Soraya & Chakir { DEEL 1 }

Hoofdstuk 28: Mijn eigen bloedstollend verhaal.

Imads perspectief:
Ik kijk op de klok. Nog 5 minuten.
Tik. Tok. Tik. Tok. Tik. Tok.
De tijd gaat zo langzaam wanneer je je ogen op de klok richt.
Tik. Tok. Tik. Tok. Tik. Tok.
Nog 4 minuten..
Ik besloot om even te gaan liggen.
Wie weet wat er zo gaat gebeuren.
Ach, ik wist het wel.
Ik keek naar het papier en de pen die op de grond lagen.
Er zat stof op het papier en de pen was geen schone pen meer.
Nog 1 minuut.
Zie je, zodra je niet kijkt, gebeurt er van alles.
De tijd gaat snel.
'3..2.1.. En hij komt.' Zeg ik hardop en ik wijs met me vinger naar de deur.
'Je mag een brief opsturen, je hebt 10 minuten.' Zegt de bewaker.
Hahahaha, ik zei het jullie.
Hij kwam de perfecte timing.
'10 minuten?' Zeg ik vragend.
'Dat is een makkie.' Zeg ik er achter na met een duivelse stem.
Wat zal Farah vinde van haar tweede brief?
Ze zal dit keer bang worden. Heel bang.
Ik pak de pen van de grond en de bewaker staart me aan.
Ik begin huiver en sneller te schrijven.
Alles van mijn hoofd schrijf ik op. Ik schrijf alle woede van me af.
De bewaker kijkt me geschrokken aan.
'Gaat het?' Zegt hij een paar seconden later.
'Tuurlijk, het gaat beter dan ooit.' Zeg ik lachend.
Ik voelde mijn hoofd koken. Alsof er water in mijn hoofd kookte. Heet water dat ik over Farah wil gooien.
Waarom kan Soraya niet gewoon zeggen dat ze me leuk vind, dat ze met me wil trouwen!!
Waarom kan het niet??
Als ze geen drama wil met haar familie, dan kan ze zich overgeven!!
'Hoe heet je eigenlijk, meneer de agent.' Zeg ik lacherig.
'Oualid.' Zegt hij nu met een raar accent.
Ik was zo dom en slaperig dat ik op zijn borst zijn naam zag met blauwe letters.
Oualid. Deze Oualid gaat ook weg.
Hij geeft me meer woede.
Ik wil hem niet meer zien.
Nu niet, nooit niet.
Eerst Farah, daarna nog Oualid als ik de kracht heb.
Dit vind ik zo leuk.
'Mag ik de envelop Oualid?' Zeg ik.
Hij geeft me de envelop en ik doe de brief erin en schrijf het adres erop.
'Dankjewel, je bent een goeie agent,' zeg ik.
Je moet de mens lokken met woorden, zodat ze in jou geloven.
Zoals je mensen in de rug steekt, doe je dat nu ook.
Alleen met meer woorden, passie en haat.
De deur gaat dicht.
'Breng de brief naar haar en laat haar niet rusten tot dat ze weet wat ik wil.' Zeg ik hardop.
Ik gooi de pen op de grond en kijk om me heen.
Hoe vaak ben ik in de gevangenis geweest?
6 keer. Misschien 12 of 14 keer.
Ben de tel kwijt.
En ik weet nog steeds niet wat ik kan doen, er is niks te doen.
Er is wel iets te doen..
Over paar maanden.
Mijn vriend met wie ik laatst belde, zal het regelen..
Goeie vrienden zijn er voor goeie dingen, maar goeie vrienden zijn er ook voor slechte dingen..

Word vervolgd.