TEHLİKE

DEĞİŞEN DERİN

Doruk okulda bana onca laf söyleyip gideli 1 hafta olmuştu.
Nerdeydeydi kaç günden berri.
Beni bırakıp gideceğine inanmıyordum.Öylece bakarken o gözler nasıl ağzından çıkan kelimelere inanabilirdim?
Odamda bir kaç tur attım.
Gözlerim annemin olan kitaplığa takdı.
Kitaplığa doğru ilerleyip tek tek göz gezdirdim kitaplara.
GECEMİN KÖRDÜĞÜMÜ-HAVVA ÖZDEMİR
Adlı şiir kitabını aldım elime, kitapın ser kapağını açtım.

    Uyumadan önce,

Bakıyorum yatağın sol tarafına.

İşte o zaman anlıyorum gittiğini.

O zaman anlıyorum artık olmadığını.

Ağlarken uyuyakalıyorum her gece.

   Sonra sabah kalktığımda yine     
                  bakıyorum,

      Yine yoksun be adam.
      
      Hangi cehennemdesin,

         Bilmiyorum ama
            
              Yokluğun,

İlmek ilmek işliyor her tarafından.

Dönmeyi düşünmüyormusun artık?

Zihninden hiç geçmiyormu sıfatım?

Dön artı be adam.

Geleceksin diye koyduğum çay,

                Buz oldu.

Beni anlatmıştı sanki.
Gözlerimden bağımsızca yaşlar akıyordu.
Neden aşık olmuştum ki sanki?
Aşk acı, gözyaşı demekti.
Siktiğimin aşkı.
Böyle söylenirken bile hala başı onu düşünebiliyordum?
Sol tanım boştu.
Kalp atış sesi yoktu.
Kalbimide alıp gitmişti.
Gidişi , biten bir yağmur gibiydi.
Toprak korkuyordu, yağmur bittikten sonra,
Sen gittikten sonrada yıkımımın tozları  sardı dünyamı.

"Lanet olsun. Söylediği sözlere rağmen ondan nefret edemiyorum.
Gidişi hüzünlüydü sanki. O sözleri söylerken gözleri inkar ediyordu. Bu yüzden inanamıyorum." bağırıp evden çıktım.
Arabama bindim.
Telefonumdan gelen mesaj sesi ile bir ümit doruktur diye telefonunu elime aldım.
Ama isimsiz bir numaraydı.
"doruk şuanda vegas barda. Gittiğinde göreceğin manzara için üzülme güzelim."