I am not a hero #AAC

-Κεφάλαιο Τριακοστό Τέταρτο-

"Οχι. Αλλά αυτή το κάνει" είπε και έδειξε με το όπλο την Χάνα.
Ο Στάιλς πάγωσε.
Προσπαθούσε να σχεδιάσει κάτι. Κάτι, οπου κανείς να μην πάθαινε κάτι κακό.
Κοιτούσε το όπλο, μετά τον Πίτερ και μετά τον Λιαμ.
"Τζεν,έχεις ιδέα οτι  η κόρη μας χαρακωνόταν;"
η μητέρα της την κοίταξε.
"Οχι,  μην τη μαλώσεις Τζεν. Είχε δίκιο, το κάθαρμα ο γιος σου την κορόιδευε και... δεν είχε φίλους Τζεν. Σαν και εμένα. Αλήθεια, προσαρμόζει αυτό σε κάποια Ρέικεν;"
"ΠΑΨΕ" του φωναξε η Τζενιφερ.
"Γιατί;" ρώτησε σαρκαστικα.
"Όταν έφεραν την κόρη σου στο νοσοκομείο, αμέσως την ανέλαβα σαν πατέρας"
"Ναι, παραλίγο να την σκοτώσεις" πετάχτηκε ο Στάιλς. Ο Πίτερ τον κοίταξε και γούρλωσε τα μάτια του.
"Ηθελα να σκοτώσω εσένα μικρέ" είπε.
"Δεν σε φοβάμαι" τόνισε ξανά.
Ο Πίτερ κατέβασε το όπλο.
"Εδω μέσα, ξέρεις ποιός έχει τον έλεγχο, έτσι;" ρώτησε ξανά κοιτώντας τον επίμονα. Για λίγο υπήρξε η απόλυτη ησυχία. Ο Πίτερ χαμογέλασε για λίγο στην Χανα και σήκωσε το όπλο, ο Στάιλς μπήκε μπροστά 'τρόγωντας' τη σφαίρα στον ώμο του.
Ο Ντέρεκ βρήκε αφορμή να ορμήσει πάνω στον Θιο με αποτέλεσμα και ο ίδιος να τραυματιστεί, ήχοι απο περιπολικά ακούστηκαν. Ο Πίτερ άρχισε να τρέχει μέσα στο διάδρομο.
"Θιο τρέχα!" φώναζε χωρίς να σταματήσει
"Οχι πριν κάνω αυτό" είπε σημαδεύοντας τον Λιαμ
"Αντίο" είπε πυροβολόντας τον. Άρχισε και ο ίδιος να τρέχει.Η Χάνα άρχισε να κλαίει και να προσπαθεί να συνεφέρει τον Στάιλς
"Είμαι καλά, είμαι καλα" είπε βιαστικά και σηκώθηκε.
"Τζάκσον, φρόντισε την αδελφή σου...Τζακσον;"
Ο ίδιος έτρεχε πίσω απο τον Πίτερ.
"Γαμώτο" είπε σηκώνοντας και άρχισε να τρέχει απο πίσω του. Τον ακολούθησαν ο Σκοτ και ο Αιζακ.
"Τζάκσον!" φώνξε ο Σκοτ όταν τον είδε αναίσθητο στο πάτωμα.
[...]

Την προηγούμενη μέρα, ήταν η κηδεία του Λιαμ. Όλοι ήταν εκεί... Ο Πίτερ και ο γιός του είχαν μπει στη φυλακή,αλλά ποιό το νόημα...; Πέθαναν 2 άνθρωποι.
Ο Τζάκσον, η Χάνα και  Άλισον έμειναν χωρίς πατέρα. Ο Λιαμ πέθανε και ο Στάιλς έχασε την αδερφή ψυχή του.
Όλοι μαζοί είναι μαζεμένοι γύρω απο τη φωτιά που έχουν ανάψει...
"Οι καλύτεροι πάντα πεθαίνουν πρώτοι..." είπε ο Στάιλς με νοσταλγία.
"Απο εδω και πέρα όμως, θα έχουμε ο ένας τον αλλον" συνέχισε ο Τζάκσον
"Είμαστε αδέρφια τώρα..." τελείωσε λέγοντας ο Ντερεκ.

Ήταν αδέρφια πλέον. Κανένας δεν θα τους χώριζε.
Η Χάνα και ο Στάιλς βρήκαν ξανά ο ένας τον άλλον.
Το ίδιο και ο Ντερεκ με την Αλισον...γύρισαν ξανά στα παλιά.
Όλοι ήταν ευτυχισμένοι. Αλλά όλοι θα είχαν μια μεγάλη πληγή στις καρδιές τους.
Την μεγαλύτερη πληγή θα είχε ο Στάιλς. Προσπάθησε να γίνει ο 'ήρωας' αλλά δεν μπορούσε να τους σώσει όλους ταυτόχρονα. Έπρεπε να διαλέξει, την Χανα η τον Λιαμ.
Δεν διάλεξε εκείνος... η ζωη απλά γίνεται άδικη ορισμένες φορες.

----

ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣΑΡΕΣΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ.
Ειναι αρκετα εως πολυ μπερδεμενο, κουραστικο χδ. Τουλαχιστον προσπαθησα.
(απλα τελειωσα το Teen Wolf και δεν εμεινε και πολυ εμπνευση :'(  So, εγω δεν στα,αταω να γραφω χδ και θα αρχισω το καινουργιο)

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ/-ΡΙΕΣ. Λοιπον Vote&Comment πως σας φανηκεε <3

SO

Eίχα γράψει την συνέχεια σε άλλο βιβλίο αλλά δεν είχε καθόλου συμμετοχές οπότε την διέγραψα...