I'm the princess? {voltooid}

hoofdstuk 55

P.o.v Emily
Met een emotieloze blik loop ik de kerker uit
Mijn lichaam is slap en het voelt alsof mijn ziel me verlaten heb
Ik voel me leeg
Ik weet nu niet of het waar is of de echte dader nog vrij rond loopt
Stiekem duim ik van niet en hoop dat ie loog en dat we hem dan vrij zouden laten
Aan de andere kant zag ik geen verschijnselen dat hij loog
Niet dat je dat goed kan zien bij een vampier want ja ze zijn een soort van dood
Maar alsnog een hartslag kan verkeerd overslaan en dat gebeurde niet
Misschien heb ik dat gemist of misschien zeg ik dit om hoop bij mezelf op te roepen
Iedereen denkt dat ik veilig ben nu maar daar twijfel ik nog zwaar aan
Toch ga ik proberen mijn leven weer te leiden zoals het is
Ik ga me ouders vertellen dat Blake mijn mate is en ga leuke dingen doen met Aurora en zac ik ga het gewoon proberen en duimen dat het lukt

je bent sterk Emily !
ik schrik als ik de stem in me hoofd hoor
het is mijn wolf na al die maanden praat ze weer tegen mij is ze weer sterk genoeg om in mijn hoofd te komen
je kan dit je bent de troonopvolgster en niemand kan je breken
'het voelt fijn dat je er weer bent' zeg ik in mijn hoofd
ik ben weer sterk Emily samen kunnen we dit aan
ik knik met mijn hoofd ondanks dat ik weet dat mijn wolf het niet kan zien kan ze het voelen want samen zijn wij een

'Emily gaat het?' verbaasd kijk ik op en zie Zac voor me neus staan
ik ontwaak uit mijn trans die ontstaan is toen ik met mijn wolf praatte
'Emily?' zac zwaait met zijn hand voor me gezicht en kijkt me bezorgd aan
'mijn wolf ze is terug' een lach verschijnt op me gezicht en voor ik het zelf door heb spring ik in Zac zijn armen
gelijk knuffelt mijn broer me terug 'ik ben blij voor je Emily eindelijk kan je je leven oppakken zo als het hoort'
ik knik tegen zijn schouder en zie een traan van mij op zijn schouder belanden die een natte vlek maakt op ze shirt

hij laat me los en kijkt me aan
'waarom huil je? het is toch goed nu?' ik knik en lach en veeg snel de opkomende tranen weg 'ik huil niet om verdriet Zac ik huil omdat dit deze situatie eindelijk over is ik ben gewoon zo opgelucht dat dit voor bij is en zo blij dat mijn wolf weer teruggekeerd is dat ik er gewoon tranen in me ogen van krijg'
zac slaat ze armen weer om me heen en drukt me stevig tegen hem aan
'je bent sterk Emily je bent het sterkste meisje wat ik ken en ik ben trotst dat je mijn zusje en toekomstige koningin word'
ik knik 'ik ben ook trotst op jouw grootte broer'