I am not a hero #AAC

-Κεφάλαιο Εικοστό Έβδομο-

"Μιας και που σου είπα για τον Τζάκσον, τώρα θέλω να μάθω και για σένα"
ο Ντέρεκ σώπασε, μετά έγειρε για να αντικρίσει τον ουρανό.
"Ωραίος ουρανός"
"Ντερ...μην αλλάζεις θέμα. Θελω να ξέρω με ποιόν συνεργάζομαι"
ο Ντερεκ αναστέναξε.
"Η αλήθεια είναι οτι δεν μ'αρέσει να ανοίγομαι σε ξένο κόσμο" τον κοίταξε
"Είμαστε ομάδα πλέον"
"Ωραία λοιπόν" είπε και κάθισε στο κρεβάτι του.
"τι θες να μάθεις;"
"Οικογένεια έχεις;"
ο Ντέρεκ κούνησε αρνητικά το κεφάλι του
"Μόνο έναν αδερφό, Πίτερ. Ο οποίος λείπει στο Μεξικό"
"Μεξικό; Οι γονείς την Χάνα είναι στο Μεξικό"
"Εντάξει, απλά σταμάτα να συνδέεις τα πάντα με αυτήν. Οκ;" είπε ελαφρά εκνευρισμένος.
"Μόνος σου ζεις;"
"Ναι...είχα ένα σκύλο αλλά πέθανε"
"Σύντροφο;"
"Μπα" κούνησε αρνητικά το κεφάλι του ξανά.
"Όπως βλέπεις, είναι μια ασήμαντη ζωή-μίζερη θα το'λεγα"
"Εμμ...να πηγαίνω" είπε καθώς σηκώθηκε.
"Είναι σκοτεινά εκεί έξω, αν θες να σε παω με το δικό μου" ο Στάιλς σκέφτηκε για λίγο.
"Μπα, θα βρω κάποιο ταξί"
"Δεν νομίζω να βεις τέτοια ώρα, συνήθως τελειώνουν στις 12. Δηλαδή πριν μισή ώρα" κοίταξε το ρολόι στο χέρι του.
"Θα προσπαθήσω" απάντησε κλείνωντας το μάτι του.

Οι δρόμοι πραγματικά είναι πολύ σκοτεινοί. Αυτή δεν είναι πολυσύχναστη Οδός...δεν υπάρχει κίνηση, κόσμος στα μαγαζιά ούτε και οι κακόφημες παρέες στα σοκάκια. Είχε λίγη ψύχρα, έβαλε τα χέρια του στις τσέπες του και προχώρησε προς την στάση λεωφορείων. Υπήρχαν πολλά σταθμευμένα λεωφορεια, αλλά άδεια. Κοίταξε για λίγο ένα κολλημένο χαρτί στην στάση. Όντως, ο Ντερεκ είχε δικιο. Τα ταξί τελείωναν στις 12 ενώ τα λεωφορεία στις 11:30. Φεύγοντας είδε ένα κορίτσι να κάθεται στην άκρη του δρόμου. Την παρατήρησε για λίγο και ύστερα την πλησίασε.
"Χάθηκες;" ρώτησε. Η κοπέλα δεν απάντησε.
"Έι, κορίτσι. Χάθηκες;" ρώτησε ξανά ακουμπώντας την στην πλάτη.
Η κοπέλα σηκωσε το βλέμμα της. Ήταν η Χάνα, αλλά αυτήν την φορά με κλαμμένα μάτια. Ο Στάιλς έφυγε μερικά βήματα προς τα πίσω τρομαγμένος.
"Χάνα; Γιατί κλαις;"
η Χάνα σηκώθηκε εξοργισμένη.
"Με ρωτάς γιατί; Δεν με αγαπάς Στάιλς. Θέλεις να με ξεφορτωθείς!"
"Ναι, αλλά όχι εσένα. Αυτήν την φαντασία!"
"Ώστε είναι αλήθεια" κοίταξε κάτω.
"Αλλά δεν έχεις ίδέα οτι θα εξαφανιστώ μαζι με την φαντασία"
ο Στάιλς στάθηκε για λίγο σκεπτικός. Κοίταξε το χέρι του.
"Πριν λίγο...σε ακούμπησα" την κοίταξε.
"Ναι, αν το αφησεις λίγο ακόμα...θα είμαστε ξανά μαζί. Βλέπεις; Ζωντανεύω!"
η Χάνα τον πλησίασε.
"Χάνα.." παραμίλησε ο ίδιος πηγαίνοντας να την αγκαλιάσει.
"ΣΤΑΙΛΣ!" φώναξε ο Ντερ καθώς του έπιασε τα χέρια και τον τραβηξε πίσω.
Η Χάνα είχε εξαφανιστεί.