"Sevgilim ol."
Dudaklarımız hala birbirine değerken soru gibi görünmeyen teklifime cevap bekliyordum.
"N-ne?"
"Benim ol Minho."
"T-taemin.."
"Hissetmediğini söylemeyeceksin değil mi?"
"T-tabi ki hissediyorum. Biz.."
"Özeliz. Her zaman özeldik. Aramızdaki bağ kardeşlik değildi. Hislerimiz farklıydı. Biz asla kardeş olamayacağız Minho. İkimizin de abisi Kyungin olabilir ama biz kardeş değiliz."
"Beni hiç ailenden biri gibi görmedin mi?"
"Seni gelecekteki ailemden biri gibi görmek istiyorum. Bugün kardeşim olman yerine yarın eşim olmanı tercih ederim."
"E-eşin?"
"Sadece sevgili olmayacağız değil mi? İlerde benden ayrılmayı mı düşünüyorsun?"
"Tabi ki hayır!"
"Yani bu kabul ettiğin anlamına mı geliyor?"
"N-neyi?"
"Yapma ama Minho. Yeter.."
"B-ben.."
Tekrar dudaklarına hafif bir baskı uygulayıp gözlerine baktım. Dolu gözleriyle karşılaşmayı beklemiyordum.
"Seni incitecek bir şey mi söyledim?"
"Taemin ben.. Bunu kabul edemem."
"Neden?"
"Çünkü korkuyorum. Şuan yanımdasın. Yani ailelerimizin gözünde kardeşim olarak.. Sevgili olursak ve bir şeyler yolunda gitmezse.. Anla işte.. Seni kaybetmekten korkuyorum. Her gün karşımdayken seni unutmaya çalışmak istemiyorum. Dahası.. Bir gün başkasıyla olursan.. Benim kalbim bu kadar güçlü değil Tae. Buna dayanamam. Anlıyor musun?"
"Anlıyorum ama bu açıklama beni tatmin etmedi. Onun yerine tezini çürütecek her türlü sözü vereceğimi söylesem? Asla ayrılmayacağımızı söylesem? İçimde büyüttüğüm ve artık hiçbir yere sığdıramadığım kocaman bir aşkım olduğunu söylesem? Yine de olmaz mı diyeceksin?"
"T-tae.."
"Senden başka kimse girmeyecek hayatıma Minho. Sevgilim olsan da olmasan da ben başkasına dokunmayacağım. Beni kimseyle görmek zorunda kalmayacaksın. Beni unutmak zorunda olmayacaksın hiçbir zaman. Çünkü hayatımızın her anını birlikte geçireceğiz. Sana sıkıca tutunacağım. İlerde bunun için keşke demek istemiyorum. Yaşamamıza izin ver. Hm?"
"Peki ailelerimiz? Abim? Kardeşlerimiz? Onlara ne söyleyeceğiz?"
"Biz birbirimize asla kardeş gözüyle bakmadık değil mi? Bunu elbet anlayacaklardır."
"Ben hemen söylemek istemiyorum."
"Yani saklamak mı istiyorsun?"
"Evet, bilmelerini istemiyorum. Gizli tutsak olmaz mı?"
"Bunu gerçekten istiyorsan tabi ki gizli tuta- Bir dakika! Sen şimdi kabul ediyor musun!?"
"Sshhh!"
Beni susturmaya çalıştığında kollarımı sıkıca beline sarıp dudaklarına yapıştım. Joonmyeon ve Jonghyun abiyi ne zaman görsem aynı şeyi hayal ederdim. Minho'yla sevgili olabilmek.. Kimseyle paylaşamayacak da olsak artık bunu biliyordum. Minho bana aitti.
