hoofdstuk 54

1.7K 109 13
                                    

p.o.v Emily
samen met Blake en Zac loop ik de donkeren ruimte in
enkel een paar lantarens en slechte lampen verlichtte de ruimte
'naar wie zijn jullie opzoek' zegt een stevig gebouwde bewaker
zijn blauwe ogen pieken door de duisternis door net als zijn bruine haar wat alle kanten opstaat
'de nieuweling' zegt Blake de man knikt en overhandigt Blake een lantaarn
ook Zac krijgt een lantaren in zijn handen gedrukt en de man knikt alleen naar mij
'jullie moeten links af en dan rechtdoor' we knikken en bedanken de man en gaan dan de linkerkant op

we lopen langs allemaal cel deuren
of daar achter mensen zitten weet ik niet of het me veel uitmaakt weet ik ook niet
de meeste zitten hier om een reden dat weet ik zeker maar of het dan leuk om hier te zitten is heel wat anders
maar wat als al deze criminelen allemaal vrij zouden lopen?
het zou een zeker te weten een ramp zijn geweest

opeens horen we het geluid van brekend glas
ik en Zac draaien ons om en zie Blake met een hand door ze haar staan
'ik schrok ergens van en liet de lantaren vallen' mompelde hij
'het is al goed' zei zac 'we moeten door nu we kunnen niet te lang hier blijven'
ik knikte het was inderdaad aardig griezelig en na het bezoek aan xander wil ik hier zo snel mogelijk weg
'gaan jullie maar ik ruim deze rommel op voordat iemand er in staat'
Zac knikt en samen draaien we ons om

we gaan rechtdoor en komen bij een witte deur aan
de enige deur in de gang
twee bewakers met speciale geweren staan voor de deur
hun ogen zijn niet zichtbaar door de zwarte zonnebrillen
waarschijnlijk hebben ze die op om mensen bang te maken want als er een plek is waar geen zon schijnt is het hier
'wat komen jullie doen?' vraagt een van de mannen snel en emotieloos
'de prinses wil de gevangen spreken' zegt Zac en de andere man knikt en opent de deur

we lopen de cel binnen en blijven voor de glassen plaat staan
aan de andere kant van het glas zit xander in boeddha zit
de ruimte is zo wit als het maar kan en het enige wat er staat is een wasbak een wc en een bed met een stuk stof als laken

xander kijkt op en grijnst als hij mij ziet
zijn roden ogen en zijn puntige tanden maken hem gevaarlijker dan hij op dit moment is
'waar aan heb ik dit te bedanken prinses?' vraagt hij en gaat staan
'ik heb vragen' zeg ik emotieloos maar toch spuwen mijn ogen vuur
'stel ze' zegt hij en slaat met zijn handen tegen het raam
zac stapt dreigend voor me maar xander verplaats zich niet
'waarom wilde je me leven verwoesten waarom wou je me dood?' de vragen rollen mijn mond uit en ik stap langs zac
xander begint te lachen 'Ow meisje' zegt hij en drukt zijn neus tegen het glas 'ik wil dat helemaal niet'
ik kijk hem aan met een opgetrokken wenkbrauw 'jouw dna zat op het briefje jij moet het zijn'
hij lacht en draait een rondje deze man is duidelijk geschift
'het was een opdracht lieverd ik moest het doen maar de gene die jouw dood wil'
hij wenkt dat ik dichterbij moet komen
ik twijfel maar doe dan wat hij vraagt
'zij en hij loopt gewoon vrij rond en is dichterbij dan je ooit zou kunnen dromen'

ik slik
dit is niet waar
hij liegt dat hij barst
toch

A/n
Hey hier een nieuw hoofdstuk omdat school weer begint en als goedmakertje dat ik niet zoveel gepost had deze vakantie
Dont worry heb weer een paar reserve hoofdstukken dus plaats sws wat

Xx anoniempy

I'm the princess?  {voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu