{chiara's pov}
Liam lachte hard 'het enigste contact dat hier verbroken gaat worden is met jullie of anders niks!' Hij moest heel hard lachen om zichzelf. Maar ik niet, ik schrok van wat hij zei. Hij kan toch niet zomaar uit one direction stappen? Ik vind het gebaar erg lief stel je voor dat het niet blijkt te werken tussen ons dan heeft hij alles op gegeven voor mij! 'Liam' zei ik zachtjes. 'Liam you can't do that'. Liam keek mij lief aan. 'Jawel ik laat me niet zo behandelen door hun. Ze kunnen ons ook gewoon helpen en anders niet'! De vrouw met het knotje keek liam boos aan. 'En jij denkt echt dat we jou nodig hebben'? Ik zag even de pijn in Liam's ogen, dat zou ik ook hebben als ze zo iets tegen mij zeiden. 'Natuurlijk hebben ze hem nodig'! floepte ik er opeens uit. Weetje, het kan me eigenlijk ook helemaal niks meer schelen. Zij moeten gewoon normaal gaan doen en vooral Liam niet zo beledigen!! 'Wat denk je dat de fans gaan zeggen als ze horen dat Liam uit one direction is? Denk je niet dat zij er alles aan gaan doen om liam terug te krijgen? Denk je niet dat er dan minder verkocht word, minder geld binnenkomt? Want dat is toch wat jullie willen? Alleen maar geld, geld en geld jullie letten niet eens op de gevoelens van jullie artisten! Beeld je is in hoe zij zich voelen, beeld je is in dat je in zijn situatie staat!' De vrouw lachte spottend naar me. 'Meisje toch, jij weet helemaal niet hoe het hier aan toe gaat. We hebben Liam niet nodig we zoeken gewoon iemand anders'. Ik keek naar Liam, hij moest duidelijk moeite doen om niet te huilen. Wat ik heel goed snap, je doet zo je best voor de band en dan krijg je zo iets te horen, nee dan zou het van mij ook niet meer hoeven hoor. Dan zou ik er ook klaar mee zijn. Maar dit is wat Liam wil en wat Liam altijd al heeft gewilt hij mag niet opgeven. 'Nou dan ga ik toch lekker als jullie mij niet nodig hebben! Dan zoeken jullie het lekker zelf maar uit als jullie zonder mij kunnen. Ik neem ont-' Liam werd ruw onderbroken door iemand die in de deur opening staat. 'What are you guys doing'! We keken om en zagen simon cowell in de deur opening staan. 'Het is maar goed dat ik langs kom hea'! Hij liep naar binnen en sloot de deur boos dicht. Eerst dacht ik, en liam volgensmij ook aan zijn blik te zien, dat hij boos op ons was. Maar hij liep ons zo voorbij naar de mevrouw met het knotje en die meneer er langs, volgensmij heeft die ook geen eigen mening. 'Wat bedoel je we kunnen zonder Liam! Denk is aan wat Liam voor de band betekend!! Daddy direction! Nee hij kan er niet uit!! De enigste die hier ontslagen moeten worden zijn jullie! Chiara heeft gelijk, one direction zonder Liam bestaat niet. En nu weg, uit mijn ogen en ik wil jullie nooit meer zien! Hoe durfde jullie zo tegen mijn super ster te praten!' Hij wees om zijn woorden kracht bij te zetten naar de deur. Ze stonden alle twee snel op en liepen de deur uit. Zonder nog iets te zeggen viel de deur met een klap dicht. 'Liam ik hoop niet dat je iets gelooft van wat hun zeiden, ze weten er helemaal niks van! Jij hoort in one direction of je nu wel of geen vader wordt.' Ik was zo blij dat simon er was, dat hij het allemaal gehoort had! Anders had het heel anders kunnen aflopen maar gelukkig komt nu alles goed.. hoop ik. 'Thanks simon'. zei liam nu ook. 'We moeten alleen nog wel veel regelen' simon lacht. 'Maar ik heb wel een paar ideetjes. 'Klinkt goed' lacht liam nu ook. Ik hou van zijn lach, dat zie ik veel liever als zijn tranen. 'Als eerste kunnen we beter zeggen dat jullie al twee jaar een geheime relatie hebben, maar dat ze perongeluk zwanger is houden we er wel in. Ook moeten we zeggen dat jullie geen abortus wilde plegen omdat jullie weten dat jullie bij elkaar horen en samen de baby willen gaan opvoedden'. Liam en ik luisterde aandachtig. 'Ik heb ook al een ideetje over hoe we het bekent gaan maken. Jullie moeten je eerst een paar keer laten zien onder de mensen. Ik begrijp dat jullie gisteren zijn wezen schaatsen en er zijn al een paar foto's van jullie op internet verschenen. Chiara als jullie iets buiten de deur gaan doen draag een zo wijd mogelijk shirt.' We waren nog steeds aandachtig aan het luisteren en we knikte. 