Aşk-ı Aşeka (Askıda)

18. "Biz, 'Biz' olunca güzeliz."

Selamun Aleyküm Okurcuklarım. Sizi seviyorum, iyi ki varsınız. Beni hep ve çok mutlu ediyorsunuz.

Bir günde iki bölüm, o ye djskkdnfs

İyi okumlar💜💜💜

Multi: Mus'ab. Kalp krizi geçirmemeye dikkat edin. Annem çağırmasaydı gidiyordum ben djsmjshd.

Şarkı: Toygar Işıklı- Bırak Sende Kaybolayım

•••

Gözler kördür.
İnsan ancak yüreğiyle baktığında gerçeği görebilir...
/Küçük Prens/

•••

Sena'dan...

"Ya çok güzel. Ben de istiyorum." Boğuk sesler gelirken gözlerimi açmaya çalıştım. Bir dakika, ne? Uyumuş muydum? Çimende ve Mus'ab'ın dizinde. Yok açmayayım ben gözümü falan. Artık hangi ruh halindeysem utanmadan kafamı koyup uyumuştum. Buradaki utanma 'ar' anlamında olan değil, kızarmak anlamında. Yani ne de olsa eşimdi. Allah'ım. Buna nasıl alışacaktım ben?

Sarılmaya alıştın ama, diye saçmalayan iç sesime terlik fırlatmak istiyorum şuanda. Ne, sizin anneniz size hiç terlik fırlatmadı mı?

"Uyanıyorlar..." az önce boğuk gelen ses çok netti şuan. Mervenin sesiydi. Uyanıyorlar dediğine göre de yalnız değildi. Kızın kendi kendine haber verecek hali yoktu ya. Elimi alnına vurmak istiyorum. Hatta kafamı duvara sürte sürte kıvılcım çıkartmakta cazip geliyordu. Ama uyuyor olmam gerekiyor değil mi? Hadi uyu Sena. Uyu yavrum, uyu. Ya da uyan. Başında aslında bir Merve, tahmin ettiğin gibi Ammar ve Sefa olmadığını; rüya olduğunu öğren. Tamamiyle saçmalıyordum ama sıkıştığınızda sizde saçmalamaz mısınız? -Hayır o iğrenç espiriyi yapmayacağım. -

"Hadi ama. Ben şimdiye kadar en az elli kere uyanmıştım." Dedi Ammar. Evet, uykusu çok hafifti. Ramazanda davulcu bizim sokağa girer girmez uyanırdı ve bizi o uyandırıdı. Saçmalamayın, tabiki konuyu dağıtmaya çalışmıyorum.

"Bence numara yapıyorlar." Sefa da 'ben de buradayım.' Dercesine cümlesini ortaya attı. Kadro tamamdı. Üçü de - başka biri olmamasını umuyorum- bizi böyle görmüştü ve ben uyanmamakta direniyordum. Pardon, gözümü açmamakta. Belki çocukçaydı ama ne yapayım? Gözümü açıp kalkınca tamamen saçmalayacaktım ve Mus'ab başta olmak üzere herkese rezil olacaktım. Zaten sarıldığımda kriz geçirmeme sebep olacak kalbim yeterince rezil ediyordu beni. Umduğum bunu fark etmemiş olması ve şu başımızdakilerin artık gitmesi. Aşırı derecede atan kalbimi fark etsede pek takmazdım sanırım. Tamam takardım ama onunkinin de benimkinden hiçbir farkı yoktu neredeyse. Kısacası tek düşündüğüm şunların artık baş-

Gözünüz aydın. Kalktık. Ipıslak bir şekilde hemde. Tahmin edebiliyorsunuzdur şu iki saniyede neler olduğunu. Ammar benim, Sefa da Mus'ab'ın kafasından aşağı su dökmüştü. Ben cırlayarak gözümü açıp kalktığımda Mus'ab ne olduğunu anlamamış bir şekilde yerde yatıyordu. Şuan yaptığını bilmiyorum. En son bıraktığımda sabır çekip, Sefa'ya kötü kötü bakıyordu. Ben mi? Bende bahçe de Ammar'ı kovalıyordum. O gülerek kaçıyor ben de onu yakalayınca neler yapacağım hakkında tehditlerimi savurup kovalıyordum. Belki tehditlerimi gerçekleştirmeyecektim ama bu onu gıdıklayıp gülmekten öldürmeyeceğim anlamına gelmiyordu. Biraz daha yaklaşında sesli bir şekilde besmele çekip sırtına atladım. Filmde olmadığımız için ikimizde yere düştük. Aslında amacım sadece onu yere düşürmekti. Ama hani ben de sırtında olduğum için yere birlikte düşmüştük. Allah'tan çimene düşmüştük. Allah korusun ya yürümemiz için yapılan aralıklı mermerimsi yuvarlak taşlara kafamızı vursaydık?