{Chaira's pov}
Ik liep door londen heen en ik was verdwaald.. ik had echt geen idee waar ik was want eigenlijk was ik nog nooit in londen geweest. En waarom zou ik? Ik had geen vrienden die met me mee wilde en op mijn familie hoefde ik ook niet te rekenen.. Ik dacht aan Niall. Zou hij echt spijt hebben? Of zou hij dat alleen maar zeggen en hopen dat ik zo snel mogelijk opflikker? Maar hij leek het echt te menen.. en daarbij het is voor hem misschien wel over nou maar ik moet weer terug naar school na de vakantie. Ik voelde een steek in mijn buik. Ik wil niet terug naar school. Ik wilde niet weer elke dag gepest worden. Nu bezef ik pas dat het helemaal niet afgelopen is als ik Niall's excuses heb. Hij is er toch nooit meer! Ik beet op mijn lip. Ik kan ook gewoon niet meer terug gaan, dan ga ik rondreizen ofzo.. Niemand die mij miste. 'Niet huilen, je bent sterker dan hun' fluisterde ik tegen mezelf. Ik keek voor me. Waar in godsnaam ben ik? Ineens zag ik iemand voor me lopen met een pet op en daaroverheen de muts van zijn sweater. Hij zit goed ingepakt. Het is net of hij niet herkent wil worden.. Dat was Liam! Ik versnelde mijn pas. Oke dit is mijn kans en als het niet liam is.. 'Liam?' fluisterde ik zachtjes. Ik wilde zijn naam niet schreeuwen en honderde gillende tiener meiden achter me aan krijgen. Hij draaide zich om. Ik zag zijn ogen. Huilde hij nou? 'Liam wat is er?' vroeg ik nog steeds fluisterend. Ik keek in zijn ogen, zijn prachtige ogen. Waarom moest hij huilen? Het was toch niet om mij? Waarom zou hij huilen om mij? Hij pakte mijn hand vast en trok me mee. Ik wilde nog vragen waar we naar toe gingen maar dat leek me nu niet zo'n slim idee. We liepen verder londen in. Ik keek om me heen. Zou iemand ons herkenen? Zou mijn gezicht dadelijk in alle bladen staan? We liepen een klein café binnen en Liam zei dat ik mocht gaan zitten. En dat deed ik dan ook. 'Lust je koffie?' vroeg hij lief. Hij keek me aan en ik kreeg een raar gevoel in mijn buik. Wat was dat? Waarom voelde ik me zo.. 'Is goed' zei ik en ik glimlachte. Hij liep naar de bar toe en bestelde wat. Ik keek hem na. Ik zat gewoon met fucking Liam Payne in een café wie had dat gedacht? Eerst dacht ik dat ze allemaal zo als Niall waren. Zo'n arrogant rot type.. maar eigenlijk valt dat wel mee. Liam is anders, toch denk ik dat hij alleen alles van mij wil weten omdat .. ja ik weet ook niet. Ik vertrouw mensen altijd te snel en dat pakt nooit goed uit. Ik weet eigenlijk wel zeker dat Liam me na de vakantie weer gewoon laat zitten. But i don't care.. dan heb ik deze vakantie misschien een keer een leuke vakantie.. daarna zien we wel weer. Liam kwam weer terug met twee bakjes koffie en ging zitten. 'Bedankt' zei ik en ik roerde door mijn koffie heen. Er ontstond een akward stilte. Na een paar minutjes zei liam 'Duuussss' ik lachte. 'Duuusss' zei ik hem na. 'Leuke pet heb je'. hij moest lachen. Waarom heb ik dat nou weer gezegt! Ik haat mezelf echt.. wat moest hij nu wel niet van mij denken? 'Hier' zei hij en hij zetten de pet op mijn hoofd. 'Volgensmij staat hij jou ook heel leuk. Ik lachte 'Jaa vast wel' Hij grinnekte en pakte zijn mobiel. Ik had al lang door wat hij probeerde te doen.. 'Liam waag het is ee foto te maken'! zei ik nep boos. KLIK 'Liaaaaaam' schreeuwde ik. 'verwijder nu die foto'! Hij moest alleen maar harder lachen. 'Of anders? of anders... kom ik je halen!' zei ik. 'Oeeee nou ben ik bang! Dat moet je ook zijn' ik stond op en liep naar Liam toe. We zaten op van die banken dus kon ik nog langs hem zitten. Hij hield zijn mobiel bij mij weg. 'Liaaam laat zien!' maar hij gaf zich niet gewonnen. 'Wat krijg ik ervoor?' vroeg hij gemeen. 'Uh..' zei ik. 'Een kusje?' vroeg hij. Ik kreeg weer dat rare gevoel in mijn buik. FUCK IT! Wat was dat toch? Ik was toch niet verliefd op Liam? Snel faf ik hem een kusje op zijn wang. Volgensmij had hij niet verwacht dat ik het ook daadwerkelijk zou doen en hij werd helemaal rood. Hij was echt zo schattig.. Shit! Ik moet echt stoppen met dat denken.. hij vind me toch niet leuk! Maar even back to the point. Waarom was liam nou weggelopen? Eigenlijk had ik dat nog niet gevraagt en ik ging hem daarom wel zoeken.. maar wat als hij het niet wil vertellen.. dadelijk word hij boos. Hij keek mee aan.. oke ik moest het vragen. 'Uh.. liam' vroeg ik zachtjes 'waarom was je nu eigenlijk weg gelopen'? Hij keek me diep in mijn ogen zijn ogen waren zoo STOP! Zo mag ik niet denken! Liam begon twijfelend te praten. 'Nou omdat..'
