"Channieeeee!!! Aç kapıyı!!! Tanrımmm!!!"
"Sakin ol Minho. Şimdi açacak."
"Ah! Cidden!"
Somurtan eşime gülümseyerek baktım. Neyse ki Chanhyun kapıyı kısa sürede açmıştı. Yoksa ufak çapta bir savaş çıkacak gibi görünüyordu.
"Hoşgeldiniiiiz~ T-tanrım! Minho? Bu ne hal?!"
Salona geçip koltuklara yerleştik. Tam da beklediğim gibi Minho ağlamaya başlamıştı. Chanhyun'un gidip ona sarılması için saniyeler sayıyordum ki üçüncü saniyede bekleneni yaptı.
"Olmuyor Channie! Soo hiç uyumuyor! Cidden! Delireceğim artık! O sadece ağlıyor! Sürekli hasta olduğunu düşünüp doktora götürüyorum! Tek yaptığı ağlamak!"
"O-oh.. O bir bebek Minho. Bebeklerin konuşma şekli bu. Yani derdini bir tek bu şekilde anla-"
"Sorun da bu zaten. Bir derdi falan yok. Durduk yere ağlıyor işte!"
"Dişi çıkıyordur Soo. Bir şeyler anlatmaya çalışıyordur. O bir bebek."
"Cidden.."
Daha sıkı sarılıp saçlarını okşadı. Bunu ben yaptığımda onu hamile bıraktığım için bağırıp itiyordu. Bu yüzden ne zaman çıldırsa Chanhyun'a getiriyordum.
"Seni çok iyi anlıyorum. Luhan ilk doğduğunda günde sadece bir saat uyuyabiliyordum. Hepsi geçecek biliyorsun değil mi? O büyüdüğünde mükemmel bir çocuk olacak. Onunla gurur duyacağın şeyler yapacak."
"G-gerçekten mi?"
"Şuan sana bu günler hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor değil mi? Boşuna endişeleniyorsun Minho. Bak Luhan ne kadar sakin bir çocuk oldu. Tabi ki yaramazlık yapıyor ama tüm gün ağlamıyor. İnan bana ilerde her şey yoluna girecek. "
"B-bilmiyorum.. Dayanamıyorum.."
"Onu ne kadar sevdiğini biliyorum. Bunu sen de iyi biliyorsun. Öfkeni ona yönlendirmeye çalışmamalısın. Tamam mı?"
"T-tamam.."
"Hepsi geçecek.. Şimdi yüzünü yıkayalım ve biraz uyu. Soo'yla ben ilgileneceğim."
Ayağa kalktıklarında Chanhyun gözlerini gözlerime dikti. Minho banyoya doğru ilerlerken o geri dönüp karnıma bir yumruk geçirdi.
"Nasıl gülebiliyorsun?! Onun nasıl göründüğünün farkında mısın? Sen neden bu kadar iyi görünüyorsun?"
"Ben her zaman iyi gö-"
"Kes sesini Taemin! Biz ne konuştuk? Ona yardımcı olacaksın. O bebeği tek başına mı yaptı? Bundan sonra Minho'yu bu kadar incinmiş görmeyeceğim."
"A-ama.."
"Hani onu canından çok seviyordun? Bu kadar mıydı gerçekten? Ona verebileceğin sevgi bu mu? Ruh gibi görünüyor. Gözlerinin etrafı mosmor! Ona böyle mi değer veriyorsun. Cidden! Kyungin bu durumu görürse canını yakacak. Kendini buna hazırlasan iyi edersin."
"Ben.. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum Chanhyun. O benden uzaklaşıyor. Yani bebeğimizle ilgilenirken beni ihmal ediyor. Sadece korkuyorum. Yani bu yüzden.. Anla işte.."
"Bu yüzden sen de onu ilgisiz bırakıyorsun. Öyle mi? Kusura bakma ama bu konuyu Kyungin'e taşıyacağım. Birbirinizi incitiyorsunuz. Ayrıca sen oldukça rahat görünüyorsun. Bu büyük bir sorun. Çünkü Minho'ya zarar veriyorsun."
