-Ξένια-Μαρία Έλενα-Αθηνά-Αριάδνη: Παρίσι αχ Παρίσι η πόλη του φωτός και φωνάζουμε όλες μαζί με μια φωνή δυνατή.ΤΥΧΕΡΗ.ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ.