Soraya & Chakir { DEEL 1 }

Hoofdstuk 5: De geheime foto's

'Hallo Soraya? Ik had je daar net iets gevraagd.' Zegt Farah opdringerig.
Ik kijk haar niet aan, ik kan het niet. Straks moet ik nog het hele verhaal vertellen. Zal ik liegen dat ik moet koken voor Chakir? Nee dat is geen goeie leugen. Nee ik kan doen alsof ik een afspraak heb bij een vriendin, dan lieg ik voor de helft. Hoe kun je nou voor de helft liegen? Hahahahaha.
'Ik heb met een vriendin afgesproken.' Zeg ik strak.
Farah kijkt me van boven naar beneden aan en zegt dan dat ik moet gaan. Ik zeg haar nog gedag en ze is weg. Gelukkig die heb ik afgeschud. Een zus hebben is niet altijd 'leuk'.
•Eenmaal thuis•
'Ik heb een mapje gemaakt met alle informatie van het conflict dat gebeurd was. Dat in aanraking kwam. Ik heb alleen een paar foto's nodig.' Zegt Rachida blij.
Ik wist dat een psychiater altijd een map bij hield. Maar zo'n dikke map voor je neus zien is erger dan ik dacht.
'Wat voor foto's?' Zeg ik vragend.
'Foto's van de blauwplekken, de plekken waar je pijn hebt gekregen. Of althans bent aangeraakt.' Zegt Rachida simpel.
Ik voelde weer een flashback naar boven komen. Nee, dit keer niet. Dit keer wil ik niks van jou meer zien.
'Ik had een foto, een foto van je wang. Die had ik gekregen van je eerste psychiater.. Die een van mijn collaga's is.' Zegt Rachida zacht.
Ze haalde de foto uit een hoesje en showde me de foto.
Alleen de linkerkant van mijn hoofd was de te zien. Met mijn linkerwang en de helft van mijn neus en mond. Het was weer verschrikkelijk om te zien. Een hele grote groenblauwe plek op mijn linkerwang. Het was niet zo'n blauwe plek die je kreeg als je gevallen was.. Het was een pijnlijk plekje dat je niet zomaar kunt krijgen. Het nam mijn hele wang in beslag. Gelukkig was het plekje later vervaagd en kon je niks meer ervan zien. Ik trek mijn bloesje uit en sta in de woonkamer met mijn hemd aan. Er was nog een blauwrood plekje dat nooit weg kon, of nog weg kon gaan. Ik voelde een koude rilling over mijn rug gaan. Rachida pakte haar camera erbij en maakt foto's van elk blauw plekje dat nog te zien was.
'Nou, dat is dan gedaan. Ik hoop wel dat ze binnekort weg zijn hbiba. Anders..'
Ze maakt haar zin niet af en ik wil vragen waarom.
'Anders?' Zeg ik vurig.
Ik voelde me niet goed bij haar, ook al was ze een soort 'vertrouwingspersoon'.
'Ik wil nog een afspraak met je maken, kun je volgende week maandag?' Veranderd ze van onderwerp.
Ik knik. Waarom veranderd ze in eens van onderwerp.
'Nou, dankjewel dat ik nog mocht komen. En als er iets is gewoon bellen.' Zegt Rachida blij.
Ze doet alsof ze op bezoek kwam om thee te drinken en te praten over onzinnige dingen. Ze kan zo goed toneel spelen, want iedereen weet dat ze van binnen zich niet goed voelt. Of ben ik de enige die zich zo leeg, slaperig en lusteloos voelt?

Donderdag 25 maart 2016.
'Waarom heb je tegen me gelogen?' Schreeuwt Chakir.
Ik kijk hem hopeloos aan en mijn handen voelen niet als mijn echte handen.
'Ik.. Chakir alsjeblieft.'
Chakir zet zijn hand op mijn schouder en knijpt erin.
'Waarom Soraya? Wie heeft het gedaan? Waarom vertelde je het niet? Waarom?' Schreeuwt Chakir harder dan eerst.
Ik voel me ongemakkelijker en verslagen..
'WAAROM? WAAAROM??' Herhaalt het in mijn hoofd.
--------------
Ik open mijn ogen en ik zie Chakirs gezicht wazig.
'Hayati, wat is er? Je gilde steeds: waarom? Waarom?' Zegt Chakir.
Het was een droom, gelukkig.
'Gewoon een dagelijkse nachtmerrie.'
'Zo leek het niet, wat is er? Ik ken jou.' Zegt Chakir sirieus.
Ik haat zijn sirieuse blik. Het is zo sirieus.
'Ik droomde gek, dat is het. Geloof me schat.'
Chakir geeft me een zachte kus en wrijft over mijn wang.
'Als het maar goed met je gaat.' Zegt hij lachend.
Vind het zo lief hoe hij me in de gaten houdt..
'Weet je? Ik hoef vandaag niet te werken, zullen we vandaag naar de bios gaan of ergens gaan eten. Zeg jij maar, jij bent me vrouwtje.' Zegt Chakir.
Ik voel dat mijn pupilen steeds groter worden, wat hadden we een lange tijd niks samen gedaan. Zeker dat ik deze kans pak!
'Jaa, lijkt me leuk! Zullen we samen naar de bios gaan of..'
Ik kan nooit iets bedenken, er zijn zoveel dingen die leuk zijn. Ik wil alles doen!!
'Weet je, we gaan ontbijten en  ons omkleden en dan nemen we mijn auto en gaan we gewoon touren totdat je weet waar je naar toe wilt. Alles lijkt mij goed.' Zegt Chakir enthousiast.
Ik kijk hem liefdevol aan en sla het deken van mij weg.
'Waar wacht je nog op?' Zeg ik happy.
Chakir lacht op zijn hardst en knijpt fijn in mijn hand.
'Dit wordt ons dagje prinses.'

Word vervorlgd.