I am not a hero #AAC

-Κεφάλαιο Δωδέκατο-

Ανοίγει σιγανά την πορτα και εισχωρεί στο σπίτι. Πριν καν προλάβει να πατήσει το πρώτο σκαλί ,το φως ανοίγει.
"Σκατα" μουρμουρίζει και γυρνάει να αντικρίσει τον πατέρα του.
"Που ήσουν" ηταν το πρώτο που ρωτησε ο Σεριφης.
"Μπαμπά." Απαντησε και πήγε κοντά του
"Κάθισε. Θα σου τα εξηγήσω ολα"
Ο Σεριφης αντιστάθηκε,αλλά κάθισε. Κάθισε και ο Σταιλς απέναντι του.
"Όλα ξεκίνησαν από τότε που νοικιαστηκε το διπλανο σπιτι..."
"Πριν μια βδομάδα δηλαδη"
"Ναι,μην με διακοπτεις. Και όπως έλεγα..."
[...]
Η ώρα είχε περάσει και ο Σταιλς ακόμα εξηγούσε.
"Και λοιπόν ήμουν στο νοσοκομείο"
Ο μπαμπάς του σηκώθηκε.
"Θα μπορούσες να μου πεις και αυτή την τελευταια πρόταση και θα τελείωνε"
"Θα ρωτούσες πως ποτέ γιατι και που"
Ο μπαμπάς του, εβαλε το χέρι του στον ώμο του γιου του.
"Καληνύχτα Σταιλς" παραμιλησε και πήγε στο δωμάτιό του...

Απόψε είναι το πάρτι αποφοίτησης. Ο Στάιλς είναι ξύπνιος με 2 -τουλάχιστον- ωρες ύπνου. Κάθισε στο τραπέζι της κουζίνας και ήπιε λίγο γάλα. Ήταν έτοιμος να πάει να πάρει την Χάνα απο το νοσοκομείο.
"Εσύ θα πας να την πάρεις;" ακούστηκε ο μπαμπάς του που κατέβαινε απο τις σκάλες.
"Ναι"είπε και σηκώθηκε.
"Δεν έχεις σχολείο;"
"Έχω. Και είναι η τελυταία μέρα. Δεν θα κάνουν μάθημα"
"αν θες μπορώ να την πάρω εγώ. Πήγαινε στο σχολείο σου εσύ"
"Όχι" αρνήθηκε.
"Θα παω να την πάρω εγώ" ο μπαμπάς του κούνησε το κεφάλι του και κάθισε στον καναπέ...[...]

Οι διάδρομοι είναι άδιοι. Ο Στάιλς περπατούσε ήρεμος με κτεύθυνση τον θάλαμο 128, όπου βρισκόταν η Χάνα. πριν μπει, κοίταξε απο το παράθυρο. Απρόσμενη έκλπηξη, το δωμάτιο ηταν άδειο. Άνοιξε την πόρτα, όλα ήταν λες και δεν υπήρχε κανείς εκεί και πιο πριν. Πανικόβλητος έτρεξε στις πληροφορίες για να ρωτήσει που βρίσκεται.
"Η Χάνα Μαρίν σε ποιόν θάλαμο είναι;"
μια κυρία, με τα μαλλιά πιασμένα σε κότσο -αλλά όχι και τόσο νέα- καθόταν πίσω απο το γυαλί και κοιτούσε κάτι χαρτιά.
"Είστε οικογένεια;"
"Φίλος" απάντησε σύντομα.
"Δεν μπορώ να σας πω. Δεχόμαστε μόνο οικογένεια, λυπάμαι" η γυναίκα κοίταξε ξανάτα χαρτια της
"Οι γονεις της είναι στο μεξικό"
"Η απάντησή μου παραμένει ίδια"
ο Στάιλς εκνευρισμένος κοίταξε τριγύρω και ύστερα πήγε το μάτι του στα χαρτιά μπροστά της.
<<Χάνα Μαρίν-128/μεταθεραπείες-645>>
Τα έντονα μαύρα γράμματα τον βοήθησαν να τα διαβάσει ευκολότερα.
"Θα φύγετε ή να καλέσω την ασφάλεια;" τον κοίταξε η γυναίκα.
"Εεμ. Φεύγω. Ευχαριστώ" είπε και έτρεξε προς την άλλη πλευρα της πτέρυγας όπου βρισκόταν το ασανσέρ.

