I'm the princess? {voltooid}

Hoofdstuk 13

P.o.v Emily
Door zacht geklop op mijn deur werd ik wakker
Ik kijk op de wekker en zie dat het pas half negen is veel te vroeg voor het weekend
Ik pak de deken en draai me weer om maar ging toch recht opzitten toen ik mijn deur open hoorde gaan
'Happy happy birthday' een veel enthousiaste Larissa vloog me om mijn nek en feliciteerde me wel honderden keren
Die is ook vrolijk zei een stem in mijn hoofd wacht was dat mijn wolf ?!
Ja ik ben je wolf en ik heb echt mega zin om te rennen
Ik grinnikte om mijn wolf maar hij moest toch even wachtte want mijn familie kwam de kamer binnen
Eerst kreeg ik een knuffel en een cadeau van mijn ouders die ik aan de kant zetten om Jason een knuffel te geven
De alpha en zijn mate volgende en natuurlijk hadden hun ook een cadeautje

Ik besloot eerst het blauwe pakje van mijn ouders te openen
Ik scheurde het inpak papier eraf en opende de doos waar te witte haken in zatten
Met een straalende lach bedankte ik mijn ouders voor het geweldige cadeau en kreeg toen het cadeau van Larissa en haar ouders in mijn handen gedrukt
Ik schudde maar Larissa zei dat ik dat maar beter niet kon doen dus stopte ik meteen
Voorzichtig opende ik het pakje en bekeek het glassen beeldje wat ik gekregen had
Om precies te zijn was het een glassen wolf die zitten huilde
Ik vond het een prachtig geschenk en bedankte daarom Larissa en haar ouders hartelijk
'En nu het beste cadeau' hoorde ik Jason zeggen en hij pakte een zijn cadeautje
Ik pakte het aan en bedankte mijn broer
Het was een klein doosje maar dat maakte me niet uit
Ik opende het pakje en zag er een zilveren ketting met een hartjes hanger in liggen
Gelukkig was het wel speciaal zilver anders zou ik verbranden

Ik pakte het hangertje en beek het
'Kijk' zei Blake en klikte het hangertje open in een van de zijkanten van het hartje zat een foto van ons gezien en de andere was leeg 'de andere kant moet je een foto van je mate doen als je hem gevonden heb' zegt Jason en gelijk schieten de tranen in mijn ogen
Niet tranen van verdriet maar van geluk
Ik spring hem om zijn hals en bedank hem hartelijk

Na een tijdje verlaten Larissa haar ouders en Jason de kamer waardoor ik alleen met mijn ouders overblijven
'Emily we willen je wat vertellen' zegt haar moeder 'mam zou dat straks kunnen mijn wolf is onrustig en wil rennen als je dat goed vind' mijn moeder zucht en kijkt me opgelucht aan
'Tuurlijk schat ga maar'
Ik spring uit bed en ren met weerwolven snelheid het huis uit en ben binnen twee seconde bij het bos waar ik transformeer in mijn wolf
Ik begin te rennen en allemaal gedachtes gaan door mijn hoofs zowel van mijzelf als van mijn wolf

De geuren ruiken sterker en de geluiden harder zelfs de kleuren zijn feller
Het is een heerlijk gevoel en ik voel me vrij
Het lijkt alsof ik alles aan zou kunnen

Ik stop bij hetzelfde meertje als waar ik bijna verdronken was en kijk naar mijn wolf
Ze is groot bijna net zo groot als een alpha maar het meest opvallends is is de vacht het is zwart en haar ogen zijn fel blauw
Ik voel dat mijn wolf moe geworden is dus transformeer ik terug naar mezelf
Ik kijk naar mezelf in het water en zie dan iets op mijn schouder
Verbaast draai ik me half om zodat ik het kan zien en mijn een knop ontstaat in mijn maag en mijn luchtpijp knijpt zich bij elkaar

Op mijn schouder staat een wolf huilend naar de volle maan

Het teken van Blake