Soraya & Chakir { DEEL 1 }

Hoofdstuk 3: Sis, ik heb je gemist!

'Je hebt haar dus gebeld om weer te zien en die kostuum is omdat ze als advocaat werkt?' Zegt Chakir begrijpend.
Ik had al twee glazen Marokkaans thee gedronken en dat deed ik terwijl ik geen zin had. Het was de spanning die volop liep.
'Ja dat is het.' Zeg ik kort.
Hij pakt mijn hand vast en loopt over mijn vingers met zijn wijsvinger.
'Als er iets is, moet je het gewoon zeggen.'
Oh nee. Mijn gezicht voelde warm aan en van binnen kreeg ik het ook warm. Hoe kan ik nou liegen tegen hem? Tegen mijn man, mijn dierbaarste.
'Nee, dit is het.' Zeg ik stotterend.
Ik schenk nog een glas met thee en er komt nog een laatste druppel uit.
'Heb je niks gegeten?' Veranderd Chakir van onderwerp.
Ik zag dat hij me goed bekeek en niet zo'n beetje ook. Denkt hij nou dat ik lieg?
'Jawel hahahaha, alleen een beetje dorst.'
Chakir lachte en wou net zijn mond open doen als de deurbel gaat. Van wie verwachten we nou een bezoekje?
Ik loop naar de voordeur met Chakir op mijn hielen.
'Wie is het?' Zegt hij als ik de deur open maak.
Ik kon mijn ogen niet geloven, wauw het was een lange tijd.
'Faraaaahhhh!' Gil ik.
'Heey sis, ik heb je gemist!' Zegt Farah stralend.
Farah doet een stap naar voren en kijkt Chakir aan. Op Chakir' gezicht verschijnt een klein lachje.
'Farah? Ben jij dat?' Zegt hij verward.
Farah lacht hardop en knikt zo'n paar keer achter elkaar.
'Hahahaha, de enige echte!'
Ik geef Farah op allebei de wangen twee kusjes.

3 september 2015.
#Flashback.
< 'Je wordt mijn vrouw.' Zegt hij.
'Nee, nooit niet.'
Hij pakt mijn armen allebei beet en knijpt erin.
'Kehba.' Fluistert hij in mijn oor.
Hij gooit me op het koude bed en doet de houtendeur achter zich dicht.
En daarna hoorde ik hem nog de voordeur dicht slaan.
Het enige wat nog in mijn hoofd spookt is:
'Ik wil hier weg, zo snel mogelijk..'  >

'Het was fijn om hier te zijn sis, ook bedankt voor de thee en lekkers. Maar nu moet ik echt gaan, heb een vriendin laten wachten.' Zegt Farah snel.
Ze was gestresst dat zag je aan haar gezicht. Als ze praat terwijl je haar rimpels ziet dan stresst ze.
'Ooh okee sis, als er iets is gewoon bellen. Beslama zinee.' Zeg ik als we voor de voordeur staan.
Chakir zegt haar nog gedag en geeft haar een zakje. Wat er in zit? Nou dat vraag ik me zeker ook af.
Chakir en ik gaan naar onze slaapkamer en voordat ik het licht uitdoe vraag ik hem wat er in het zakje zit.
'Wat zit er in het zakje?' Zeg ik geinteresseerd.
'Gewoon wat broodjes en Marokkaanse koekjes.'
'Hmm, okee.'
'Slaaplekker houbb.'
'Slaapzacht hayati.'
Ik doe het licht uit en Chakir pakt mijn hand goed beet.
En zo vielen we zachtjes in slaap, hand in hand, niks is mooiers.

Word vervolgd.