I'm the princess? {voltooid}

hoofdstuk 41

p.o.v Emily
ik loop samen met aurora mijn kamer binnen en leg de tassen op me bank
sjokkend komt Zac met de andere tassen aanlopen en legt ze op de bank
'moest je serieus zoveel kopen?' zegt hij en zet de andere zes tassen naast de andere twaalf
'he niet zuren ik kon ook mensen halen om het te tillen maar dat vond jij niet nodig'
ik pak een shirtje uit de tas en houd hem voor me 'en ik heb echt veel te weinig shirts en broeken dus ja ik moest serieus zoveel kopen'
ik pak een tas en moet grijnzen
aurora zag allemaal kleding stukken die ze leuk vond maar niet wou kopen
'en deze' zeg ik en til hem op 'deze is helemaal voor jouw'
aurora kijkt in de tas en kijkt me dan verbaasd aan 'je heb serieus alles gekocht'
ik lach en knik 'dat is omdat je me zo goed steunt in welke tijd dan ook'
ze lacht en geef me een knuffel

'en deze' zeg ik en pak een andere tas 'is voor jouw'
snel duw ik de tas in de handen van Zac die me verbaasd aankijkt
hij kijkt me verbaasd aan maar kijkt dan toch in het tasje
'nu hoef je niet elke dag een overhemd te dragen' zeg ik en haal een normaal shirt uit de tas
het is een normaal wit shirt met een v hals maar geloof me dit gaat hem goed staan
'ik weet niet of pap en mam-' ik leg een vinger op zijn mond en kijk hem aan 'het maakt niet uit wat ze er van vinden jij moet er inlopen'
Zac knikt en ik haal mijn vinger van zijn mond
'maar als jullie het niet erg vinden ga ik even mijn kast inruimen' zeg ik tegen Zac en aurora

beiden knikken en verlaten dan de kamer

zelf loop ik met tien tassen in mijn handen naar mijn kledingkast en leg alle kledingstukken der in

eerlijk gezegd voel ik me nog steeds een beetje rot over hoe ik tegen Larissa heb gedaan
maar ze heb gewoon achtergehouden dat Jason haar mate is 
mijn oude broer is haar mate en ze zei niks
en dan is het toch niet zo raar dat ik me gekwetst voel of wel soms?
ik schud mijn hoofd het is deze keer niet mijn schuld en dat weet ik honderd procent zeker
als zij het niet hadden achtergehouden was ik niet zo geschokt en gebroken geweest
toen ik mijn mate had gevonden vertelde ik het gelijk tegen Jason gezegd
en hij dacht niet van ik vertel even aan mijn zusje dat mijn mate haar beste vriendin is
nee hij hield het lekker voor zichzelf

ik hang het laatste shirt aan een hangertje en zet die in de kast
dan pak ik mijn nieuwe pyjama en loop naar me bed
mijn konijnen pyjama is niet zo charmant dus heb een nieuwe gehaald
ik leg de pyjama onder me kussen en zie een briefje liggen
ik pak hem op en me ogen glijden over de letters

ondanks al die bewaking kom je niet van ons af

en nu weet ik het zeker
ze moeten mij hebben 

a/n
hey allemaal
ik ben erg benieuw hebben jullie al een idee wie het kan zijn?
zeg het in de comments

xx anoniempy