'Ik denk dat we dan na de kerstvakantie, zodat jullie ook tijd hebben om het zelf te verwerken samen met jullie ouders, het bekent gaan maken. Dat doen we als volgt, we geven een big announcement af en later komt er een grote persconferentie. Op die persconferentie gaan we vertellen dat we een film gaan maken die einde zomer uit komt. Als iedereen dan denkt dat dat het nieuws was mag jij, liam, vertellen dat er nog iets te wachten staat.' Liam keek even geschrokken wat ik ook wel snap. Het is niet niks.. hij mag het dadelijk bekent gaan maken. 'En wat moet ik dan zeggen' vraagt liam zenuwachtig. 'Dat je al twee jaar een relatie hebt en nu samen met haar een kindje gaat krijgen. The first direction baby'. Liam knikte 'en wat als iedereen vragen gaat stellen'? Simon keek even gerustellend lachend naar Liam. 'Dat zullen ze ongetwijfeld gaan doen maar dan geef je daar antwoord op en de dingen die je geheim wil houden, zoals of het een jongen of meisje word, zeg je dan gewoon niet.' Dat word nog best zwaar.. vanaf dan weet iedereen wie ik ben en ben ik voortaan degene die ieders droom verpest. Ik, en de baby, zullen heel veel haat gaan krijgen. Ik weet niet of ik dat wel aankan.. 'Wat denk ik ook wel handig is' zegt Liam ineens. Wij keken hem vragend aan. 'Mischien kunnen we samen gaan wonen? Als je dat goed vind dan..' Het kwam er een beetje onzeker uit.. en dat snap ik wel want we kennen elkaar nog niet zo lang en het gaat allemaal snel. Dit alles is gebeurt binnen twee maanden en ik ben al een maand zwanger. Maar toch knikte ik, het is beter als we een gewoon gezinnetje vormen, dus ook samenwonen. 'Ja lijkt me een goed plan' zei simon nu ook. 'Misschien kunnen jullie kijken naar een huis net buiten londen. Daar hebben jullie minder last van fans. En probeer als jullie een huis hebben gevonden zo lang mogelijk geheim te houden waar jullie wonen'. Zo besproken we nog veel meer dingen. Ik was bij uitgerekend in juli maar Liam was dan op tour in Amerika. Hij krijgt vanaf 10 juli vrij tot 10 september, die maanden zijn alle concerten uitgesteld en verplaast. Het is heel erg vervelend allemaal maar ik vond het zelf wel fijn, zo was ik niet alleen.
Toen we naar liepen schoot me iets te binnen, ik ben maria helemaal vergeten! Ik ben hier nu drie dagen en ik heb er geen moment aan gedacht om haar op te bellen! Eigenlijk kan dat ook helemaal niet want ik weet haar nummer niet eens.. Maar ze heeft zoveel voor me gedaan en dan krijg ik dit terug, nee dat wil ik niet ik moet nu naar haar toe. Ik wil dat zij mij blijft helpen, ik ben van haar gaan houden. Zij was er voor mij toen ik er helemaal doorheen zat, misschien wel nog steeds zit, en heeft me nooit verlaten. Wat ik ook tegen haar geroepen heb in paniek uiteindelijk was zij degene die mij rustig kreeg. 'Liam' zei ik ineens. Liam stopte met lopen en keek mij aan. 'I forget Maria' Liam keek mij verbaast aan, hij snapte me niet. 'Ik bedoel Maria heeft me hier gebracht en heeft weken voor me gezorgd, gezorgd dat ik me weer goed voelde. Nu vergeet ik haar gewoon te vertellen hoe het met me gaat! Ik ben zo egoïstisch ik moet nu naar haar toe!' Ik raakte in paniek, dadelijk wil ze me niet meer helpen, dadelijk laat zij mij ook in de steek! 'Rustig maar'.. Liam trok me in een knuffel. 'We gaan nu meteen naar haar toe oke? We gaan haar verassen omdat alles weer goed is, of in ieder geval komt'. Ik glimlachte door mijn tranen heen. 'Ja dat zou fijn zijn, ik wil namelijk dat ze me niet vergeet en ze ons kind kan zien, vasthouden. Ik wil dat ze nog heel lang mijn moeder is' bij die woorden keek ik Liam even aan. Ik heb het ook ooit gezegt tegen haar. Dat ik mama niet meer nodig heb omdat zij nu mijn moeder is. Het is misschien al snel omdat te zeggen na een maand. Maar Maria is er in die maand al meer voor mij geweest dan mijn ouders in mijn hele leven. Elke avond aten we samen, dat hebben mijn ouders nooit gedaan, ik at altijd alleen. Zelfde geldt voor 's morgens, er was iemand als ik wakker was. Nee, ik wil dat zij de oma van mijn kindje word en dat wilde ze zelf ook. Ze is er altijd voor mij en dat waardeer ik heel erg. 'Ik heb dat ooit tegen haar gezegt' zeg ik tegen liam. 'En toen zei ze dat ze me heel graag wilde helpen en de oma worden van ons kindje. Wat iedereen er ook van zegt'. Ik glimlachte en de tranen stroomde over mijn wangen. 'Ze lijkt me een heel erg lieve vrouw, ik zou haar graag ontmoeten! En ik wil ook heel erg graag dat ze de oma wordt van ons kindje. Want ze maakt jou gelukkig en ieidereen die jou gelukkig maakt, maakt mij ook gelukkig. Ik wil die geweldige vrouw wel is ontmoeten, kom dan gaan we snel!' En zo vertrokken we naar mullingar, op naar de vrouw die mijn moeder was. Een moeder die ik nooit heb gehad.