Ο θάλαμος 645 βρίσκεται στον 3ο.

Ένιωσε τον ανελκυστήρα να ανεβαίνει. Γυρίζοντας, παρακολούθησε το δείκτη πάνω απο την πόρτα: ΙΣΟΓΕΙΟ, 1,2,3.
Το κουβούκλιο σταμάτησε.
Ταυτόχρονα άκουσε θόρυβο απο τον προθάλαμο: βήματα, φωνές.
Ο 3ος όροφος είναι για τους ψυχασθενείς. Γιατί να πήραν την Χάνα εκεί;
Τα φώτα που φωτιζαν τον διάδρομο ήταν αδύναμα, ο νεαρός περπάτησε με γρηγορότερο ρυθμό ψάχνοντας τον συγκεκριμένο θάλαμο. Όσο πλησίζε στο βάθος, οι φωνές δυνάμωναν.
645.
Εφτασε. Ο Στάιλς άνοιξε σιγανά την πόρτα, αντίκρισε την Χάνα ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι, συνδεδεμένη με ορούς. Έτρεξε δίπλα της.
"Χάνα" είπε σιγανά και την χάιδεψε στο πρόσωπο.
"Στάιλς...ήρθες" είπε χαμηλόφωνα
"Εννοείται πως ήρθα, ήρθα να σε πάρω απο δω"
"Δεν το νομίζω"
ακούστηκε μια φωνή απο πίσω. Γυρίζοντας, είδε έναν άντρα με γάντια εγχείρησης και μια λεπίδα. Το αγόρι σηκώθηκε
"Γιατί την φέρατε εδω;"
"Ηρέμησε νεαρέ και άφησέ με να κάνω την δουλειά μου"
O άνδρας ηταν γύρω στα 45, φαινόταν ανοιχτόχρωμος αλλά το σκοτεινό μέρος αλλοίωνε τα χαρακτηριστικά του προσώπου του.
"Άφησέ την. Δεν είναι άρρωστη"
ο τύπος πλησίασε.
"Είναι περισσότερο απο άρρωστη. Τόσο άρρωστη όσο δεν μπορείς να φανταστείς" ο τόνος της φωνής του ήταν ανατριχιαστικός, πριν προλάβει καν να απαντήσει το αγόρι, ο τύπος τον έσπρωξε με δύναμη, με αποτέλεσμα να πέσει.
"Στάιλς...." ψιθίρισε η κοπέλα καθώς ο τρομακτικός άντρας την πλησίαζε όλο και πιο πολύ.
Ο Στάιλς μάζεψε όλη του την δύναμη για να σηκωθεί και πήγε προς τον άνδρα, σπρόχνωντάς τον, του έπεσε η λεπίδα απο τα χέρια.
"Αναθεματισμένε" παραμίλησε καθώς πάσχιζε να σηκωθεί απο το πάτωμα.
"Έλα, σήκω Χάνς"
η κοπέλα προσπάθησε να σηκωθεί, αλλά της είχε δώσει αρκετή ποσότητα αναισθητικού πριν λίγο.
Ο άνδρας είχε ήδη σηκωθεί και πήγαινε προς το μέρος του Στάιλς.
Ο ίδιος ήταν απασχολημένος να βοηθάει την Χάνα να σηκωθεί
"Πίσω σου..." του είπε χαμηλόφωνα προσπαθώντας να τον προειδοποιήσει.
Όταν γύρισε ήταν ήδη αργά. Ο άνδρας τον χτύπησε και ο Στάιλςβρέθηκε στο πατωμα...