Soraya & Chakir { DEEL 1 }

Hoofdstuk 33: Verassingen.

'En hoeeee heet hij dan?' Zeg ik super blij.
Farah had haar hele verhaal gedaan over een jongen man die als taxichaffeur haar nummer vroeg. Ach, jullie weten het verhaal wel.
'Othman.' Zegt Farah lachend.
Ze neemt een slok van haar thee en zucht.
'Oeeeh, heeft hij nog meer gezegd dan je hoeft niet te betalen.' Zeg ik nieuwsgierig.
'Nee, niks. Dat was het.' Zegt Farah.
Ik zag dat ze gewoon loog, zussen zien dat.
'Kom op, ik ken je beter dan vandaag, zeg dan wat zei hij.' Zeg ik nog keer.
Farah lacht nu harder.
'Kom, we ruimen even de keuken op dan zal ik alles vertellen.' Zegt Farah lachend.
Ik schud mijn hoofd.
'Als het maar snel is, ik wil nog naar mijn eigen huis toe waar Chakir is. Ik mis hem.' Zeg ik vastberaden.
'Jaja.' Zegt Farah zonder mij aan te kijken.
Othman en Farah.
Dat wordt wel wat.
< Chakirs perspectief: >
Ik kijk op de klok.
17.23.
Waar zal Soraya zijn? Nog steeds bij Farah?
Uren.
Ik pak mijn telefoon weer terug en bel Soraya.
'Heeey lieve mannetje van me.'
Ik lach.
'Hallooo spoorloze vrouwtje van me.' Zeg ik lachend.
Soraya hoor ik aan de andere kant lachen.
'Waar ben je nou, ik mis je.' Zeg ik boos.
Wat ik totaal niet ben. Niet boos.
'Ik ben nog steeds bij Farah, ik kom over een paar minuten. Beloof het.' Zegt Soraya lief.
Ik had opeens een idee.
'Ik kom je ophalen.' Zeg ik super lief.
'Nee, Chakir ik kan wel -'
Ik liet Soraya niet uitpraten, ik hing op en pakte de autosleutels.
Ik keek in de spiegel die in de gang hing en lachte in mezelf.
Ik hou er van om haar te plagenn!
Ik doe mijn leren jasje aan en pak mijn telefoon die ik na het bellen in de keuken had gezet.
Jullie denken zeker dat dit mijn idee was, nee joh.
Jullie kennen mij dan niet goed.
M'n ideeen zijn veel groter en leuker, dit is het begin van mijn leuke idee.
Ik doe de deur achter me dicht en kijk naar de overkant waar een van onze buren naar me zwaait.
'Gaat alles goed ouwee.'  Schreeuwt de buurman.
Die man moet altijd schande bij me kieren.
Trouwens ik ben niet oud.
'Gaat goed hoor.' Schreeuw ik terug.
Een auto toetert voor het verkeer en de automobiliste kijkt me aan. Haar raam was helemaal open.
Ze lachte naar me en gaf me een knipoog en ik gaf haar geen knikje of lachje terug.
Ga weg bitch, ik ben getrouwd.
Haar knikje was een 'versierknikje'
Iedereen kent dat wel.
Maar alleen Soraya mag dat bij me doen.
Ik kan niet wachten om haar te verrassen.
Ik stap de auto in en zet een liedje op:
Ismo ft lijpe op een dag.
Ik doe het raam voor de helft open en doe mijn zonnebril op.
Dit wordt een geweldige avond samen met mijn vrouwtje.

Word vervolgd.

IK WIL JULLIE SUPER ERG BEDANKEN VOOR DE 1K LEZERS! JULLIE ZIJN DE BESTE!!