{Chaira's pov}
Ik werd wakker en voelde dat ik op een bank lig. 'Ze word wakker' fluisterde iemand. Ik keek omhoog en zag toen Niall.. ik lag op zijn schoot op de bank. 'Niall?' fluisterde ik. 'ja'.. zei hij zachtjes. Ik ging rechtop zitten. Ik keek om me heen en zag dat Harry, Zayn en louis er ook waren. Verder was er nog een meisje dat ik niet kende. Ze stond vriendelijk op en gaf me een hand. 'Eleanor' zei ze. Ik knikte 'Chaira' kwam er schoor uit mijn keel. Ik keek weer om me heen.. waar zou liam zijn.. zou hij hier niet willen zijn omdat.. omat ik er ben? Een traan verliet mijn oog en ik keek nog een keer rond.. maar helaas geen liam. 'Liam uh.. is er niet' zei Niall langzaam. Ik glimlachte moeizaam. 'Sorry dat ik net uh.. moest overgeven' zei ik zachtjes.' Zayn die aan de andere kant zat trok me in een knuffel. 'Dat geeft niks! Jij kunt er echt niks aan doen.' glimlachte hij. Ik glimlachte alweer zwak terug. 'Wil je nog vertellen wat er allemaal gebeurd is?' Vroeg Harry langzaam. Ik knikte, ik wil het best vertellen. Maar ik denk dat ik het deel van liam maar even weg hou.. 'Waar zal ik beginnen'.. zuchten ik in mezelf.. er is ook zoveel gebeurd. 'Begin maar bij het begin' Nialls luidde lach galmde door de kamer heen. Eerst walgde ik ervan maar eigenlijk is het best wel grappig. 'Oke' zei ik. Ik zuchten een keer diep en keek eleanor aan. Ze was zoveel mooier als ik.. net als Stacy.. de nieuwe vriedin van Liam. Ze waren allemaal zoveel mooier als ik ben! 'Als ik weg moet mag je het best zeggen, dan ga ik wel even' hoorde ik Eleanor ineens zeggen. Ik keek haar niet begrijpend aan en toen drong het tot mij door. Ik ben haar natuurlijk aan het aanstaren.. maar ze hoefde echt niet weg van mij hoor! Volgensmij was het een heel lief meisje met een groot hart. 'Nee dat hoeft niet hoor!' zei ik vlug. 'Weet je het zeker'? Vroeg ze nog ter bevestiging. Ik knikte 'Oke.. nou dan begin ik maar' ik haalde nog is diep adem en begon toen mijn verhaal. Ik vertelde het hele verhaal.. behalve het deel waar ik erachter kwam dat ik zwanger was. Ik zei dat jongens mij in elkaar hadden getrapt en dat het zo erg was dat ik naar het ziekenhuis moest. Dat ik daar maria tegen kwam en zij mij naar huis had gebracht. Ik vertelde dat toen ik thuis kwam mijn vader open deed en heel boos op mij werd omdat ik zo lang weg bleef. En hij me niet meer wilde zien. Dat ik toen met Maria mee ben gegaan en daar zo lang mag blijven als ik wil. Maar dat ik het heel moeilijk vind dat mijn moeder me zomaar heeft laten zitten. Toen ik klaar was zakte ik zomaar in elkaar. Ik kon het gewoon niet langer.. nu lieg ik ook al tegen de enigste mensen die aardig tegen mij zijn! Ik ben echt een verschrikkelijk mens! 'Alles komt goed' mompelde Niall en trok me in een knuffel. Ik zag dat eleanor naar mij toe liep en o haar knieeën voor me ging zitten. 'Ja, alles komt goed. Je ouders weten echt niet wat ze missen! Je bent echt een practige meid. Echt, geloof me. En die mensen die jou zomaar schoppen en slaan, voor hun moet je niet opgeven. Als je opgeeft dan heb je hun laten winnen. Over een paar jaar heb jij iets van je leven gemaakt en je niet laten kleineren door die eikels. Dan sta jij boven hun en lacht hun uit omdat het hun niet gelukt is.' Ik keek eleanor aan en glimlachte. En dit keer was het een echte.. iets wat me al lang niet meer gelukt was. Eleanor pakte mijn handen en trok me overeind. Daarna trok ze me in een knuffel. Ze drukte me strak tegen zich aan maar dat ging een beetje moeilijk door mijn al iets wat dikke buik, die zat toch wel in de weg- OMG!! Nee! Ik keek eleanor aan.. En zag dat ze vragend naar mijn buik keek. Snel ging ik zitten en keek rond of iemand het gemerkt had.. ik denk het niet want iedereen keek nog gewoon normaal. Behalve eleanor, zij keek me vragend aan. Ik wende mijn blik af en dronk een slok van het water dat voor mij stond. Nu heeft ze iets door.. ik ben echt dood. Nu kan ik er niet meer voor weg lopen. 'Zal ik je je kamer even laten zien'? Vroeg eleanor. 'Even meiden onder elkaar' lachte ze en ze knipoogde naar louis. Die op zijn beurt weer helemaal dubbel lag van het lachen. 'Nou dat hoeft niet per se hoor' mompelde ik. 'Jawel' zei ze nu iets strenger. 'Kom' ze glimlachte weer. Ze was echt aardig voor me.. Zuchtend stond ik op. 'We zijn zo terug' zei eleanor tegen de jongens. Samen liepen we de trap op. 'Laatste kamer links' zei eleanor. Ik telde zenuwachtig de deuren. Een.. Twee.. Drie.. En daar is mijn kamer dan.. Eleanor maakte de deur open en duwde me zachtjes naar binnen. 'Zo..' zei ze. 'Wat is er nu écht aan de hand' En ze wees naar mijn buik. Kan ik dan zo slecht liegen.. Ik ging zitten. Misschien is het wel fijn om er met iemand over te praten. Iemand van mijn generatie.. Ik stond weer op en langzaam deed ik mijn blous omhoog.. Eleanor keek me met grote ogen aan. 'Ben je zwanger'? vroeg ze zachtjes.. Ik knikte langzaam.. 'Van liam' fluisterde ik nu nog zachter.
