Soraya & Chakir { DEEL 1 }

Hoofdstuk 27: Zonder dat je het door hebt.

Ik pak mijn jasje en kijk naar buiten. Lekker weertje.
Ik sms Chakir nog en doe de deur achter me dicht.
Sms voor Chakir - 13.02
Kiptajine staat voor je klaar, ik ben even met Farah weg.
VERSTUURD.
Ik kijk om me heen en zie dat iedereen ook richting het parkje gaat.
Ben ik tenminste niet de enige.
Ik loop naar een groen bankje en ga zitten.
Zal ze zo komen?
Ik check om de minuut mijn telefoon en kijk steeds om me heen.
Een zwarte auto stopt voor de park en een blonde man stapt uit.
'Kom op jongens.' Zegt hij lachend.
Een groep meiden en jongens stappen uit de auto. Een voor een.
Ze rennen weg naar het park en verspreiden zich over de speelatributen.
Het waren zeker twintig kindjes.
Allemaal even oud, of zo zag het eruit.
'Salam.' Stoort Farah mijn gedachtes.
'Salam aleykoum wa rahmatu allahi wa barakatoe' zeg ik rustig.
Ik wist niet wat komen zou.
Haar wangen waren rood. Niet rood van schaamte.
Zeker niet.
En toen viel het me op.
Ze had een brief. Een blanco.
'Wat wou je me vertellen?' Zeg ik nieuwsgierig.
'Ik heb een stalker, of nou ja. Erger.' Zegt ze sirieus.
Ik lach en dat wordt steeds harder.
Mensen kijken me super raar aan.
'Jahahahahahahahahhaahhahahahaha.'
Ik dacht dat het een grap was, dat het een grote grap was.
Het is geen grap.
Ze keek me zo sirieus aan dat je de kil in haar ogen zag.
'Oh, sorry.' Zeg ik nu weer normaal.
'Wat heb je bij je?' Zeg ik.
Farah overhandigd me de brief en doet hem open.
Hij was al open gescheurd.
De brief is geschreven met grote letters:
ALS JIJ MIJ NIET MEER WIL ZIEN, ZAL IK JE WENS NIET WAARMAKEN. JE BENT NOG NIET VAN ME AF LEUKE FARAH. ZIE JE OVER PAAR MAANDEN.
Toen snapte ik het.
Deze persoon, is ook de persoon die haar had gekidnapt.
"JE BENT NOG NIET VAN ME AF" zegt al genoeg.
'Wie was het die jou had gekidnapt? Je hebt dat niet gezegd?' Zeg ik.
'I-Imad.' Zegt ze trillend.
Mijn ogen werd groter en mijn hart sloeg nu twee keer zo harder.
Ik voelde mijn keel droog worden en sloeg mijn hand voor me mond.
< Chakirs perspectief: >
Ik bekijk het smsje die ik heb gekregen van Soraya. 
Ik hou van haaaaaar!!!
Alleen omdat ze tajine heeft gemaakt..
Nee grapje.
Ik hou van haar omdat ze super super super super is!
De beste vrouw die ik me kan wensen.
Haar innerlijk en uiterlijk tellen het mooiste mee.
En dat is ook mooi bij haar.
Alleen bij haar.
Ik stap uit de auto en doe de deur open.
De geur stroomt mijn neus binnen.
Zalig!
Dit wordt genieten.
Hoelaat zal Soraya terug zijn?
Ik sms haar even hoelaat ze terug is en dek de tafel voor een persoon.
Jammer dat ik niet met haar kan eten.
Ik zal natuurlijk ook wat voor haar maken.
Zo is een man.
Liefde voor je vrouw moet je laten zien.
< Imads perspectief: >
'Je mag een iemand bellen.' Zegt de agent.
Ik sta in een andere kamer met zes van die bewakers om me heen.
Alsof ik ga ontsnappen.
Ik ken de fucking weg niet ja.
Ik pak de telefoon en toets een nummer in.
Dit wordt een gezellig telefoontje.
'Eey bro, kun je wat voor me fixen?' Zeg ik in het arabisch.
Ik ben niet dom.
De agent luistert het gesprek sowieso af als ik nederlands praat.
'Tuurlijk.' Zegt mijn goeie vriend in het arabisch terug.
Ik lach. Dit wordt goed.
'Je moet..'
Ik vertelde hem mijn plan en hij was geschrokken.
Ik zelf ook.
Dat zo'n persoon als ik zo'n goed en beestig plan heeft bedacht.
Dat kun je toch niet geloven?
Watch out.

Word vervolgd.